The confession of faith, of the most reverend father in God Cyrill, Patriarch of Constantinople. Written at Constantinople, 1629. ... = Confessio fidei, reverendissimi domini Cyrilli, 1629. Patriarchæ Constantinopolitani, scripta Constantinopoli

CONFESSIO FIDEI.

In nomine Patris, & Filij, & Spiritus Sancti.

CYRILLƲS Patriarcha Constantinopolitanus, sci∣scitantibus intelligere de Religione Ecclesiae Orientalis, id est Graca, quid credamus videlicet, quidque sentiamus de Articulis Orthodoxa fidei, nomine omnium Christianorum communiter, exponit breuem istam confessionem, vt sit in te∣stimonium coram Deo & tota Ecclesia, sine simulatione, sed bona conscientia.

CREDIMVS vnum verum Deum Omni∣potentem & Infinitum, Trinum in personis, Patrem, Filium, & Spiritum Sanctum. Patrem ingenitum, Filium genitum à Patre ante secula, Patri con∣substantialem, Spiritum Sanctum à Pa∣tre per Filium procedentem, eandem habentem essen∣tiam, quam Pater & Filius: istas tres Personas in vna essentia appellamus Sacresanctam Trinitatem, semper benedicendam, glorificandam atque ab omni creatu∣ra adorandam.

Credimus Scripturam Sacram esse 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, habe∣réque authorem Spiritum Sanctum non alium, cui •…•…∣bere debemus fidem indubitatam. Scriptum enim est, habemus firmiorem propheticum sermonem, cui bene facitis attendere, quasi lucernae splédenti in caliginoso loco. Praeterea eius autoritatem esse superiorem Eccle∣siae autoritate, nimis enim differens est, loqui Spiritum Sanctum, & linguam humanā, cum ista possit per igno∣rantiam

errare, fallere & falli, Scriptura vero Diuina nec fallitur, nec errare potest, sed est infallibilis sem∣per & certa.

Credimus Deum Opt. Max. ante mundi originem suos electos ad gloriam praedestinasse sine respectu ad il∣lorum opera, nullámque causam impulsiuam ad istam electionem aliam esse, nisi beneplacitum & Diuinam misericordiam, similiter ante constitutionem huius seculi, reprobasse quos reprobauit, cuius reprobationis, si respexeris absolutum Ius Dei, voluntatem Dei esse causam, si autem Ius ordinatum respexeris, Iustitiam Dei esse causā: misericors enim est Dominus, & Iustus.

Credimus Deum Trinum, Patrem, Filium & Spiritū Sanctum esse Creatorem visibilium & inuisibilium: In∣uisibilia vocamus Angelos, visibilia Coelum, & quae sub Coelo, & quia bonus est Creator naturo, omnia creauit bona, nec vnquam malum potest facere, & siquid ma∣lum est, illud esse diaboli & hominis. Debet enim esse nobis certa regula, quod Deus autor non est mali, nec culpa iusta ratione potest ei imputari.

Credimus omnia gubernari per Dei prouidentiam, quam adorare & non inuestigare debemus, cum sit su∣pra captum nostrum, neque rationes ipsius possimus certè à nobismetipsis intelligere: in qua materia sen∣timus silentium, in humilitate potius amplexandum, quam plura loqui quae non aedificant.

Credimus primum hominem à Deo creatum ceci∣disse in Paradiso, quia neglecto Diuino praecepto, ser∣pentis fraudulento obtēperauit consilio, indéque Ori∣ginale pullulasse pecatum posteritati, ita vt nemo secun∣dum carnem nascatur, qui non portet hoc pondus, fructusque suos in hac vita non sentiat.

Credimus Filium Dei Dominum nostrum Iesum Christum se exinanisse, hoc est in sua hypostasi huma∣nam assumpsisse naturam, Spiritu Sancto conceptum, fa∣ctúmque

hominem in ventre semper Virginis Mariae, natúmque, passum, sepultum, & resurrectione glorifi∣catum, salutem & gloriam omnibus fidelibus peperis∣se, quē expectamus vēturū viuos & mortuos indicare.

Credimus Dominum nostrum Iesum Christum se∣dere in dextra Patris, ibique pro nobis interpellare & intercedere, solum officio fungentem veri & legitimi Pontificis & Mediatoris, indéque solum curam gerere suorum & praeesse Ecclesiae, ipsam varijs benedictio∣nibus ornando, foecundando.

Credimus, sine Fide neminem posse saluari: Fidem autem eam vocamus, quae est in Iesu Christo iustifi∣cans, quam vita & mors Christi Domini peperit, Euā∣gelium praedicat, & sine qua nemo potest placere Deo.

Credimus Ecclesiam quae vocatur Catholica Fideles in Christo continere vniuersaliter, qui vel defuncti in Patria sunt, vel adhuc in via peregrinantur, cuius Ec∣clesiae Caput, quia homo mortalis esse nulla ratione po∣test, ipse Dominus noster Iesus Christus solus caput est, ipséque clauum totius regiminis Ecclesiae in manu tenet, sed quoniā in via particulares Ecclesiae visibiles sunt, & in ordine vnaquaeque habet vnum primum, ip∣sum non esse propriè vocandum Caput particularis il∣lius Ecclesiae, sed impropriè & hoc, quia in ipsa mem∣brum est principale.

Credimus membra Ecclesiae Catholicae esse Sanctos ad vitam aeternam electos à quorum consortio excludi hypocritas, quamuis in particularibus Ecclesijs mistae cum tritico paleae inueniantur.

Credimus Spiritu sancto sanctificari & doceri Ecclesi∣am in via, ipse enim est verus Paracletus, quem mittit Christus à Patre, vt doceat veritatem, tenebrasque ex∣cutiat à mentibus fidelium. Certum enim est quod Ec∣clesia in via errare potest, falsum pro vero eligendo, à quo errore solius Spiritus sancti lumen & doctrina

nos liberat, non mortalis hominis, quamuis mediante opera ministrantium Ecclesiae hoc possit fieri.

Credimus hominem iustificari perfidem, non ex operi∣bus. Cum autem dicimus per fidem, intelligimus fidei correlatiuum, quod est Iustitia Christi, quam fides ap∣prehendit, nobisque applicat ad salutem, hoc autem optime, sinéque operum praeiudicio stare cognosci∣mus, nam & opera non esse negligenda, esseque media necessaria & fidei nostrae testimonia, ad vocationis no∣strae confirmationem, veritas ipsa nos docet. Ipsa vero per se esse sufficientia hominem saluare, in Tribunali∣que Christi comparere posse, vt excondigno salutem re∣tribuant, hoc esse falsum testatur humana fragilitas, at Christi Iustitia applicata resipiscentibus, sola iustificat atque saluat Fidelem.

Credimus liberum arbitrium in non renatis esse mor∣tuum, quia nil boni possunt facere, & quidquid faciunt esse peccatum, in renatis vero esse per gratiam Spiri∣tus sancti arbitrium excitatum, & operatur quidem, sed non sine gratiae auxilio. Ergo vt homo faciat bonū, praeuenit gratia arbitrium, quod sine gratia inuenitur esse vulneratum, vt à latronibus ille qui descendebat ab Hierusalem, ita vt nihil ex se vel possit, vel faciat.

Credimus Euangelica Sacramenta esse in Ecclesia quae Dominus instituit in Euangelio, & ipsa esse duo, ampli∣orem numerum Sacramentorum non habemus, quia institutor non plura tradidit. Porrò constare verbo & elemento, esséque signacula promissionum Dei, & con∣ferre gratiam non dubitamus, vt autem Sacramentum sit integrum, opus esse vt concurrat res terrena, & actio externa, cum vsu rei terrenae à Christo Domino insti∣tuto, atque cum vera side coniuncto, quia fidei defectus praeiudicat integritati Sacramenti.

Credimus Baptismum esse Sacramentum à Domino institutum, quem nisi quis susceperit communionem

non habet cum Christo, cuius ex morte sepultura & gloriosa resurrectione promanat tota virtus & effica∣cia baptismi, ideo ea forma qua Dominus praecepit in Euangelio Baptizatis, certi sumus quod remittan∣tur peccata tum originalia tum actualia, ita vt quiqui abluti fuerint in nomine Patris & Filis & Spiritus sancti regenerati, mundati, atque iustificati sint. De iteratione autem non habemus mādatum, vt it eretur baptismus, ideo abstinendum esse ab hoc inconuenienti.

Credimus alterum Sacramentum à Domino institu∣tum esse illud quod vocamus Encharistiam. Nocte enim qua tradebat semetipsum, accipiēs panem & benedi∣cens dicebat Apostolis, accipite, & manducate, hoo est Corpus meum, & accepto Calice gratias agens di∣cebat, bibite ex hoc omnes, hic est sanguis meus, qui pro multis effunditur, hoc facite in meam comme∣morationem, & addit Paulus, quotiescunque enim comederitis panem hunc, & calicem hunc biberitis, mortem Domini annunciabitis, ista est simplex vera & legitima huius mirabilis Sacramenti institutio, in cuius administratione praesentiam veram realem Christi Domini confitemur & profitemur. At illam quam Fi∣des nobis offert, non autem quam excogitaa, docer transubstantiatio. Credimus enim fideles Corpus Christi manducare in Coena Domini, non dente materiali te∣rendo, sed animae sensu percipiendo, cum Corpus Christi, non sit illud quod oculis in Sacramento sese offert, sed illud quod Spiritualiter Fides apprehendit, nobisque praebet, vnde verum est, si credimus, man∣ducamus & participamus, si non credimus, omni fru∣ctu destituimur, consequenter calicem bibere in Sacra∣mento, esse Sanguinem verum Domini nostri Iesu Christi communicare, eo modo sicut & de corpore as∣seruimus, institutor enim sicut de suo corpore, ita de suo sanguine mandauit, quod mandatū nec lacerarinec

mutilari debet pro •…•…bito humani arbitrij, imo seru•…•… debet institutio prout nobrs tradit•• est, vbi ergo par∣ticipauerimus dignè, & communicauerimus 〈…〉〈…〉 corpus & sanguinem Christi in Sacramento, fatemu•…•… esse iam nos reconcilia tos, capiti nostro vnitos, & 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, cum certa spe & cohaeredes futuros in Re∣gno.

Oredimus defunctorum animas esse vel in beatitudi∣ne vel in damnatione, prout quisque gesserit, migrar∣tes enim ex corporibus illico vel ad Christum, vel in infernum migrare, quia qualis vnusquisque in morte inuenitur, talis iudicatur, post hanc vitam nulla est fa∣cultas resipiscentiae, in hae vita tempus est gratiae, ideo qui hic iustificantur nullam amplius posthac sub∣ibunt poenam, qui autem non iustificati moriuntur, in poenas destinantur aeternas. Ex quo patet commen∣tum de Purgaterio non esse admittendum, sed in veri∣tate statuendùm, vnumquemque debére in hoc seculo rescipiscere, remissionémque peccatorum per Domi∣num nostrum Iesum Christum impetrare, si saluus esse voluerit. Et hic finis sit.

Compendiosam istam confessionem nostram futura coniecturamus in signum contradictionis apud illos, quibus placet nos calumniari & iniusté perfequi. At nos confidimus in Domino nostro Iesu Christo, & spe∣ramus quòd causam suorū fidelium non relinquet, ne∣que virgam malignorum super sortem iustorum.

Data in Constantinopoli in Patriachatu, me•…•…e Martij, 1629.

CYRILLƲS, Patriach•…•… Constantinopolitan••s.