The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

FREDERICƲS Imperator, Regi Angliae salutem & sincerae dilectionis af∣fectum.* 1.1 Hilari affectione recepimus literas & nuntios vestros quos ad no∣stram praesentiam transmisisti, & tam ea quae literae continebant, quam ea quae iidem Nuncii ex parte vestra ore tenus coram nobis referebant, audivimus & intelleximus diligenter. Et ecce ad singula quae misistis prospere per eos, per magistrum Walterum de Ocra, dilectum nostrum Notarium ac fidelem, plenarie re∣spondemus. Cui ea quae vobis ore tenus ex parte celsitudinis nostrae dicet, in∣dubitanter tanquam personae nostrae credatis. Cui etiam plenam concessimus pote∣statem procedendi in negotio, pro quo nuntii supradicti venerunt, & complendi illud juxta formam sibi a celsitudine nostra datam. Ad hoc, cum nostris congau∣deatis successibus & in nostrorum humilitatem rebellium fiat terror & caeteris cau∣tela subjectis, jocunda insinuatione vobis describimus, quod cum civitas Faven∣tiae suis diffisa meritis, & propria munitione confisa, beneficio temporis Hye∣malis ausa fuerit nostrae rebellionis viribus praestare repagulum. Veris tamen in∣stituto tempore haec eadem civitate, machinarum nostratum incursione quassata,

muris irruentibus, & fossoribus nostris penetrantibus per meatus subterraneos in∣tima civitatis, ut manualiter inter cives & bellatores nostros bella concurterent, & oporteret eos pro minis corpora cominus praestare gladiis exponenda, sumpserunt sanius pro eorum salute consilium, quibus expugnatio vicinum excidum minaba∣tur, & ad implorandam nostram misericordiam continuo clamore saepe conversi, die Dominico, decimo quinto die Aprilis, mandatis nostris & beneplacitis se prae∣cise manciparunt, subjicientes in nostram misericordiam civitatem, suas pariter & personas, praestitis fidelitatis debitae juramentis, & illicitis juramentis, si quae fecerunt, abjuratis. Ad quorum receptionem nostri Comes Imperii semperindivisa, & justi arbitra moderaminis, clementia nos induxit, quae victoris animum vicit, ut cum victis misericorditer ageremus: rati gloriosiorem esse victoriam, mise∣reri conversis, quam in eorum casu ulcisci miserabili: pium genus vindictae pen∣santes, ignoscere noxis, dum potuimus ferius vindicasse. Remissa igitur gratis offensa, licet non minima, & reis Imperialiter absolutis, civium & civitatis, sta∣tu sub nostro, & Imperii jugo, (quo nihil suavius aut dignius esse probabunt) pro rerum qualitate disposito, dum ad depopulationem vicinae Bononiae nostrum verteremus propositum & affectum, Praelatorum turbam, cum Praenestino E∣piscopo, Ottonoque Thoringio sancti Nicholai in carcere Tulliano Diacono Cardina∣li, nostris adversaturam processibus, ex diversis provinciis congregatam, conti∣git suo infortunio Januam pervenisse. Ubi conveniente cum eis Gregoriis de Ro∣magna, addito Legato Legatis, ut insimul ligarentur, & conspiratione cum Jan∣vensibus rebellibus nostris facta, quidam de Regno Francorum navalem exercitum copiosum congregantes, pyratas suos armari fecerunt, cum quibus ad Papam Ro∣manum, pro majoris causa dissidii, conjuraverunt advenire. Ad quorum impe∣diendum transitum & accessum, nostram diu ante praevisam classem convenire feci∣mus apud Pisas, victoriosum Galeiarum Stollium praeponentes. Quos cum qui∣busdam nostris fidelibus, eorum praecognita motione, in lacis & portubus, quos vel alto mari praeterire non poterant, velut obvia, & necessario navigabilia transitu, ut eis transeuntibus potenter occurerent, destinavimus. Et aggressus galeiis nostris galeias eorum, quas praepotens Dominus, qui ex alto vider, & dimicat aequitatem dijudicans, invias vias eorum & excogitatam malitiam, insati∣abilemque cupiditatem meditatus, in viribus & potentia nostra, quam effugere terra vel mari non poterant, Domino favente, Legatos ligatos simul tradidit & Praelatos. Et tribus galeiis eorum submersis, ac omnibus quae vehebantur in ipsis, cum viris qui ad duo millia aestimati sunt, sine spe recuperationis amissis, viginti & duae galeiae, non sine magna navigantium caede, cum personis & rebus, divina sic volente providentia, victae sunt a galeiis nostris, & triumphaliter captae. In quibus tres dicti Legati, cum Archiepiscopis, Episcopis, Ab∣batibus, et multis aliis Praelatis, nuntiis quoque Praelatorum et procuratoribus, qui ultra centum aestimantur, cum Ambassa∣tionibus civitatum rebellium Lombardiae, qui ad praesixum ire Con∣cilium properabant, quatuor millibus Ianuensium, exceptis speci∣alibus et electis personis de Ianua, quae galeiis praeerant, et co∣mitatui Praelatorum pro ducendis et reducendis eisdem Ianuam, sicut inter eos fuerat infortunate conventum, ad manus nostras ligati perve∣nerunt, cum Praenestino illo, qui summum contra nos saepius incitaverat odium. Qui sub latentis lupi specie, in ovina pelle & agni chlamide, Deum inclusum gere∣re non confidat, cujus divinum judicium non defuisse arbitramur, et sciat quia Deus nobiscum est, sedens super Thronum, et dijudicans aequi∣tatem, qui non solum per Sacerdotium, sed per Regnum et Sa∣cerdotium, mundi machinam statuit gubernandam. Nos igitur, suum nobis caelitus Domino reserante consilium, & in plana tot aspera convertente, sudores bellicos, & aestivos pulveres non vitantes, nostrum foelix iter & intentionem omni∣modam & conatus ad eum dirigamus, qui nobis & caeteris regnantibus exaltationis, & gloriae contulit incrementum. Et nos praedictorum Principes successuum no∣strorum participes & vos, praecipue fieri gratulamur, quos in omni successurae faelicitatis eventu, ex unaminitate, qua unimur, cupimus esse consortes. Datae Faventiae, &c.

Missa est igitur talis Epistola aliis Principibus quasi consolatoria, sed non omnes tenorem ipsius acceptabant, cum dicat Poeta ethicus;

Gloria peccati non repetenda sui est.

Iussu igitur Imperiali ducti sunt per mare cursu diuturno, per spacium circiter trium hebdomadarum donec venirent Neapolim in Apulia: & in castro quod est vici∣num civitati, & mare circumdatum, tutelae certissimae mancipantur. Sed non omnes aequa damnabat calamitas carceralis. Praenestini enim miserrima erat con∣ditio. Et omnes jam vel morbus, vel lethaelis invaserat imbecillitas. Cum e∣nim diu navigaverant sedentes glomeratim vincti & oppressi, cecideratque super eos aestus intolerabilis, muscis circum••olitantibus, & more scorpionum pugnen∣tibus, fame & siti cruciati, & ad arbitrium nequissimorum nautarum imo hosti∣lium pyratorum, lacessiti & objurgati, longum martyrium protraxerunt, quod pro obedientia (So the Pope miscalled it, but in truth for their disobedience, rebel∣lion against the Emperour) subierunt. Videbatur igitur carcer requies, licet requie caruisset. Tabuerunt ergo, praecipue delicatiores, & variis infirmitatibus langue∣runt. Unde quidem religiosi, & multi alii, animas afflictas exhalantes ex miseria hujus mundi ad Dominum, non sine palma martyrii migraverunt. Et cito post, Domi∣nus Praenestinus, obediens Domino Papae, usque ad mortem a nequam faeculo tran∣sivit ad requiem.

The Imprisonment of these Prelates and Pope Gregories * 1.2 death soon after pre∣vented the Councils meeting, and put a period thereunto.

Having thus presented you with the tragical contests between Pope Gregory and the Emperor, from the year 1238. till 1242. I shall now return to that which more immediatly relates to the Ecclesiastical affaires of England and Ireland.

The Pope having granted a Provision to Roger Trinity Clerk, within the Dio∣cesse of London, directed to Otto his Legat to execute, he thereupon granted him the next Prebendary that should fall in the Church of Saint Martyn••; which being the Kings Free Chapple, exempted from Episcopal Jurisdiction, the King to preserve the Rights of his Crown and priviledge of his Free Chapples, issued this memorable Prohibition and Appeal to the Legate.

Notes

• * 1.1

  Epistola Impe∣ratoris de cap∣tione civitatis Faventiae & Praelatorum in mari.
• * 1.2

  Mat. Paris p▪ 533.