Middle English Dictionary Entry
fawen v.
Entry Info
Forms | fawen v. Also faȝen, fayen, vowen. |
Etymology | OE fāgian change color, grow dark; cp. OE blōd-fāg blood-stained. |
Definitions (Senses and Subsenses)
Note: Cp. feahen.
1.
(a) To become stained (with blood); (b) to discolor, fade.
Associated quotations
a
- c1275(?a1200) Lay.Brut (Clg A.9)16413 : Urnen inne strete stremes of blode; faȝeden þa feldes & þat gras falewede.
- c1275(?a1200) Lay.Brut (Clg A.9)4165 : Weoren al þa feldes ifawed [sec. hand: ifayed; Otho: i-vowet] mid blode.
b
- a1375 Al oþer loue (Eton 36)3 : Al oþer loue is lych þe mone þat wext and wanet as flour in plein, as flour þat fayret and fawyt sone, as day þat scwret and endt in rein.