The life of the Most Reverend Father in God, James Usher, late Lord Arch-Bishop of Armagh, primate and metropolitan of all Ireland with a Collection of three hundred letters between the said Lord Primate and most of the eminentest persons for piety and learning in his time ... / collected and published from original copies under their own hands, by Richard Parr ...

LETTER CLXXXIII. A Letter from Mr. Francis Taylor, to the most Reverend James Usher Arch-bishop of Armagh.

Reverendissimo in Christo Patri & Domino Jacobo Providen∣tia Divina Armachano apud Hibernos Archiepiscopo, totius Hiberniae Primati, & Metropolitano longè dignissimo.

DOminationi tuae (Reverendissime in Christo Pater) in veteribus ab ipsis cunabulis exercitatissimae, Bibliorum Hebraicorum adversus Mo∣rini Samaritanismum defensionem hanc pro mea parte inscribere visum est. Cui enim potiùs quam tibi Episcopo Catholico & Orthodoxo Morini Pseudo∣catholici, qui nos oves Christi è pascuis virentibus arcere conatus est, technas retectas dedicarem Gratulor sane & ex animo gratulor Hiberniae tuae, cui tantum Praesulem tam insigniter eruditum, pium{que} Deus & Rex concessere: & gratulationis testimonium solenne inscriptionem hanc extare volui. Pecu∣liarem insuper Dominationi vestrae gratiam debet hoc opus, cujus sumptibus & cura exemplar Samaritanum nobis in Anglia primo communicatum suit; & in Bibliotheca Cottoniana, in doctorum seculis etiam futuris commodum, reconditum. Ex illo enim codice habuimus discrepantes Samaritani textus ab Hebraica veritate lectiones, quarum quanta fuerit utilitas, ac propemo∣dum necessitas ad rabiem Morini plene retundendam; non opus est hic dicere, siquidem suis id locis manifesto apparebit. Ad Cardinalem Gallum aspirat Morinus: cur non ego ad Archiepiscopum Hibernum Dedicationem hanc praeterea à me flagitat foelix ille calamus tuus, quo Pontificiae superstitionis fibras faeliciore quàm multi alii successu in utroque idiomate dissecuisti. Quoties Polemica tua vere aurea revolvo, nescio quo modo in ima cordis penetralia ingens autoris admiratio, ingens erga autorem affectus, nunquam nisi me moriente, moriturus irrepit. Urgent praeterea sacrae manus illae mihi sacrum munus adeunti inter alias impositae. Cogit denique quae mihi tecum intercessit, si de tanto viro tali verbo tam pusillo uti licuerit, per multos an∣nos continuata necessitudo. De operis necessitate non opus est longa praefa∣tione. Biblia Hebraica recepit Synagoga Judaica oraculorum divinorum custos, Rom. 3. 2. Ad nos eadem ista transmisit. Patres ad unum omnes pro authenticis habuere, in linguas alias transtulere, translationem discrepan∣tiam ex his correxere. In Ecclesia Romana viri doctissimi plurimi sacram eorum autoritatem scriptis suis communivere. Ecclesiae Orientales omnes approbavere. Protestantes pleno ore pro fonte sacro illa venerantur. Mo∣rinus Samaritanorum aduocatus interim in hoc Judaeis, quos oppug∣nat tamen, similis, nec Deo placet, & hominibus omnibus contrarius est. 1 Thess. 2. 15. Cum inprimis observatum esset dogmatibus Pontifici∣is parum propitios esse codices Hebraeos, reperti sunt, qui corruptos esse clamarent rivulos iis anteferrent. Sed fontem novum qui aperiret, ante Morinum inventus est nemo. Gratuletur patrono suo Ecclesia Pontificia. Nos interim libros sacros antiquos colimus, quibus usus est Christus ipse, & Apostoli, cum tamen characterum mutationem longe antea factam somniet Morinus. Cloaca quo magis agitatur, eo Mephitin exhalat magis. Morinus Samaritanis antiquis Samaritanior etiam evasit. Illi enim, teste Eulogio, Jesum filium Nave Prophetam praedictum, Mosi similem futurum, profite∣bantur. Librum ejus pro Canonico certò habuere, qui hanc illi gloriam tri∣buebant. At hunc librum nobis eripuit cùm aliis prophetiis Dositheus Mo∣rini antecessor. Det nobis Morinus charactere Samaritano scriptos Prophe∣tarum

libros, aut fateatur se plures scripturae sacrae codices quam dederit ab∣stulisse. Sed nec ferendum est hominem Christianum Samaritanos Dei hostes Judaeis Dei populo in libris sacris tuendis anteferre. Praecipuè cum constet Prophetas fuisse post commentitiam characterum mutationem in populo Ju∣daico; in Samaritano nullos. Cur non ergo Samaritana Biblia nobis reli∣quere Prophetae Cur de tanta mutatione silent Cur apud Haereticos se∣pulta Biblia in lucem Spiritu Divino eos illustrante non producunt Ut tace∣am Morini in Sacris Literis tractandis magistralitatem, qui eodem jure in his quo Sorbona in aliis censurâ afficiendis utitur. Hoc placet, illud displicet, quando{que} Samaritanus codex, quando{que} Latinus, Graecus semper, nunquam illi Hebraicus approbatur. Si prout meritus est, verbis asperioribus non∣nunquam castigetur Morinus, nemo nobis vitio vertat ne{que} enim cum Haere∣tico aliquo res est, qui articulum fidei unum aut alterum negat, aut textum peculiarem aliter quàm veritas posuit interpretatur, sed cum eo qui fontes sacros in universum abripit, & pro Deo Israelis falsi Messiae adulteria nobis obtrudit. Nec ignorantiam nobis objiciat quis, quòd Jesuitam eum appelle∣mus. Indignaretur, sat scio, Morinus, si Congregationis Oratoriae Iesu Christi Presbyterum titulo isto non dignaremur. Liber certè totus Jesuiticum spiritum, frontem perfrictam Societati illi familiarem nimis, prodit. Si quid sit, quod ulteriorem disquisitionem requirat, totum illud, si respondere Mo∣rino visum fuerit, in replicatione fusiùs tractabitur. Prelo aliàs impraesentiarum vacante oblata vulgandi opportunitas festinationem operis urgebat. Haec in∣terim habui, quae tibi, dummodo id placeat (quod pro singulari tua tum pietate tum candore nullus ambigo) in perpetuum erga Dominationem tuam studii & observantiae meae monumentum dedicarem. Deus verbi sui majesta∣tem contra omnes impiorum latratus potenter ipse tueatur, & per totum or∣bem indiès ampliùs diffundat; Te verò Hibernae gentis ornamentum in Chri∣stianae Religionis emolumentum diutissimè in terris florentem conservare, tandem{que} (sero tamen) in gloriam sempiternam recipere dignetur. Cla∣phamae. Calend. April. 1635.

Reverendissimae Dominationi tuae addictissimus Franciscus Tailerus.