Y Beibl Cyssegr-lan. Sef yr Hen Destament, a'r Newydd..

About this Item

Title
Y Beibl Cyssegr-lan. Sef yr Hen Destament, a'r Newydd..
Publication
Imprinted at London :: by the deputies of Christopher Barker, Printer to the Queenes most excellent Maiestie.,
1588..
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Cite this Item
"Y Beibl Cyssegr-lan. Sef yr Hen Destament, a'r Newydd.." In the digital collection Early English Books Online 2. https://name.umdl.umich.edu/B00772.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 18, 2024.

Pages

PEN. X.

Crist yn atteb y Pharisæaid am yscar 13 Yn derbyn plāt, yn atteb y golludog am etifeddu teyrnas nef, 28 Ai ddiscyblion hefyd 33 I ba rai y mae yn prophwy∣do am ei ddioddefaint. 35 Yn atteb meibion Zebe∣deus. 46 Ac yn rhoi ei olwg i Bartimaeus.

AC efe a gyfododd oddi yno, ac a aeth i du∣eddau Iudaea trwy 'r tu hwnt i'r Iorddo∣nē, a'r dyrfa a dynnodd trachefn ato: ac yntef fel yr arfere a'n dyscodd hwynt trachefn.

2 Yna y daeth y Pharisæaid, ac a ofynnasant iddo: a oedd rydd i ŵr roi ymmaith ei wraig, gan ei demtio ef.

3 Yntef a attebodd gan ddywedyd wrthynt: beth a orchymynnodd, Moses i chwi؛

4 A hwynt hwy a ddywedasant, Moses a ganiataodd roi llythr yscar, a'i gollwng hi ym∣maith.

5 Yna 'r attebodd yr Iesu, ac a ddywedodd wrthynt: o achos caledrwydd eich calōnau yr scrifennodd efe i chwi y gorchymyn hwnnw:

6 O ddechreuad creadigaeth, yn wryw a benyw y gwnaeth Duw hwynt.

7 Am hynny y gâd dŷn ei dad a'i fam, ac y glŷn wrth ei wraig:

8 A hwynt ill dau fyddant vn cnawd, ac felly nid ynt mwy ddau, ond vn cnawd.

9 Am hynny y peth a gydiodd Duw, na wahaned dŷn.

10 Ac yn tŷ trachefn y gofynnodd ei ddis∣cyblion iddo am yr vn peth.

11 Ac efe a ddywedodd wrthynt: pwy byn∣nag a ddyru ymmaith ei wraig, ac a brioda vn arall, y mae yn torri priôdas â hi.

12 Ac os gwraig a ddyru ymmaith ei gŵr, a phriodi vn arall, y mae hi yn torri priodas.

13 Ac hwy a ddugasant blant atto, fel y cy∣ffyrdde efe â hwynt: a'r discyblion a geryddent y rhai a'u dugase hwynt.

14 A'r Iesu pan welodd hynny fu anfodlon, ac a ddywedodd wrthynt: gedwch i blāt ddyfod attafi, ac na waherddwch hwynt: canys i'r cy∣fryw y perthyn teyrnas nefoedd.

15 Yn wir meddaf i chwi: pwy bynnag ni dderbynio deyrnas Dduw fel plentyn nid aiff i mewn iddi.

16 Ac efe a'u cofleidiodd hwynt, ac a roddes [ei] ddwy lo arnynt, ac a'u bendithiodd.

17 Ac wedi iddo fyned i'r ffordd, y rhedodd vn ac a ostyng odd iddo, ac a ofynnoddiddo: ô A∣thro da, beth a wnaf i gael meddiannu bywyd tragywyddol ؛

18 Yr Iesu a ddywedodd wrtho, pa ham y gelwi fi yn dda, nid oes neb da ond vn sef Duw.

19 Ti a ŵyddost y gorchymynnion, na odi∣neba, na lâdd. Na letrata. Na cham destiolaetha Na wna niwed: Anrhydedda dy dad a'th fam.

20 Yntef a attebodd, ac a ddywedodd wrtho: Athro, hyn oll a gedwais o'm hieuengtid.

21 Yr Iesu gan edrych arno a'i hoffodd, ac a ddywedodd wrtho, vn peth sydd ddiffygiol i ti: dos a gwerth yr eiddot oll, a dod i'r tlodion, a thi a gei dryssor yn y nef, a thyret i'm dilyn i, a dwg dy groes.

22 Eithr efe a dristaodd wrth yr ymadrodd hwn, ac a aeth ymmaith yn athrist: canys yr oedd ganddo gyfoeth mawr.

23 A'r Iesu wedi edrych o'i amgylch, a ddy∣wedodd wrth ei ddiscybliō: mor anhawdd yr aiff y rhai y mae golud ganddynt i deyrnas Dduw؛

Page 460

24 A'r discyblion a ofnasant wrth ei eiriau ef: a'r Iesu a attebodd drachefn, ac a ddywedodd wrthynt: fy mhlant: mor anhawdd yw i'r rhai sy a'u hymddyried yn eu golud, fyned i deyr∣nas Dduw ؛

25 Y mae yn haws i gamel fyned trwy grau nodwydd, nag i oludog fyned i deyrnas Dduw.

26 A hwynteu a aruthrasant fwy-fwy, gan ddywedyd wrthynt eu hunain: Pwy gan hynny a all fod yn gadwedig ؛

27 A'r Iesu a edrychodd arnynt, ac a ddywe∣dodd, gyd â dynion amhossibl yw: ac nid gyd â Duw: canys pob peth sydd bossibl gyd â Duw.

28 Yna y dechreuodd Petr ddywedyd wrtho, wele ny ni a adawsom bob peth, ac a'th ddily∣nasom di.

29 Yr Iesu a attebodd, ac a ddywedodd, yn wir meddaf i chwi, nid oes neb a'r adawodd dŷ, neu frodyr, neu chwiorydd, neu dad, neu fam, neu wraig, neu blant, neu diroedd o'm hachos i a'r Efengyl,

30 A'r ni dderbyn y canfed: yr awran yn y pryd hwn, dai, a brodyr, a chwiorydd, a māmau, a phlant, a thiroedd, gyd ag erlid, ac yn y byd a ddaw fywyd tragywyddol.

31 Llawer rhai cyntaf a fyddant ddiweddaf a'r diweddaf [fyddant] cyntaf.

32 Ac yr oeddynt ar y ffordd yn myned i fy∣nu i Ierusalem, ac yr oedd yr Iesu yn myned oi blaen hwynt, a dychrynu a wnaethant, ac ofni yn canlyn. Ac wedi iddo trachefn gymmeryd y deuddec, efe a ddechreuodd fynegu iddynt y pe∣thau a ddigwyddent iddo ef.

33 Canys, wele, yr ydym ni yn myned i fy∣nu i Ierusalem, a Mâb y dŷn a draddoddir i'r arch-offeriaid a'r scrifennyddion, a hwynt a'i barnant ef i farwolaeth, ac a'i rhoddant ef i'r cenhedloedd,

34 Y rhai a'i gwatwarant ef, ac a'i fflange∣llant, ac a boerant arno, ac a'i lladdant ef: a'r tr∣ydydd dydd yr adgyfyd.

35 Yna y daeth atto Iaco, ac Ioan meibi∣on Zebedaeus, gan ddywedyd, Athro ni a fynnem wneuthur o honot i ni yr hyn a ddymunem ni.

36 Yntef a ddywedodd wrthynt: beth a fyn∣nech i mi ei wneuthur i chwi؛

37 Hwythau a ddywedasant wrtho: cania∣dhâ i ni, eistedd, vn ar dy ddeheu-law, a'r llall ar dy asswy yn dy ogoniant.

38 A'r Iesu a ddywedodd wrthynt: ni ŵy∣ddoch pa beth yr ydych yn ei ofyn, a ellwch chwi yfed o'r cwppan yr wyfi yn ei yfed, a'ch bedy∣ddio â'r bedydd yr hwn i'm bedyddir i ag ef؛

39 A hwynt a ddywedasant wrtho, gallwn. a'r Iesu a ddywedodd wrthynt: diau yr yfwch o'r cwppan yr yfwyf: ac i'ch bedyddir o'r vn be∣dydd â'r hwn y bedyddir finef:

40 Ond eistedd ar fy neheu-law, a'm hasswy, nid eiddofi yw rhoddi: eithr i'r rhai y darparwyd

41 A phan glybu 'r dêc y pethau hyn, dechre∣uasant ddiystyru Iaco, ac Ioan.

42 A'r Iesu wedi eu galw hwynt a ddywe∣dodd wrthynt, chwi a ŵyddoch fod y rhai a dybir eu bod yn tra-llywodraethu ym mhlith y cenhedloedd, yn arglwyddiaethu arnynt: a'r sa∣wl sy bennaethiaid yn eu mysc hwynt yn ym∣awdur dodi arnynt.

43 Eithr nid felly y bydd yn eich plith chwi: ond pwy bynnag a ewyllyssio fod yn fawr yn eich plith, bydded weinidog i chwi.

44 A phwy bynnag o honoch a fynno fod yn bennaf, bydded wâs i bawb.

45 Canys ni ddaeth Mab y dŷn iw wasana∣ethu, ond i wasanaethu, ac i roi ei enioes yn brid∣werth tros lawer.

46 Yna y daethant i Iericho, ac efe yn my∣ned allan o Iericho, gyd â'i ddiscyblion, a thyrfa fawr, Bartimaeus mab Timaeus, [vn] dall a oedd yn eistedd ar fin y ffordd yn cardotta.

47 A phan glybu, mai efe oedd yr Iesu o Na∣zareth, efe a ddechreuodd lefain a dywedyd, Ie∣su fab Dafydd trugarhâ wrthif.

48 A llawer a'i ceryddasant ef, i geisio ganddo dewi: eithr efe a lefodd fwy-fwy, Mab Dafydd trugarhâ wrthif.

49 Yna yr Iesu a safodd, ac a archodd ei a∣lw ef: ac hwynt a alwasant y dall gan ddywe∣dyd wrtho, cymmer galon, cyfot, y mae efe yn dy alw di.

50 Yntef a daflodd ei gochl ymmaith, ac a gododd, ac a ddaeth at yr Iesu.

51 A'r Iesu a attebodd ac a ddywedodd wr∣tho, Beth a fynnit i mi ei wneuthur i ti? a'r∣dall a ddywedodd wrtho, ô Arglwydd caffael fyng-olwg.

52 A'r Iesu a ddywedodd wrtho, dos ym∣maith, dy ffydd a'th iachaodd: ac yn y man y ca∣fodd efe ei olwg, ac efe a ddilynodd yr Iesu ar hŷd y ffordd.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.