The history of the French Academy, erected at Paris by the late famous Cardinal de Richelieu, and consisting of the most refined wits of that nation.: Wherein is set down its original and establishment, its statutes, daies, places, and manner of assemblies, &c. With the names of its members, a character of their persons, and a catalogue of their works. / Written in French, by Mr. Paul Pellison, counseller and secretary of the King of France.

Carmen Gratulatorium, DE Translatione hujus Libri feliciter absolutâ.

ERgo tibi patuit felici munere linguae Paucorum domus, et Gallis adeunda Corinthus! Sic fastiditae vitas contagia plebis Antiquo satur eloquio, madidusque lepôre Natali curas volucres trans aequora mittis! Et fecunda salis tellus, et mater aceti Gallia grata tibi est: hîc siquos protulit aetas De me iore luto factos adsciscis amicos, Celtarum proceres; quos inter jura secantes Misceris, patriae decus, et novus advena luces. Sic tamen, ut totum ne Sequama sorbeat, absis (Hoc un••m icet invideam) pars optima secli; Et cordis plus pa••te mei, citò redditus artes Transfer, et externis populares dotibus orna.

Id statuis rectè: faciunt sua secula doctum. Vivitur hoc aevi. Ne me sibi postulet uni

Roma vetus, neu collapsae Pandíonis arces, Ingratum mea me si gens, si nesciat aetas, Sunt Itali, Gallique, nec absunt forsitan Angli, Quos redimam sanus quâ vis mercede legendos. Talis Virgilius, (Flaccô rata vota ferente,) Jam tum florentes petiit rediturus Athenas. Haud secus Archytam per littora grata Tarenti Quaesivit Plato praeclarus Samnitibus hospes; Talis inis meliùs cultae sacraria linguae, Sic penetras nemus, et reseras mirantibus Anglis Laurigeros longo stantes ex ordine Bardos. Sunt nimis ignari rerum, propriâque Seripho Contenti, siqui Veneres mirantur inesse Angligenis solis, claris bellique togaeque. Crede mihi, sapiunt, et possunt dicere bellè Livones et trisles Lappi, et quas longiùs oras Sol videt, aut subigunt protecti pelle coloni. Haud adeò miseris laesit praecordia frigus, Nusquam Barbaria est: ••ed gens sibi quae{que} diserta Et petit, et duros dictis exorat amores: Nec solum molles Italos facundia mulcet. Sed siquid balbâ de nare loquatur Hibernus Orator, vel siquid ovantes gutture Cambri; Stridulus aut voces elidat dente Polonus; Aut suspiret Arabs expressam ventre loquelam; Immitem flectit popularis Suada puellam.

Usque adeo nullis aut res aut verba negantur, Et cunctis placuîsse datum est, ignavia si non Porrectam de monte vetet contingere palmam. Ah nimiùm demens, limae qui parcit, et idem Secula victuram molitur in omnia laudem!

Non exorandus veniet post funera lector, Hâc saltem metuat justos ex parte nepotes: Saepiùs exactam liber hic trutinatus ad aurem Nec fidit sibi, nec molles nimis anxius ambit Auriculas turbae, cui dicat, Candide Lectòr: Dum properat patriam studiis accendere pubem, Orandi dum jura docet, legesque severas: Pagina quod retulit, non horruit ipsa, tribunal.

Sed quid ego has laudes, et nullo pondere carmen Molior infelix? tum demum laude superbus Incedes solidâ, nulli cessura triumpho Bis tua vicenis si constet gloria punctis.

C. W.