Middle English Dictionary Entry
rō̆-mōngǒur n.
Entry Info
Forms | rō̆-mōngǒur n. Also rommongoure & (in surnames) romonger, romanger(e, rosemonger, rumongour, rumangur. |
Etymology | ?From ON (cp. OI hross) or OF ros, NF ro horse & ME mōngere n. |
Definitions (Senses and Subsenses)
1.
(a) A dealer; ~ of hors, a horse trader; (b) in surnames.
Associated quotations
a
- (1340) Ayenb.(Arun 57)44/34 : Þe zixte [bough of avarice] is: hede þe zoþnesse of þe þinge þet me wyle zelle, ase doþ þe romongours of hors [Vices & V.(2): coruesours and oþere suche; F maskignons].
- (1384-5) Name in Wallenberg Vocab.Ayenb.206 fn. : Robert Copehed de Branketre, Rommongoure.
b
- (1139) Name in Wallenberg Vocab.Ayenb.206 fn. : Alanus Romanger.
- (1142) Name in Wallenberg Vocab.Ayenb.206 fn. : Alanus Rosemonger.
- (1200-1210) Name in Wallenberg Vocab.Ayenb.206 fn. : Alanus Romangere, Romonger, Lerumangur.
- (1222) Domesday Bk.St.Paul in Camd.6910 : Joh's rumangur de dunstaple.
- (1239) Name in Wallenberg Vocab.Ayenb.206 fn. : Honorius le Rumongour.
- (1384-5) Name in Wallenberg Vocab.Ayenb.206 fn. : Robert Rommongoure.