Cyfarwydd-deb pr Anghyfarwydd, sef, llyer yn cynnwys,: 1. Agoriad byrr ar Weddi 'r Arglwydd. 2. Ymddidanion rhwng y Carwr a'r Cymro. 3. Ymddidanion rhwng Crist a'r Publican, rhwng Crist a'r Pharisaed, a rhwng Crist a'r Credadyn ammheus, sef Canwyll Crist. 4. Amryw Reolau Duwiol: : y cwbli gyfarwyddo pol 1, pa fodd i chwilio 'r ferythyrrau er lefadiw Heneidiau: a pha fodd i ddyfod at Grist i gael iechydwriaeth dragwyddol : a pha fodd i weddio yn fol ewyllys Duw, i gael gras a thrugaredd oddiwrtho ef, a pha fodd i fyw'n santaidd yn y Byd presennol.

3. Y Defnyddion a'r sydd iw gwneuthur o'r geirieu hyn.

NYni a allwn oddi yma ddyscu llawer o wresi: y gyntaf yw, gan orfod i ni weddio fel hyn, Arglwydd maddeu, &c. Fod yn rhaid i ni wybod, nad yw ein gweithre∣doedd da ni yn daledigaethi gyfiawnder Duw am bechod: ie nad ydynt ddigon am ddiale∣ddau bydol nis parhant ond tros amser: eithr bod deleuâd neu faddeuant ein pechodau, o wir drugaredd, grâs, a mawr ddaioni Duw: canys gwrthwyneb yw'r naill i'r llall, sef ma∣ddeu, a thalu iawn am bechodau: ac am hynny diffaith-iawn a chythreulig yw'r ath∣rawiaeth, y mae eglwys Rufain yn ei ddys∣cu

am daledigaetheu dynion yn y byd hwn am bechod.

2. Eilwaith, lle yr ydys yn ein dyscu ni i weddio mal hyn yn wastadol, o ddydd i ddydd, y mae i ni weled mawr ddioddefga∣rwch a hir ymaros Duw: yr hwn sydd yn ein dioddef ac yn cyd-ddwyn â ni yn wastad, ac nid yw yn tywallt ei ddigofaint arno-mi, er ein bod ni beunydd yn ei ddigio ef trwy ein pechodau. Y mae hyn yn dyscu i ni y cyffelib ddioddefgarwch tuag at ein cyd-fro∣dyr: nis medrwn ni illwng tros gôf y cam lleiaf, na dioddef tros un dydd; ac etto ny∣ni a ddeisyfwn ar Dduw am faddeu i ni ein holl feieu, a hynny holl ddyddieu ein by∣wyd.

3. A thrachefn, nyni a allwn wrth hyn we∣led, nad oes sancteiddrwydd perffaith yn y bywyd hwn, gan orfod i ni beunydd, o ddydd i ddydd hyd y dydd diwaethaf ofyn maddeuant am ein pechodau. Am hynny annuwiol a drwg iawn yw barn neu feddwl y y Catharystiaid, neu'r Puritaniaid (neu fel y gelwir hwy yn yr amseroedd hyn (waceriaid, canys ni ddyscodd vn dyn grassol, ac a oeddit yn ei alw yn Buwritan y fath athrawiaeth gy∣threulig a hynny)sef, Y dichon dynion fod yn ddibechod yn y byd a'r bywyd hwn.

4. A phan ddywetto-mi, maddeu, nid i mi ond i ni: yr ys yn ein dwyn ar gof i weddio nid yn vnig am faddeuant o'n pe∣chodau ein hunain, eithr tros ein brodyr yn yr un modd, ie a thros ein gelynion

hefyd. Iac. 5.16. Cyfaddefwch eich beiau y naill i'r llall, ag weddiwch tros ei gilidd, fel eich iacheuir: canys llawer a ddichon taer weddi'r cyfiawn. Ac mal y mae rhai yn tybiaid yr ydoedd gweddi Stephan yn fodd mawr o droad Saul i'r ffydd.

5. Y mae yn hyspys hefyd, y dylenid cyd∣nabod a chyfaddeu'r pechod: cyn gweddio am faddeuant o'r pechod, canys lle yr ydy∣m i yn dywedyd, maddeu ein dyledion, yr ym yn cyfaddef ger bron Duw ein bod ni yn ddyledwyr, ac heb ddim genym o¦honom ein hunain, i allu talu am y pechod lleiaf. 1. Io. 1.9. Os cyfaddefwn ein pechodau, ffyddlon yw efe, a chyfiawn, fel y maddeuo i ni ein pechodau, ac i'n glanhao oddiwrth pob anwiredd. A Dafydd a arferodd hyn. Ps. 51. ac y 32.5. Mal dymma'r môdd y mae i ni gyfaddef a chydnabod ein pechodau a'n beiau: Pechodau a beiau argyoeddus amlwg, a'r rhai sydd yn blino'r gydwybod, a ddyle-mi yn enwedig eu cyfaddef pob un ar ei pennau: ond pechodau cuddiedig anhyspus i ni, a ddy∣lem ni eu cyfaddef yn gyffredinol. Psal. 19.12.

6. Ac yn ddiwaethaf, y mae yn eglur yma, nad oes dim cyfiawnhád trwy weithre∣doedd. Dyledion yw ein pechodau, ac felly hefyd yw holl weithredoedd y ddeddf: wei∣thian pa wedd y geill vn dyn dalu'r naill ddyled â'r llall.