The life of the Most Reverend Father in God, James Usher, late Lord Arch-Bishop of Armagh, primate and metropolitan of all Ireland with a Collection of three hundred letters between the said Lord Primate and most of the eminentest persons for piety and learning in his time ... / collected and published from original copies under their own hands, by Richard Parr ...

LETTER CCXXXIII. A Letter from—to the most Reverend James Usher Arch-bishop of Armagh.

Reverendissime;

PAternitatis vestrae Literas 20^o Januarii ad me datas in tempore acce∣pi, quibus si expectato serius respondeo, attribuito id quaeso ancipiti rerum & temporum conditioni, non enim omni nunc Tabellario, aequè fido. Jam vero qualem vellem latorem nactus, gratias quas multiplices tibi ex illis deberi sentio, non ultra differendas censui: Illas praesertim quas ob doctissimum illum de Anno Macedonico & Afratico à te compo∣situm & ad me dono missum libellum accepi, cui utinam legendo par essem, sed ut ingenuè fatear, ingenioli mei captum superat, Discipulum enim Magistro, & Lectorem scriptori parem requirit: Deus enim bone quam tu longè temporum & locorum inter se comparationem repetis & ex intimis varii plane & Daedalaei operis ambagibus Lectorem, me paulo in hoc doctrinae genere eruditiorem, tanquam Ariadnaeo aliquo filo se sibi reducem ostendis. Sed humc tamen apicem non tam Scaligerum & Peta∣vium, quam Tho. Lydiatum concollegiatum olim meum (qui{que} de variis annorum formis, librum elegantissimum, uti scis, scripsit) effugisse mi∣ror; praesertim quum aera Macedonica à pugna ad Sinum Issicum in Cili∣cia, vel paulo post ad Arbelam qua cecidit Darius, inchoata, ut est in ipsa Machbaeorum fronte, eum latere non potuit; inde enim aeram illam non in Asia modo, verum etiam in Phoenicia, toto{que} oriente, & Aegypto, quarum terrarum res gestae in illis libris perscribuntur, observatam fulsse, ut ego quidem opinor patet. Quanquam vide quaeso ne quum caetera omnia praeclare ipso tamen librum hunc edendi tempore peccâris. De Paschate enim & Theophaniis, & Timothei & Polycarpi, aliorumque

sanctorum exitibus & memoriis in eo agis; tempore scilicet, quo uti scis, id maxime apud nos agitur, ne qua harum & his similium ineptiarum memoria aut sensus in mundo amplius conservetur. Sed bene est quod exquisitissimus hic tuus labor latinè scriptus, omnes Europae populos pervagabitur, & apud illos famam inveniet, ad quos mali hujus nostri contagio non pertinget.

Ad quaesitum vero meum ita, Reverendissime Pater, respondisti; ut non solum dubitationi meae satisfeceris, verum etiam multa insuper eru∣ditione de ipsa Codicis Justinianaei editione, animum cumulaveris. Ita{que} non solum quod antea de legibus illis 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 in Codice positis conjecta∣bar, id ex Antonii Augustini & Contii authoritate planè ut scire mihi videar, effecisti, verum etiam quantum lumen ex tua illa ejus emendatio∣ne, universae Jurisperitorum Scholae si quando in lucem prodierit allaturus sis, penitus declarasti. Quod vero de Ribera mones, ut quin{que} ejus de Templo & iis, quae ad Templum pertinent libros cum meis de Tabernaculo & cultu ejus ante compararem, quam meos in lucem ederem, gratias qui∣dem plurimas ob tam prudens & paternum consilium ago. Sed nec ego meos unquam in lucem edere, ut res sunt forsitan, institui, nec ruri positus unde doctissimi illius Jesuitae librorum copiam nanciscar, existimare pos∣sum: si qua tamen fortuna me in eos aliquando conjecerit legam, à te praesertim monitus, & quidem cupidissimè, & inde pannum unum aut alte∣rum purpura conspicuum, gossapinae meae assuendum, quam possim tectè suffurabor. Sed redeo in Macedoniam. Equidem libri tui frontem subtristis & paene flens aspexi. Jacobi Usserii Armachani vidi, & quid, inquam ego apud me, de Archiepiscopo & totius Hiberniae Primate fit Hui: Tantane tam patientèr nullo certamine tolli dona sines tanta{que} Doctrinae Virtutis & Honoris insignia, humeris illis pendentia detrahi vel diripi potius patieris sed video quid sit; libris enim tuis tot tantis{que} plurimis & optimis Anglicè Latinè{que} olim conscriptis effectum esse putas, ut nulla regio tam remota sit, quae non intelligat, nulla aetas tam sera, quae non recognoscat Armachani titulum huic operi praefixum non inqui∣linatus sed Honoris & Dignitatis tuae esse & rectè quidem putas ita{que}—

—Parere necesse est. Nam quid agas quum te furiosus, & idem Fortior—

Ne multa ideo detractus tibi titulus tolerabilior ut opinor, est, & esse certè debet quod qui se major est, suum sibi non nisi per ludibrium re∣lictum esse sentiat. Vale Reverendissime, & benedictionem tuam mihi impertias quaeso.

Paternitatis tuae omni amore Filius, obsequio verò Servus, T. R.

April 3. An∣no 1648.