Middle English Dictionary Entry
untiȝtel n.
Entry Info
Forms | untiȝtel n. Also (early SWM) untuhtle. |
Etymology | From tuhtle n. (?ult. OE *tyhtle); cp. ME untiȝt n. |
Definitions (Senses and Subsenses)
1.
Rudeness; also, ?a flaw in manners, a discourtesy [2nd quot.]; delen ~, to engage in (revelry).
Associated quotations
- c1230 Ancr.(Corp-C 402)213/17 : Ihwear þah ant eauer ȝemeð ow þet nan from ow þurh ower untuhtle ne parti wið scandle.
- c1275(?a1200) Lay.Brut (Clg A.9)12304 : Elche untuhtle heo talden vn-wurðe.
- c1400(?c1390) Gawain (Nero A.10)1114 : Þay dronken & daylyeden & dalten vntyȝtel.