Astrology proved harmless, useful, pious. Being a sermon / written by Richard Carpenter.

About this Item

Title
Astrology proved harmless, useful, pious. Being a sermon / written by Richard Carpenter.
Author
Carpenter, Richard, d. 1670?
Publication
London :: Printed by Ja: Cottrel, for John Allen at the Rising Sun, and Joseph Barber at the Lamb in Paul's Church-yard.,
1657.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Bible. -- O.T. -- Genesis I, 14 -- Sermons.
Sermons, English -- 17th century.
Astrology -- Early works to 1800.
Cite this Item
"Astrology proved harmless, useful, pious. Being a sermon / written by Richard Carpenter." In the digital collection Early English Books Online 2. https://name.umdl.umich.edu/A80515.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 17, 2024.

Pages

Page [unnumbered]

Doctissimo Domino ET Amico meo Multis nominibus observando, ELIAE ASHMOLO, Armigero.

Fortissime Literarum Astrologicarum Atlas:

ETsi Consiliis meis intimum ha∣beam Bernardum; cujus est in Coelo Theologico, veluti Stella primae Magnitudinis; Haec mea sublimior Philosophia, scire Jesum & hunc crucifixum: Sub∣limem tamen Philosophiam, Cor∣porum Coelestium indagatricem, cum Philoso∣phis ad unum omnibus, in summis pono. Quippe quae meditationi juxta, & actioni, honorifice ma∣teriam fomitemque suppeditat.

Meditatio & Actio conspirant in Vitam mixtam,

Page [unnumbered]

quae perfectionis numeros omnes implet, utpote complexa perfectiones ambarum, licet non in gradu summo sicutique sunt in ipsis. Quinimo est Vita Angelorum, at{que} etiam haud incongrue Solis Ra∣diis assimilatur, qui uno eodemque tempore, sub∣stantiae Solis fideliter adhaerent, & in terras diffuse prolabuntur.

Ait Metropoli Judaeorum Dominus per Ezekie∣lem; Calceavi te janthino. Ita vulgatus: Vel, ut habent Septuaginta, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Hyacinthino, i. e. violacei & Coelestis coloris calceo. Ut Symbolice no∣tum daret; Sanctorum, quibus Ecclesia Mater est, qui{que} ad Civitatem Dei pertinent, gressus esse Coe∣lestes versus{que} Coelum versos. Nempe, quod Sancti sanctissimi Christi, qui descendit de Coelo, ut in Coelum Triumphator ascenderet, vestigiis insistant, mandatis{que} divinis respondendo Coelum petant Coelorum: Quin & in Astrologos quodammodo Calcei quadrant Hyacinthini. At{que} ut aurei mali succo scriptae Literae, tum demum leguntur, cum flammis at{que} ignibus illustrantur: ita divinae po∣tentiae Cylindros in humanis accurate pervestigamus, ubi res humanas ad Astra sapienter transferimus.

Egregie Aristoteles; sed filo solutiore: Cognitio mi∣nima de rebus maximis, major est, quam cognitio maxi∣ma de minimis rebus. Aqua fluvialis, dum suo con∣tineatur at{que} agitetur alveo, naribus aut oculis haud se praebet ingratam: si diverticula quaerat at{que} otia, mutata res est: Aquas marinas casus manet idem; idem{que} sacram deinsuper Astrologiam. Omnium motuum causa est primus motus. Bonorum om∣nium Actuum est causa Actus ille qui primus at{que} opti∣mus. Utrobi{que} tamen libertas inconcussa consistit.

Page [unnumbered]

Si nam{que} Stellae voluntati nostrae victrices admo∣verent Machinas, totum uti{que} hominem pervade∣rent. Rationem ingerit Angelicus Doctor: Qui∣libet habens voluntatem, dicitur bonus, in quantum habet bonam voluntatem: quia per voluntatem utimur omnibus quae in nobis sunt. Unde non dici∣tur bonus homo, qui habet bonum intellectum, sed qui habet bonam voluntatem. In omni sententia novus Achates, Imaguncula nova. Sed Excellentiae at{que} Innocentiae fraudem facit Invidia. In longum pal∣ma rectum{que} porrigitur, &, ultra fructuum deli∣cias, ramos explicat fragrantes: At incommodant ei Serpentes ac Ranunculi, radicibus adhaerentes.

Homo nigellus, quasi umbra ex Hyposcenio, Astro∣logos persequitur. Non huic unquam detulit pri∣mas, palmam{que} dedit Alma Mater, non Soror Al∣mae. Preterea, rumor in vulgus abiit, hunc nescio quibus laborare Paroxysmis; & rursum semper ad ingenium redire: nec posse cogitationes, vel santerna delinitas, coercere: scilicet in aegris his exulceratis{que} rebus, & extrema jam spe pendenti∣bus. Certe, coguntur in angustum hujus copiae, qui praeter Anglicanae Linguae petitas e trivio faeculas, haud quicquam venditat: qui{que} surdis narrare velit fabulam, redolentem profecto hir∣cum, suem; simium, haud qualemcun{que} sed im∣primis eum qui sit vetus, vietus, veternosus. Ad∣est, & abest: verba conglobat; idem{que} rescindit: comparet; ac, velut unguento magico delibutus, conspectui se, cum voluerit subducit. Deinde Le∣pus (ut ita dicam) ad Ovium gregem se recipit, insequentibus a Tergo regiis canibus; non ut O∣ves adjungat sibi comites, sed ut odore leporino in

Page [unnumbered]

Ovium abeunte, canes effugiat.

Scripsit Hieronymus Rorarius Libros duos, quibus Titulus est, Quod Animalia Bruta saepe ratione utantur melius Homine. In quorum primo, non inamoenam de cane texit Historiam: cum Circitor e gremio Libellum extraheret distinctum notis musicis, ad genua confestim canis exiliens, canentem perite sectabatur voce nunc acuta, nunc etiam gravi; modo quidem continuato Spiritu in longum tra∣cta, modo iterum inflexo delicate variata. Et nunc Circitori plebeius canis accinit, is{que} praeterea ira∣tus ac rabidus, nec tamen vel adhuc timendus.

Idem Rorarius in Libro secundo, literis exaratum reliquit; homines non paucos aliquoties, imo vero quotidie reperiri, quibus ob admissa furta ter∣gus virgis intercisum, abscissae auriculae, genae cauterio signatae, truncata manus altera, ocu∣lus erutus; nec tamen a furtis continere se posse, donec laqueo se pendulos dederint. In hunc ad unguem cadunt haec omnia, reposito aliquantisper laqueo.

Accipe nunc igitur, Vir optime, in benevolentiae tuae Apothecam, (cujus cogitatio, instar Nepenthis Homerici, in hac mea tam vitrea, & ancipiti vale∣tudine, me luxatum & jacentem recreavit ac e∣rexit in pedes) pauculos ex uberiore messe mani∣pulos. Noli, quaeso, in futurum propendentes praepedire conatus; fervori sacro noli frigidam of∣fundere. Sub tuo Patrocinii velut Asterismo, res ipsa mihi praestabit adoream.

Tui observantissimus: Richardus Carpenterus.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.