Truth tried: or, animadversions on a treatise published by the Right Honorable Robert Lord Brook, entituled, The Nature of Truth, its vnion and vnity with the soule. Which (saith he) is one in its essence, faculties, acts; one with truth. By I. W.

Quantitas non differt realiter a re quantâ.

AD quaestionis resolutionem, necessarium est de Distinctio. nibus in genere, aliquid praemittere. Distinctio ergo est vel Realis, Rationis, vel Modalis. Realis, quando extrema differunt ut res & res, sine aliquâ intrinsecâ dependentiâ unius ad aliud; unde statuuntur vulgò per divinam potentiam posse mutuò separari. Modalis, quando differunt quidem ex parte rei▪ ita tamen ut alterum includat essentialem▪ respectum seu con••exionem ad alterum; unde non possunt separatione mutuâ (h. e. ut utrumque se∣paratum existat) separari; est que inter rem & modum, vel (secundariò) inter modos ejusdem rei, (modi tamen plerumque separari possunt mu∣tuò, ab invicem, non a subjectis.) Distinctio Rationis, quando unum aliquod a parte rei, concipitur ab intellect•• ut diversum; est que vel ra∣tionis

ratiocinantis, vel ratiocinatae; haec ••it per inadaequatos conceptus ejusdem rei, & fundamentum aliquod habet in re; illa verò quando quid intelligitur sub diversis conceptibus sine fundamento in re.

Per rem quantam, intelligo Materiam, quae est adaequatum sub∣jectum quantitatis, cui primò in••ae••et, sic Thomas. 1. q. ••. a. 2. For∣ma nempe substantialis non est per se subjectum quantitatis, neque ex∣tenditur aut dividitur per se, sed ad extensionem & divisionem mate∣riae, non secus ac existentia, & praesentia localis, aut situs, aliique mo∣di, ut & accidentia absoluta, Calor, color, &c. (unde vel est modus sub∣stantialis, vel in hoc saltem imitatur naturam modorum. Siquis mal∣let totum Compositum dici subjectum quantitatis, mihi non nocet.

Assertio prima▪ Quantitas non diff••rt a substantiâ quantâ plus quàm modaliter. Probatur ex natu••â Modi, quam assignat Suarez. disp. 7. sect. 1 num. 17. Ubi supponit

in rebus creatis praeter enti••ates ea∣rum quasi substantiales & radicales (ut appellat) inveniri quosdam m••dos reales, quae & sunt aliquid positivum, & afficiunt ipsas entita∣tes per seipsos, dando illis aliquid, quod est extra e••istentiam totam •••• individuam & existentem; hi tamen modi sunt ejusmodi entitatis ut non addant propriam entitatem novam, sed solùm modificant praeexistentem:

& sect. 1. n. 10.

tam essentiale est, inquit, modo esse actu affixum & modificantem rem cujus est modus ut repugnet de potentiâ absolutâ conservari sine illâ re, seu aliter quàm actu modifi∣cando illam.

E contra verò, quae realiter differunt ut res & res, pos∣sunt saltem per divinam potentiam separari, ut n. 22. & seq: Unde sic disputo, Quae non possunt per divinam potentiam separari separatio∣ne mutuâ, e•• non differunt realiter; Sed quantitas & substantia quan∣ta &c. Ergo. Major patet ex supra dictis. Minor probatur; Repug••at enim▪ quantitatem separatam a re quantâ existere, propter intrinsecam dependentiam quantitatis a materiâ; sive enim essentia quantitatis consistat in mensurabilitate, sive in divisibilitate, sive in extensione & positione partium extra partes, semper tamen manet necessaria conne∣xio cum partibus materialibus; quomodo enim erit pars extra partem, ubi partes nullae sunt? quomodo mensurabitur aliquid aut dividetur ubi nulla extensio, nullae partes? quomodo dabitur figuratio & situa∣tio seu partium positio ubi partes non sunt. Dices, dantur partes quantitativae, licèt non materiales. Sed contra, vel partes extensae sunt partes materiales, vel materia non est quanta: sin per quantitatem materia est quanta, erit quantitas extensio partium ma∣terialium, quod quî fieri potest ubi non est materia? Iterum, figura

& situs necessario conjunguntur; hinc Suarez d. 52. s. ••. ••. 10.

Figu∣ra ut sic non est positio (seu situs) sed illa dispositio totius in ordine ad locum secundum talem ordinem partium ex quâ sequitur talis fi∣gura;

(quis non hic videt partes figuratas & sit••atas easdem esse?) si ergo figura sequitur ad sitū, non erit ubi non est situs, situs autem cùm sit modus substantiae non potest esse ubi non est substantia, & per conse∣quens nec figura, ergo nec quantitas, quae sine figurâ non est. Dices, quidni quantitas possit esse sine figurâ? h. e. res sine modo? Respondeo, potest esse quantitas sine qualibet figura, non sine omni; sicut & corpus potest esse sine quolibet particulari Ubi, non tamen ita quin sit Alicubi; nec tamē ubicatio definit esse modus; Possunt ergo modi quilibet in actu exercito abesse a re modificatâ, non semper in actu signato, nempe quoties formaliter resultant ex it sà naturâ rei positâ: datâ verò tali extensione & dispositione par tium per quantitatem resultat talis figuratio v. g. tribus lineis taliter dispositis, resultat protinus figura ••ringularis.

Argumentum secundum. Quorum modi non differunt realiter ea nec ipsa differunt realiter; At modus substantiae & modus quanti∣tatis non differunt realiter, Ergo nec ipsae. Majorem suppeditat ••ua∣rez, d. 7. s 1. n. 25. ubi statuit duos modos ejusdem rei differre moda∣liter, duos autem modos diversarum rerum differre realiter;

Modi, inquit, in re distincti, ut sunt praesentia localis v. g. & subsistentia humanitatis▪ aut comparantur tantum ut sunt in ••âdem re, & sic di∣stinguuntur solùm modaliter, qui quum ex se non habent propriā en∣titatem, etiam ex se non habent unde plus quam modaliter distinguan∣tur, ne{que} ex re quam afficiunt plus distinguuntur, quia supponimus esse eandem, non habent ergo majorem distinctionem quàm modalem, & confirmatur, quia unusquis{que} eorum habet identitatem aliquam cum illa re quam afficit, ergo in illâ & per illā habent aliquam identitatem inter se, ergo retinent solùm distinctionem modalem; at verò si inter se comparentur modi afficientes res diversas, sive illi modi sint ejusdem ra∣tionis ut duae subsistentiae duorum hominum, sive diversarum ratio∣num ut sessio unius & subsistentia alterius, sic distinctio est realis, non ratione ipsorū, sed rerum in quibus sunt, nam unusquis{que} habet identi∣tatem aliquam cum re quam afficit, & illae res distinguuntur inter se realiter, ergo & modi ratione illarum.

Haec ille. Realis igitur identi∣tas modorum arguit realem identitatem rerum modificatarum. Ad Minorem devenio, quòd modus quantitatis non differt realiter a modo substantiae; insto in Figurâ & Situ. Figura enim est modus quantita∣tis, & situs modus substantiae, nec tamen differunt realiter. Quòd figu∣ra

sit modus quantitatis, in confesso est apud omnes; Sic Smiglecius,

Figura non est terminus quantitatis, sed terminorum quantitatis dispositio. quid hoc aliud quàm modus? Scheiblerus in Metaph. Figura, inquit, est qualitas modificans quantitatis terminos, unde •••• non convenit quantitas, ei consequenter nec figura, quae modus illius est, convenire potest.

Scaliger etiam ait,

Figuram non esse quantitatem, sed in quantitate.

Suarez item disp. 7. s. 2. n. 10. Est ergo figura modus quantitatis▪ Situm esse modū substantiae non minùs patet. Smigl.

Situs est dispositio partium corporis in loco; quid hoc aliud quàm modus?

Scheiblerus,

Ex••stimo, inquit, situm non signi∣ficare peculiarem entitatem, sed significare modum quendam in ••â re quae denominatur, neque enim apparet indicium unde sumatur realis distinctio;

Unde definit situm,

accidens secundum quod corpus habet ordinem suarum partium in Ubi.

Suarez,

relinqui∣tur, inquit, ut dicamus situm seu positionem esse aliquem intrinse∣cum modum corporis situatia quo sic denominatur sedens au•• jaciens aut aliquid simile.

Est ergo situs modus substantiae. Figuram verò & situm non differre realiter patet; nam eadem partium dispositio quae in ordine ad totum dicitur figura, in ordine ad locum dicitur situs; quod cum sit tantum respectus rationis, non sufficit ad distinctionem ••ealem, imò vix rationis ratiocinatae. Hinc Smiglecius,

est situs, in∣quit, figura quaedam corporis prout existit in loco, eademque figura ut respicit corpus in seipso est figura corporis pertinens ad qualita∣tem, ut verò est figura corporis in ordine ad locum se•• figura positio∣nis partium corporis in loco, ita pertinet ad praedicamentum sitûs. Nec aliter Suarez; quum enim inter species sitûs enumerâsset aspe∣rum & laeve, hinc, inquit, videtur sequi etiam curvum & rectum, prout praecisè oriuntur ex positione partium in loco pertinere ad praedicamentum sitûs, quia etiam illae differentiae dicunt quan∣dam dispositionem totius consurgentem ex positione partium, quod, inquit, admittere non est magnum inconveniens, nam revera statio & sessio ratione rectitudinis & curvitatis maximè differunt, non quòd ipsa figura ut sic sit positio (seu situs) & pertineat ad hoc prae∣dicamentum, sed illa dispositio totius in ordine ad locum secundum talem ordinem partium, ex quâ sequitur talis figura.

Figura ergo & situs, quorum illa quantitatis, hic substantiae modus est, non magis differunt quàm ratione; quare nec eorum subjecta.

Argumentum tertium. Entia realiter distincta non possunt fundare ••undem modum; sed Substantia & quantitas fundant ••undem mo∣dum.

Ergo. Praecedens argumentum processit de subjectis adaequatis, quòd duo modi in diversis subjectis realiter differant, hoc procedit de subjectis partialibus & inadaequatis, quòd duo entia realiter distincta non possint esse subjecta partialia ejusdem modi; sed substantia & quan∣titas sunt subjecta partialiae ejusdem numero modi. Ergo. Majorem ponit Suarez, d 7. s. 2. n. 16. Patet etiam: sic enim idem realiter dif∣fer••et a seipso: nam situs v. g. si fundatur in substantiâ simul & quan∣titate, cumutrisque identificatur, quae si realiter distinguantur, ••a, quae cum his sunt realiter eadem, realiter inter se differunt, & situs, si utris∣que idem, a seipso differet: Dices, unio formae cum materiâ est modus, fundatur tamen in utroque extremo quae realiter differunt, nam mate∣ria & forma uniuntur, quare & idem modus in rebus realiter distinctis. Respondeo, unio qua uniuntur materia & forma non simplex est, sed duplex, una in materiâ per quam ipsa unitur formae, alia in formâ per quam ipsa unitur materiae. Sicut in relationibus, v. g. Socrates & Plato sunt similes (puta in albedine) non tamen per eandem similitudinem sed per diversam, relatum enim & correlatum referuntur ad invicem per relationes diversas; nec enim relatio patris ad filium eadem est cum relatione filii ad patrem; & licèt in relationibus ejusdem nominis res non sit adeò perspicua, ratio tamen eadem est, habent enim distincta fundamenta; sic similitudo Socratis ad Platonem fundatur in albedine Socratis, similitudo Platonis ad Socratem in albedine Platonis, quae fundamenta cùm sint realiter distincta, ita & relationes quae cum fun∣damentis identificantur: ut autem Socrates & Plato sunt similes per duas realiter distinctas similitudines, ita materia & forma uniuntur per duas realiter distinctas uniones (si saltem ipsae materia & forma realiter distinguantur.)

Minor sequitur, Insubstantiâ simul & quantitate fundatur idem mo∣dus. Quod enim fundatur in subst••••tiâ quatenus qu••tâ, & resultat ex ips•• quantitate, illud fundatur in substantiâ simul & quantitate; Sed sic figura, & situs. Ergo. Quòd Figura sit modus quantitatis, suprà ostensum est; Quòd non ultimatim fundetur in quantitate quin & sub∣stantiam modificet, patet ex ipsâ descriptione quam habet Suarez, disp. 42. s. 3. n. 15. quòd sit, ``modus quidam resultans ex corpore ``ex terminatione magnitudinis; est ergo modus in corpore resultans ex quātitate, substantiā pariter & quantitatē modificans▪ Nec enim negari potest, ipsum corpus, ejusque partes substantiales & entitativas (quas vo∣cant) eandem figurationem & eosdem terminos habere quos habet quantitas. Idem de Situ dicendum est. Quòd ••itus sit modus sub∣stantiae

ita notum est ut nihil magis; quòd autem non in substantiâ purâ fundetur, sed in substantiâ quantâ▪ aequè patet. Smiglecius,

re∣stri••gitur (inquit) situs ad corpus; ad situationem enim requiruntur ex∣tensio, & multitudo partium materialium, at extensio & materialitas non reperiuntur nisi in materialibus.

Duo nempe requirit ad situationē, extensionem, quae est a quantitate, & partes materiales, a substantiâ; fundatur ergo situs in substantiâ simul & quantitate. Pariter Suarez. disp. 61. eâdem ratione negat situm substantiis incorporeis, nempe quia partes non habent sed sint••otae in toto & totae in qualibet parte▪ Figura igitur quae est modus quantitatis, & situs, qui est modus sub∣stantiae, non fundantur vel in substantiâ solâ, vel in solâ quantitate, sed in substantiâ simul & quantitate, seu in substantiâ quantâ; Cùm au∣tem idem modus non fundetur in diversis realiter subjectis ne quidem partialibus sequitur, substantiam & quantitatem non esse realiter diver∣sa. Nec dicendum est, unum esse situm substantiae, alterum quantit••∣tis: si corpus enim tuetur a proprio situ sine quantitate (idem valet de extens••one, positione partium extra partes, & reliquis officiis quan∣••i••atis) quid opus est aliâ situatione à quantitate? imò substantia esset quanta sine quantitate, situs enim ponit partes extra partes in toto, quod est formale quantitatis▪ Confirmari posset ulteriùs ex ••o quòd figura sit modus quantitatis, situs verò modus substantiae, figura au∣tem & situs non differant realiter, nedum modaliter, & quidem vix ratione ratiocinatâ; idem ergo modus in substantiâ fundatur simul & quantitate; Sed de his supra. Atque hactenus Assertio prima.

Assertio secunda. Probabile est neque modaliter differre substanti∣am a quantitate, sed tantùm ratione ratiocinatâ. Ad distinctionem rationis ratiocinatae requi••itur distinctio conceptuum cum unitate & indistinctione a parte rei: Hinc Suarez, d. 7. s. 2. n. 28.

ut distinctio (inquit) judicetur rationis & non rei, satis est ut praeter distinctionem conceptuum nullum inveniatur signum ad distinctionem modalem aut realem cognoscendam, nam cùm distinctiones non multiplican∣dae sint sine causa, & sola distinctio conceptuum non sufficiat ad infe∣rendam majorem distinctionem, quandocunque cum illâ distinctione conceptuū non adjungitur aliud signū majoris distinctionis, judican∣da semper est distinctio rationis & non rei: hinc infert, ``quandocun∣que constat aliqua, quae in re unita & conjuncta sunt, ita esse in con∣ceptibus objectivis distincta, ut in re & individuo sint prorsus insepa∣rabilia, tam mutuò quam non mutuò, tum magnum & fere certum est argumentum non distingui actu in re sed ratione ratiocinatâ.

Haec

ille. Cum ergo in materiâ & quantita re nullum appareat signum rea∣lis aut quidem modalis distinctionis, separationis mutuae vel non mu∣tuae, tam ex potentiâ ordinar••â quàm absolutâ, cùm quantitativa ex∣tensio formaliter resultet ex partibus entitativis; probabile est, non dif∣ferre plus quàm ratione. Atque hoc concedit Suarez paenè, nisi quod mysterium Eucharistiae impediret, dist. 7. s. 2. n. 10.

per mysterium (in∣quit) Eucharistiae certiùs nobis constat, quantitatem esse rem di∣stinctam a materiâ, quàm per cognitionem naturalem constare potuis∣set.

Videmus ergo unde Jesuitarum pertinacia de reali quantitatis di∣stinctione, ne scilicet periret mysterium Transubstantiationis; quod illi de fide tenent, nos pari confidentiâ negamus. Adjungam argu∣mentum ipsius Suarez, quo probat ille durationem non distingui ex parte rei ab existentiâ rei durantis, dist. 59. s, 1. n. 8.

quia existentia inseparabilis est a parte rei a duratione▪ & •• contrario duratio ab exi∣stenti••, & in unaquaque re utraque est aequè variabilis vel invaria∣bilis, ut si existentia sit omnino necessaria, etiam duratio; si illa cor∣ruptibilis vel incorruptibilis, haee similiter; si altera permane••s, etiam altera;

si una successiva, etiam altera; ergo a parte rei non di∣stinguitur. Haec ille, de existentiâ & duratione. Pariter ego desub∣stanti•• & quantitate, ubi materia ibi quantitas & contra, si materia non existat sine quantitate (ut fatetur ipse, d. 7. s. 2. n. 11.) nec etiam quantitas sine materiâ (quicquid ille contrà garriat in Transubstan∣tiatione,) si materia ingenerabilis & incorruptibilis sic quantitas, si in augmentatione acqui••itur aut in diminution deperditur aliquid ma∣teriae sic & quantitatis, si in raresactione & condensatione manet eadem materia sic & eadem quantitas, si in his motibus variantur termini ma∣teriae sic & quantitatis, denique cùm sint aequè separabiles aut ••nsepa∣rabiles, aequè variabiles & invariabiles, nullum apparet indicium cur plus quàm ratione ratiocinat▪ distinguantur. Concludo igitur, quòd materia & quantitas non distinguuntur inter se realiter, ut res & res, & (probabiliter) neque modaliter, sed tantùm ratione ratiocinata, h. e. ut inadaequati conceptus ejusdem rei.

Alia prae manibus erant quae put••ssem annexuisse; sed editio post∣huma, esto & abortiva.