The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.

About this Item

Title
The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq.
Author
Prynne, William, 1600-1669.
Publication
London :: Printed for the author by Thomas Ratcliff, and are to be sold by Abel Roper ... Gabriel Bedell ... and Edward Thomas ...,
1665-1668.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Henry -- III, -- King of England, 1207-1272.
Edward -- I, -- King of England, 1239-1307.
Constitutional history -- Great Britain -- Sources.
Great Britain -- History -- 13th century -- Sources.
Great Britain -- Church history -- 13th century -- Sources.
Cite this Item
"The first-[third] tome of an exact chronological vindication and historical demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English kings supreme ecclesiastical jurisdiction from the original planting, embracing of Christian religion therein, and reign of Lucius, our first Christian king, till the death of King Richard the First, Anno Domini 1199 ... / by William Prynne, Esq." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A70866.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 2, 2024.

Pages

Page 633

REX Universis Capitulis Ecclesiarum Cathedralium & ordinis fratrum Mino∣rum in Hybernia, salutem. Cum nonnulli boni viri de ordine fratrum Mino∣rum nobis supplicarunt, quod concederemus eisdem, quod nullus frater ordinis sui ad aliquam dignitatem Archiepiscopatus sive Episcopatus in Hybernia eligatur de caetero, nec si aliquis eorundem fratrum forte sic eligatur, idem electus assensum praebere possit hujusmodi electioni sine consensu & testimonio ministri sui Provincialis & fratrum ejusdem ordinis discretorum; Huic petitioni suae honestae duximus annuendum. Vobis mandantes, et etiam firmiter inhibentes, ne fratrem aliquem ejusdem ordinis sic eligatis vel eligi permitta∣tis, nisi in forma praedicta, pro certo scituri, quod electioni factae de ali∣quo hujusmodi fratre in Archiepiscopum vel Episcopum nullo modo assensum Regium adhibebimus, nisi sub forma praedicta. Teste, &c.

Et mandatum est M. filio Geroldi Justiciario Hiberniae, quod hujusmodi electio∣nes de fratribus ordinis praedicti fieri prohibeat.

About this time there happened a great controversie between the Freers Predi∣cants and Minorites, wherein their pride, avarice, ambition, extortions as the Popes instruments, and other vices are thus set out by each other, in their proper colours.

Et ne mundus turbinibus undique multiplicatis vacare videretur, inter fratres Mi∣nores & Praedicatores controversia eisdem temporibus ventilata, multos, eo quod viam perfectionis, videlicet paupertatis & patientiae, videbantur elegisse, movit in admirationem. Asserentibus enim Praedicatoribus se fuisse Priores, & in hoc ipso digniores, habitu quoque honestiores, a praedicatione merito nomen & officium se sortiri, & Apostolica dignitate verius insigniri: respondent Minores, Se arctiorem vitam & humiliorem pro Deo elegisse, & idcirco digniorem, quia sanctiorem, & ab ordine Praedicatorum ad ordinem eorum fratres posse, & licenter debere, quasi ab in∣feriori ad ordinem arctiorem & superiorem transmigrare. Contradicunt eis in faci∣em Praedicatores, asserentes, quod licet ipsi Minores, nudi pede, & viriliter tunicati, cinctique funiculis incedant, non tamen eis esus carnium, etiam in publico, vel dieta propensior denegatur, quod fratribus est Praedicatoribus interdictum: quapropter non licet ipsis Praedicatoribus ad Minorum ordinem, quasi arctiorem & digniorem, avolare, sed potius e converso. Sic igitur, sicut inter Templarios & Hospitalarios in Terra Sancta, sic & inter illos humani generis inimico zizania seminante, ortum est discordiae enorme scandalum, & quia viri literati sunt & scholares, universali Ecclesiae nimis periculosum, in indicium magni judicii prae foribus imminentis. Et quod terri∣bile est, & in triste praesagium, per trecentos annos, vel quadringentos, vel amplius, ordo Monasticus tam festinanter non coepit praecipitium, sicut eorum ordo, quorum fratres jam vix transactis viginti quatuor annis, primas in Anlia construxere mansi∣ones, quarum aedificia jam in Regales consurgunt altitudines. Hi jam sunt, qui in sumptuosis & diatim ampliatis aedificus, & celsis muralibus, thesauros exponunt im∣preciabiles, paupertatis limites, & basim suae professionis, juxta Prophetiam Hylde∣gardis Alemanniae, impudenter transgredientes. Morituris Magnatibus, & divitibus, quos norunt pecuniis abundare, diligenter insistunt, non sine ordinariorum injuriis & jacturis, ut emolumentis inhient, confessiones extorquent, & occulta testamenta, se suumque ordinem solum commendantes, & omnibus aliis praeponentes. Unde nullus sidelis, nisi Praedicatorum & Minorum regatur consiliis, jam credit salvari. In acquirendis privilegiis solliciti in Curiis Regum & potentum consiliarii, & cubicularii & thesaurarii, paranymphi, & nuptiarum praeloquutores, Papalium extorsionum executores, in praedicationibus suis, vel adulatores, vel mordacissi∣mi reprehensores, vel confessionum detectores, vel incauti redargu∣tores. Ordines quoque auctenticos, & a sanctis patribus constitutos, videlicet a sanctis Benedicto & Augustino, & eorum professores contemnentes (prout in causa Ecclesiae de Scardburc, in qua Minores turpiter ceciderunt, patuit) suum ordinem aliis praeponunt. Rudes reputant simplices, & semilaicos vel potius rusticos, Cister∣cienses Monachos: Nigros vero, superbos, & Epicuros.

Soon After, Fratres, praecipue Praedicatores, ordinis ignaros, a tramite disciplinae Sancti Benedicti, nimis impudenter exorbitasse deprehendebantur: Whereupon,

Page 634

Papalis severitatis moderamine corriguntur, & auctoritate Literarum talium in viam meliorem diriguntur. Pope Innocents Bull for their reformation you may read in Matthew Paris.

The Abbots, Priors; and other Ecclesiastical persons of the Diocesse and Province of Canterbury, being summoned to a Convention at Maydeneston in Kent, to contri∣bute an Ayde to the Pope or Archbishop, when as they had not yet given any satis∣faction to the King, as to the Ayde the Pope had by his Letters granted him, from the universality of the Clergy of England; the King thereupon issued this memora∣ble Prohibition to them, not to grant any Ayde at all to the Pope, Archbishop, or any other, without his Royal assent thereto.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.