Llyfr y Psalmau, wedi eu cyfieithu, a'i cyfansoddi ar fesur cerdd, yn gymraeg. / Drwy waith Edmund Prys Archdiacon Meirionnydd,.

Quam bonus Deus. Psal. 73.

Dafydd yn dysgu i ddynion nad ang∣hysurent er gweled llwyddiaut yr en∣wir, neu aflwyddiant y cyfion, yn y byd hwn, drwy ddangos mor ddisy mmwth y diflanna y drwg, a maint gwobr y daionus.

YS da yw Duw i Israel, wrth bawb a wnel yn vnion: [verse 2] Minnau llithrais, braidd na syrthiais, swrth-wael fu f'amcanion. [verse 3] Cans cynfigennais wrth y f••••l, ar dyn annuwiol dihir, Braidd na chwympais pan y gwelais eu hedd a'i golud enwir.

[verse 4] Can nad oedd arnynt rwymau caeth, i gael marwolaeth ddynol, Lle maent yn byw yn heini hyf, yn iraidd gryf ddigon ol. [verse 5] Ac ni ddoe arnynt lafur blin hyd y bawn i'n eu deall, Na dim dialedd, na dim gwyn, fel y doe ar ddyn arall.

[verse 6] Am hynny syth maent yn ymddwyn, fel o fewn cadwyn balchder, Agwisgant am danynt yn dynn (megis dilled n) drowsder. [verse 7] A'i llygaid hwynthwy wrth dewhau doent yn folglymmau drosodd, A'i golud hwy, er hyn o wyn, vwch meddwl dyn a dyfodd.

[verse 8] Treuthu eu trowsder, bod yn dynn, a bostio hyn ar wasgar, [verse 9] Egori safn at wybren fry, a thafod cry' drwy'r ddaear. [verse 10] Am hyn rhai o'i bobl es â chwant a ymddychwelant yma, Yn gweird y 'dw••r yn loyw lân, a thybio y cân eu gwala.

[verse 11] Cans ymresymmant hyn yn syw, pa'm? ydyw Duw yn canfod Pwy sydd yn ddrwg, a phwy sy'n dda? ydyw'r gorutha'n gwybod? [verse 12] Wele y drygddyn mwya'i chwant caiff twyaf llwyddiant gwastad; Yn casglu golud a mawr dda, hwnnw sydd fwya'i godiad.

[verse 13] Ofer iawn fu i mi warhau, a llwyr lanhau fy nghalon:

Golchi fy nwylo, caru gwir, a bod yn hir yn gyfion: [verse 14] Cael fy maeddu ar hyd y dydd: ond trwstan fydd vniondeb, Os y borau, ac os pryd nawn, myfi a gawn wrthwyneb.

[verse 15] Hyn os dwedwn, a feddyliwn, o ryw feddalaidd ammau, Wele, a'th blant di y gwnawn gam, i ddwyn vn llam a minnau, [verse 16] Pan geisiwn ddeall hyn yn llwyr, o nerth fy synwyr ddynol, Hynny i'm golwg i oedd flin, nes cael rhyw rin ysprydol.

[verse 17] Ond pan euthym i gysegr Duw, lle cefais amryw olau, Yna d••eliais i pa wedd y bydd eu diwedd hwythau. [verse 18] Gwybum i ti eu gosod hwy, lle caent lam mwy'n y diwedd, Sef mewn lle llithrig rhwydd-gwymp trwch, anialwch anghyfannedd:

[verse 19] Ond gwedi dodaist iddynt wth, disymmwth y pallasant, Mynd o'r byd heb na lliw na llun, o'i hofu eu hun darfyddant. [verse 20] Fel breuddwyd pan ddihunai vn, y gwnai di iddun f'Arglwydd, O'r newid hon y caiff sy nghâs, drwy yr holl ddinas wradwydd.

[verse 21] Bum i ddig wrthyf fi fy hun, ac oerni fu'n sy nghalon. [verse 22] Nas deallaswn hyn yn gynt, bum ffol vn hynt ac eidion. [verse 23] Er hyn etto bum gydâ thi, ile i'm twysi yn ddilysiant [verse 24] Wrth fy llaw ddeau: wedi hyn fy nerbyn i gogoniant.

[verse 25] Pa'm? pwy (o Dduw) sydd gennyf fi ond tydi yn y nefoedd? Dim ni ddymunwn gydâ thi, wrth weini daiar leoedd. [verse 26] Fy nghalon i, a'm nerth, a'm cnawd, y sydd mewn palldawd beunydd, Ond tydi Dduw sydd ar fy rhan, a'm tarian yn dragywydd.

[verse 27] A elo ymholl eddiwrthyd ti, y rhei'ni gwnaent yn ddiffaith: Ac a buteiniant rhagot ti, y rhei'ni torrir ymaith. [verse 28] Ond mi a ddof nesnes at fy Nuw, fy ngobaith yw i'm calon [verse 29] Y traethaf fi ei nerth, a'i wyrth, o fewn dy byrth, merch Sion.