Publii Terentii Carthaginiensis Afris poëtae lepidissimi comoediae sex Anglo-Latinae in usum ludi-discipulorum, quo Feliciùs venustatem linguae Latinae ad sermonem quotidianum exercendum assequantur / a Carolo Hoole ... = Six comedies of that excellent poet Publius Terentius, an African of Carthage, in English and Latine : for the use of young scholars, that they may the more readily attain the purity of the Latine tongue for common discourse / by Charles Hoole ...

Act. III. Scen. II.

PHAEDRIA. DORIO. ANTIPHO. GETA.

Ph.

DOrio, audi, obsecro.

D.

Non audio.

P.

Patum∣per.

D.

Quin omitte n e.

Ph.

Audi quid dicam.

D.

Atenim taedet jam audire eadem millies.

Ph.

At nunc dicam quod lubenter audias.

D.

Loquere, audio.

Ph.

Nequeo orare, ut maneas triduum hoc▪ quo nunc abis?

D.

[line 5] Mirabar si tu mihi quicquam adferres novi.

A.

Hei metuo lenonem, ne aliquid suo suat capiti.

G.

Idem metuo.

Ph.

Non mihi credis?

D.

Hariolare.

Ph.

Sin fidem do.

D.

Fabulae.

Ph.

Foeneratum istuc beneficium pulchrè tibi dices.

D.

Logi.

Ph.

Crede mihi, gaudebis facto: verum hercle hoc est.

D.

Somnia.

Ph.

[line 10] Experire, non est longum.

D.

Cantilenam eandem canis.

P.

Tu mihi cognatus, tu mihi parens, tu amicus.

D.

Garri modó.

P.

Adeon' ingenio te esse duro atque inexorabili Ut neque misericordiâ neque precibus molliri queas▪

D.

Adeon' te esse incogitantem atque impudentem, Phaedria, [line 15] Ut phaleratis dictis ducas me, & meam ducas gratis.

A.

Miseritum est.

Ph.

Hei, verbis vincor.

G.

Quam uterque est similis sui▪

Ph.

Neque Antipho aliâ cùm occupatus esset follicitudine, Tum hoc mihi esse objectum malum.

A.

Ah, quid istuc autem est, Phaedria?

Ph.

O fortunatissime Antipho!

A.

Egóne?

Ph.

Cui, quod amas, domi est. [line 20] Nec cum hujusmodi unquam tibi usus venit ut conflictares malo.

A.

Mihin' domi est? immo, quod aiunt, auribus teneo lupum. Nam neque quomodo amittam invenio, neque uti retineam scio.

D.

Ipsum istuc mihi in hoc est.

A.

Eja, ne parum leno sies. Numquid hic confecit?

Ph.

Hiccine? quod homo inhumanissi∣mus, [line 25] Pamphilam meam vendidit.

G.

Quid? vendidit?

A.

A••n', vendi it?

Ph.

Vendidit.

D.

Quod indignum facinus, ancill m•…•… em∣ptam suo.

Ph.

Neque exorare, ut maneat, & cum illo ut mutet fidem, Triduum hoc, dum id quod est promissum ab amicis argentum aufero; Si non tum dedero, unam praeterea horam ne opertus s••es.

D.

[line 30] Obtundis.

A.

Haud longum est id quod orat, Dorio: ex∣oret, sine.

Idem hoc, tibi, quod bene promericus fueris, conduplicabit.

D.

Verba istaec sunt.

A.

Pamphulámne hac urbe privati sines? Tum praeterea horum amorem distrahi poterin' pati?

D.

Neque ego, neque tu.

D.

Dii tibi id quod dignum duint.

D.

[line 35] Ego te complures adversum ingenium meum menses tuli Pollicitantem, nihil serentem, flentem; nunc contrà, omnia Repperi qui det, neque lachrymet; da locum meliori∣bus.

A.

Certè hercle, ego si satis memini, tibi est olim dies Quam ad dares huic, praestitutam.

Ph.

Factum.

D.

Num ego istuc nego?

A.

[line 40] Jamne ea praeteriit?

D.

Non, verùm haec ei antecessit.

A.

Non pudet Vanitatis?

D.

Minimé, dum ob rem.

G.

Sterqui∣linium.

P.

Dorio, Itáne tandem facere oportet?

D.

Sic sum, si placet, utere.

A.

Siccine hunc decipis?

D.

Immo enimvero, Anti∣pho, hic me decipit; Nam hic me hujusmodi esse sciebat. Ego hunc esse aliter credidi; [line 45] Is me fefellit; ego isti nihilo sum aliter ac fui. Sed ut haec sunt, tamen hoc faciam: cras mane ar∣gentum mihi Miles dare se dixit: si mihi prior tu attuleris, Phae∣dria, Meâ lege utar, ut potior sit qui prior ad dandum est. Vale.