Middle English Dictionary Entry
dẹ̄me n.(1)
Entry Info
Forms | dẹ̄me n.(1) Early dat. sg. dẹ̄men. |
Etymology | OE dēma |
Definitions (Senses and Subsenses)
1.
(a) A judge; (b) a ruler.
Associated quotations
a
- c1175(?OE) Bod.Hom.(Bod 343)124/30 : Þonne cymð þe soðfestæ demæ.
- c1225(OE) Wor.Aelfric Gloss.(Wor F.174)538/26 : Iudex: dema.
- c1175 Orm.(Jun 1)650 : Alle þa..Tosamenn stanndenn att te dom O rihht hallf bi þe Deme.
- c1175 Orm.(Jun 1)3811 : Acc aȝȝ þeȝȝ sinndenn..swiþe sare offdredde..off þe Demess irre.
- a1225(?c1175) PMor.(Lamb 487)96 : Wet sculen ho seggen..þe houenliche deme [vr. demen]?
- a1225(c1200) Vices & V.(1) (Stw 34)77/18 : Lat him wreke, ðe is riht deme ouer ðe liuiende and ouer ðe deade.
- c1225(?c1200) SWard (Bod 34)6/53 : Þe feorðe suster rihtwisnesse sit on hest as deme.
- c1230(?a1200) *Ancr.(Corp-C 402)77b : Ne deð he scheome þe deme, þe..brekeð þe triws?
- c1230(?a1200) *Ancr.(Corp-C 402)116b : Ȝe schule beo bicleopet þrof biuore þe hehe deme.
- c1275(?c1250) Owl & N.(Clg A.9)1783 : Ah þa schal unker speche rede, an telle touore unker deme.
b
- c1275(?a1200) Lay.Brut (Clg A.9)363 : Heo hine wolden maken duc & deme ofer his folke.
- c1275(?a1200) Lay.Brut (Clg A.9)9634 : And þerof he wes deme [Otho: louerd] & duc feole ȝere.