Sciri, sive, Sceptices & scepticorum jure disputationis exclusio authore Thoma Anglo ex Albis East-Saxonum.

ACTIO SEPTIMA.

De causis Inscientiae Modernae in∣quirit.

1. IN sequentibus aliquot Ca∣pitulis satis exquisitè inve∣stigat causas Errorum & Ignorantiae humanae: duas tamen ab ipso ne∣glectas suggerere mihi posse videor. Altera est Inertia hujus Saeculi vel magis Vanitas. Quisquis enim satis paravit sibi loquacitatis ut inter ignaros vel semi-doctos valeat eru∣ditam texere fabulationem, quâ in∣sueti Scientiis intellectus nati sunt praestringi, partim taedio difficiliora prosequendi, partim ingenii sui fi∣duciâ contemnit in illas fodinas de∣scendere unde Majores nostri erue∣runt Scientiam, & illos sibi desu∣mere labores quos solos respicit & sequitur Sapientia. Testis mihi esto Author qui sub finem prioris

Capitis conqueritur de obscuritate Speculationum, de Motu, Gravitate, Lumine, Coloribus, Visione, Sono, quibus omnibus claram affundit lu∣cem Digbaeana Philosophia: ex quâ etiam de Magnete, derivatione Spi∣rituum in membra, de Memoriâ & Reminiscentiâ, Fermatione Viven∣tium, & ferè quaecunque in solutio∣nem Difficultatum propositarum attulimus, copiosiùs & clariùs expli∣cata, ex ipsis Naturae praeeuntis di∣ctatis hausimus. Legunt itaque hu∣jusmodi Philosophi praeclara & multo labore elaborata aliorum Opera quasi Fabulas ad Voluptatē fictas, vel Comoedi quomodo Co∣moediam spectant. Quod subitò placet, laudant; siquid spinosius occurrit, vel taedio victi negligunt, vel cum Sarcasmo derident.

2. Altera ab Authore nostro ne∣glecta Ignorantiae caussa mihi appa∣ret esse quidam specialis Error in naturâ Demonstrationis. Fingunt

enim sibi Idéam quandam Demon∣strationis, quae non hanc duntaxat vim in intellectum exerceat ut ve∣ritatem propositam evidentem red∣dat, sed praeterea ut nulla Objectio cum verisimilitudine opponi queat. Quod tantundem est, atque si po∣scerent ut hâc demonstratione con∣fectum sit quicquid ex ipsâ sequi∣tur, vel quodcunque ipsam contin∣git, sive ut una demonstratio sit in∣tegra quaedam Scientia. Alioquin enim quomodo fieri potest, ut non ex iis quae adhuc latent & sunt cum hâc veritate conjuncta, non possint adversus hanc moveri tela. Intel∣lectus itaque Scientiis natus ex ipsis Principiis & Praecognitis securus est de veritate deductâ, neque trepidat nequid oppositum agnitae veritati induci possit, quantumcunque la∣boriosus evasurus sit ex angustiis elapsus. Novit enim illa denique certa esse quae Intellectus constanti dispectione quòd Ens sit Ens, seu

Idem sit Idem, in semet & sibi affi∣git; & patienter expectat, donec inter implexa distinctio eluceat, & confusio evanescat.

3. Ex hoc quod hi Scientiarum Contemptores nihil severâ Veritatis contemplatione in semetipsis figere moliuntur, quamprimùm Veri∣tas aliqua evidentiam prae se fert quasi impares illi agnoscendae dese∣runt stationem suam, & convertun∣tur ad inquirendum num aliquis sese eidem opposuerit; & si invenerint Impugnatores, quasi evidentissimum assumunt talem veritatem non esse evidentem. Si enim (inquiunt) fo∣ret evidens, omnibus foret evidens, omnem intellectum convinceret. Sed aequali jure dicant; Solem non esse visibilem, quia non videtur iis qui tergum illi obvertunt, vel ocu∣los clausos tenent: Sicut enim in corporeo visu motus aliquis corpo∣reus quo pupilla oculi visibili obji∣ciatur necessarius est; sic non mi∣nus

ad videndum & infigendum menti vel hanc evidentiam, quòd idem non possit simul esse & non esse quaedam applicatio & quasi apertio mentis requiritur, ad ipsam evidentiam evidentissimam conci∣piendam & parturiendam; & de∣fectu hujus tot Veteres & Moderni ipsiusmet primi & notissimi Princi∣pii evidentiam non agnoverunt & corruperunt. Unde nunquam pos∣sunt attingere Methodum illam Scientificam quae in Arithmeticis & Geometricis tantopere lucet, sed tricis Logicis & Aequivocis toti ir∣retiuntur, & nugosa Volumina ine∣ptiis implent. Ostendant Mundo hi Tomorum onerosi Fabricatores, vel unum folium vel unam pagel∣lam Methodo Geometricâ dedu∣ctam vel certè tentatam, & post∣modùm conquerantur nullam da∣ri Scientiam, vel eam in puteo latere. Nunc pigritiâ sordidi, & convitiis fervidi, fingunt sibi Le∣onem

esse in viâ, neque pedem mo∣vent ut conspicentur ipsam viam.