Anglia sacra, sive, Collectio historiarum partim antiquitus, partim recenter scriptarum, de archiepiscopis & episcopis Angliæ, a prima fidei Christianæ susceptione ad annum MDXL

BARTHOLOMAEI DE COTTON Monachi Norwicensis ANNALES Ecclesiae Norwicensis Ab anno MXLII. ad annum MCCXCV. ET HISTORIA DE Episcopis Norwicensibus Ad annum MCCLXXXXIX.

ACCEDUNT

• Continuatio Historiae de Episcopis NORWICENSI∣BUS ab anno MCCLXXXXIX. ad annum MCCCCXLVI. authore Monacho Norwicensi anonymo.
• Successio Episcoporum NORWICENSIUM ab anno MCCCCXLVI. ad Reformationem.
• Successio Priorum Norwicensis Ecclesiae.

BARTHOLOMAEI DE COTTON Monachi Norwicensis ANNALES Ecclesiae Norwicensis.

ANNO MXLII. Stigandus factus est Episcopus East-Angliae.

Anno MXCI. Dominus Herbertus Episcopus suscepit Episcopa∣tum Theofordensem.

Anno MXCIV. v. Idus Aprilis Episcopatus Theofordensis transla∣tus est Norwicum ab Herberto Episcopo. Hic Herbertus ex Abbate Rame∣siensi empto Praesulatu factus est Episcopus Theofordensis; sed postmo∣dùm poenitentiá ductus Romam profectus est, & symoniacum baculum & an∣nulam Papae resignavit. Veruntamen Apostolicae Sedis indulgentiá propiti∣ante restitutus est.

Anno MXCVI. Norwicensis Ecclesia fundata est à Domino Herberto Epis∣copo.

Anno MCXIX. Herbertus Episcopus Norwicensis heu diem clausit ex∣tremum!

Anno MCXXI. Eborardus Episcopus Norwicensis consecratus est.

Anno MCXLV. Eborardus Episcopus Norwici recessit è Norwico.

Anno MCXLVI. Helias Prior Norwicensis obiit.

Anno MCXLIX. Eborardus Episcopus Norwicensis Fontineo vitam fi∣nivit.

Anno MCL. apud Norwicum S. Willelmus puer translatus est à coemiterio in Capitulum. Tempore sub eodem Willelmus de Turbes consecratus est in Episcopum Norwicensem.

Anno MCLVIII. Ricardus Prior Norwicensis obiit.

Anno MCLXXI. Ecclesia Norwici combusta est.

Anno MCLXXIV. Willelmus de Turbes Episcopus Norwicensis obiit.

Anno MCLXXV. Johannes Oxoniae consecratus est in Episcopum Norwi∣censem.

Anno MCC. Johannes Oxoniae Episcopus Norwici obiit; cui Johannes de Grei successit.

Anno MCCI. Girardus Prior Norwici obiit; cui successit Willelmus de Walsham.

Anno MCCV. Johannes Episcopus Norwicensis in Archiepiscopum Cant. ad petitionem Johannis Regis postulatus est. Anno autem sequenti electio à Papâ cassata est.

Anno MCCIX. Gaufridus Archidiaconus Norwicensis ad Scaccarium Re∣gis intendens negotiis, coepit secretiùs cum sociis suis sermocinari de sententià in Regem illatâ; dicens non esse tutum viris beneficiatis in obsequio Regis excommunicati ulteriùs immorari. Et his dictis ad propria non licentiatus

recessit. Quo postea per ministros Regis capto indutus ferreâ, tam victuali∣um penuriâ quam ipsius copiae ponderositate compressus, migravit ad Domi∣num.

Anno MCCXIV. Johannes de Grey Episcopus Norwicensis obiit.

Anno MCCXVII. Willelmus de Walsham Prior Norwicensis obiit; cui successit Ranulfus.

Anno MCCXVIII. Ranulfus Prior Norwicensis factus est Episcopus Ci∣cestrensis; & Pandulfus venit Legatus in Angliam.

Anno MCCXIX. Willelmus Ode de Norwico factus est Prior Norwicensis.

Anno MCCXXII. Pandulfus Norwicensis Electus ordinem suscepit Sa∣cerdotis, & in Episcopum consecratus est à Papâ Honorio. Eodem anno Ranulfus Cicestrensis obiit.

Anno MCCXXVI. Pandulfus Norwicensis Episcopus obiit; cui successit Thomas de Blunvile consecratus. Et Praedicatores & Minores coeperunt habi∣tare in Norwico.

Anno MCCXXXIII. visitatio facta est per Thomam Episcopum Norwicen∣sem in Episcopatu suo per mandatum Domini Papae, & per alios alibi.

Anno MCCXXXV. Willelmus filius Odae Prior Norwicensis obiit; cui Si mon de Elmham successit installatus.

Anno MCCXXXVI. Thomas de Blumvile Episcopus Norwicensis obiit. Tempore sub eodem Simon Prior Norwicensis electus est in Episcopum ejus∣dem Ecclesiae.

Anno MCCXXXIX. cassatus est Simon Prior Norwicensis, ejusdem * 1.1 do∣mûs Electus. Eodem anno electus est Willelmus de Ragele ad Episcopatum Norwicensem.

Anno MCCXLI. Monachi Wintonienses in multis oppressionibus consti∣tuti, Willelmum de Ragele Norwicensem Episcopum in Episcopum Winto∣niensem postulârunt. Eodem anno orta est discordia magna & ira inter Re∣gem Henricum & Willelmum de Ragele quondam Episcopum Norwicensem, eo quòd postulationi de se factae non consensit in Episcopum Winton.

Anno MCCXLIII. confirmatur à Papa Willelmus de Ragele quondam Norwicensis Episcopus in Episcopum Wintoniensem invito Rege.

Anno MCCXLIV. Rex saniori usus consilio, Episcopum Wintoniensem Willelmum à partibus transmarinis revocavit, gratiam suam & ablatorum restitutionem pollicendo. Eodem anno Walterus de Suthfeld eligitur ad Epis∣copum Norwicensem; qui anno sequenti consecratus est.

Anno MCCLVII. Walterus de Suthfeld Episcopus Norwicensis obiit; & electus est Simon de Waltone & confirmatus. Eodem anno Simon Prior Norwici, vir eximiae sanctitatis, vi. Idus Junii obiit; cui Rogerus de Sker∣ningâ successit.

Anno MCCLVIII. Dominicâ in passione Domini consecratus est Magister Simon de Waltone in Episcopum Norwicensem vi. Idus Martii. Tempore sub eodem concessa est ad relevationem exhaeredatorum vicesima pars omnium bonorum de viris Ecclesiasticis tam de temporalibus quàm de spiritualibus, ta∣men secundùm taxationem Domini Walteri de Suthfend quondam Episcopi Norwicensis. Eodem anno in crastino Circumcisionis obiit Simon de Wal∣tone Episcopus Norwicensis; cui successit Rogerus de Skerninge consecratus.

Anno MCCLXVI. electus est Nicalaus de Bramtone in Priorem Norwi∣censem, & xiv. Kal. Maii confirmatus, & à Ricardo Gernun Camerario Nor∣wici installatus per mandatum Rogeri Episcopi. Eodem tempore xvii. Kal. Januarii post .... Barones praefati venerunt de Insulâ apud Norwicum, ut civita∣tem comprehenderent. Cives verò praeparaverunt se ad resistendum. Sed Barones corde audaciores, viribus prudentiores, virtute nobiliores, civitatem viriliter aggressi sunt; & eam sibi in brevi horâ potenter subjugarunt. Do∣minus

J. de Evile dux eorum. Et intrantibus illis in civitatem, quampluri∣mos occiderunt, alios ceperunt & sub vigilanti custodiâ posuerunt. Et totâ nocte & manè usque ad horam quasi undecimam civitatem depraedârunt. Et omnibus congregatis, cum captivis suis ad Insulam praefatam cum gloriâ & victoriâ triumphaliter remeârunt.

Anno MCCLXVIII. xi. Kal. Martii heu obiit Nicolaus de Bramtone Prior Norwicensis; & vii. Kal. Martii cum magnâ sollemnitate & honore ab Epis∣copo Rogero sepultus est: cui successit Willelmus de Brunham installatus.

Anno MCCLXXII. In die Apostolorum Petri & Pauli, horâ qua Conven∣tus Norwici prima psallebat, facta sunt tonitrua magna & coruscationes & fulgura, sèd & ictus tonitrui in tantâ fortitudine simul in turrim Ecclesiae Sanctae Trinitatis Norwici descendit; quòd lapides quamplurimos de praefatâ turri horribiliter evulsit, & in terram violenter prostravit, & eam non medi∣ocriter deturpavit. Sed & omnes fratres prae timore de choro fugerunt, excep∣tis tribus, quorum unus cecidit in terram quasi mortuus, & caeteri duo psalmo∣diam pro modulo suo sustentabant, quousque caeteri reversi, unde creditur à pluribus, quòd ista acciderant in praesagium futuri & majoris infortunii. Eodem anno cives in crastino S. Laurentii obsederunt Curiam Monachorum per girum; qui cùm per insultum non potuerunt habere ingressum, apposue∣runt ignem videlicet ad magnas portas Monasterii, ultra quas erat quaedam Ecclesia parochialis; & eas cum praedictâ Ecclesiâ & cum omnibus ornamen∣tis, libris & imaginibus & cum singulis in eadem contentis combusserunt. Item apposuerunt ignem in eodem instanti ad magnam domum eleemosyna∣rum, & ad portas Ecclesiae, & ad magnum campanile; quae omnia cum cam∣panis statim combusta sunt. Quidam verò ex ipsis extra turrim Sancti Geor∣gii ignem in magnum campanile, quod fuit ultra chorum, per balistas traxe∣runt; ex quibus ignibus tota Ecclesia praeter Capellam beatae Mariae miraculo∣sè salvata est; combusserunt Dormitorium, refectorium, aulam hospitum, infirmariam cum Capellâ; & quasi omnia aedificia Curiae consumpserunt ig∣ne. Quam plures de familiâ, aliquos Subdiaconos, aliquos Clericos, aliquos laicos, in claustro & infra septa Monasterii interfecerunt; aliquos extraxerunt; & in civitate morti tradiderunt, aliquos incarceraverunt. Post quae ingressi, omnia sacra vasa, libros, aurum & argentum, vestes & omnia alia, quae non fuerunt igne consumpta, depraedati fuerunt: Monachos omnes, praeter duos vel tres, à Monasterio fugantes. His non contenti, malitiam suam usque ad tertium diem continuaverunt, comburendo, interficiendo, depraedando. Quae cùm patefacta fuerunt Domino Henrico III. Regi; multum condoluit, & destinavit literas suas ad omnes portus Angliae & ad omnia maritima, quòd si qui de Norwico fuissent inventi, quòd fuissent capti & detenti, quousque ali∣ud ab ipso reciperent in mandatis. Similiter mandavit omnibus Episcopis & Magnatibus regni Angliae; quòd die Sancti Egidii comparerent coram ipso ad sanctum Edmundum, consilium daturi, qualiter contra praedictos malefacto∣res fuisset procedendum. Eo anno Dominus Rogerus Episcopus tunc tempo∣ris convocavit totum Clerum suae Diocaeseos apud Eyam in crastino Decollati∣onis Sancti Johannis Baptistae pro praemissis; & de eorum consilio omnes prae∣dictos malefactores in genere, aliquos etiam nominatim, excommunicavit & denunciavit excommunicatos, monitione in formâ juris precedente; Civi∣tatemque Norwicensem Ecclesiastico subposuit interdicto; & in prolatione ejusdem sententiae dies clarissima versa est quasi in noctem, & quoddam tin∣tinnabulum in campanili eodem tempore fractum cecidit. Eodem anno die Sancti Egidii tenuit Dominus Rex Parliamentum suum apud Sanctum Ed∣mundum; & de consilio Magnatum Angliae personaliter accessit Norwicum ad vindicandum facinus praedictum; & ibidem venit ad festum Exaltationis Sanctae Crucis; & ad petitionem Domini Regis Episcopus relaxavit inter∣dictum,

dum Rex fuisset in civitate. postea Justiciarii Domini Regis fece∣runt quosdam ex delinquentibus equis trahi ad furcas, postea suspendi, de∣mum corpora eorum comburi; quod divites perpendentes, muneribus corru∣perunt Justitiarios, liberos homines patriae, consilium Domini Regis, & eti∣am xlviii. milites cinctos gladio juratos, ita quod tunc cessavit punitio; & per falsitatem & malitiam imposuerunt multa falsa Willelmo de Brunham tunc temporis Priori. Propter quae liberatus fuerat carceri Domini Episcopi; & omnia maneria spectantia ad Prioratum seisita fuerunt in manum Regis, scilicet ea quae inventa fuerunt in custodiâ suâ. Tota etiam civitas & omnes libertates eidem civitati concessae captae fuerunt in manu Domini Regis; & Rex assignavit custodes ad custodiendum civitatem nomine suo. Quamplures etiam de civitate, timentes adventum Regis, fugerunt extra civitatem; qui ferè postquam Rex recesserat, omnes reversi sunt. Et erat dolendum, quòd in praedicto facinore quamplures Sacerdotes & alii Clerici infra sacros & extra existentes, quamplures etiam forinseci de patriâ, fuerunt consentientes & a∣gentes. Dolendum est insuper, quòd xlviii. milites decepti per aliquos de ip∣sis majores muneribus corrupti, dixerunt falsò & malitiosè; quòd Ecclesia fuit combusta per ignem intus existentem malè custoditum. Dicebant tamen, & hoc verum, quòd cives fecerunt insultum & apposuerunt ad portas & ad alia loca, &c. Tradidit Dominus Rex maneria Conventûs Norwicensis residua in custodiâ Prioris de Binham sub hac formâ, quod inveniret omnia necessaria Conventui Norwicensi, residuum salvo custodiret sine wasto, quousque ali∣ud haberet in mandatis; & ea quae fuerunt in manibus Obedientiarum, non fuerunt seisita nec tradita in alicujus extran••i custodiâ. Sub eodem tempore vi. Kal. Octobris recessit Rex à Norwico; & in crastino frater Willelmus de Brunham renunciavit Prioratum Norwici sponte, purè & absolutè in manibus Episcopi apud Thorp tunc infirmi. Statim post Kal. Octobris electus est Wil∣lelmus de Kirkeby in Priorem Norwicensem, & eodem die confirmatus apud Thorp, & in crastino installatus per Willelmum de Ho Praecentorem ad manda∣tum Episcopi; qui impetravit maneria extra manus Regis sine aliqua reten∣tione. In die Sancti Lucae Evangelistae proximò sequente renovatum est inter∣dictum in civitate Norwicensi per praedictum Episcopum. Eodem anno Ro∣gerus Episcopus interdictum in civitate Norwici à vigiliâ Natalis Domini us∣que in crastinum Epiphaniae relaxavit, & eodem die iteratò illud renovavit. Eodem anno ad petitionem Roberti de Kilwarbi nondum in Archiepiscopum consecrati fuit interdictum in civitate Norwici relaxatum usque in Octavas Paschae, & eodem die sequenti fuit tertiò innovatum. Eodem anno circa festum Omnium Sanctorum missi sunt procuratores Norwici ad Curiam Ro∣manam contra cives Norwicenses cum serie totius facti sub sigillis quatuor Suffraganeorum Ecclesiae Cantuariensis. Sub eodem anno Dominicae Incar∣nationis Idus Februarii obiit Willelmus de Brunham, quondam Prior Nor∣wici.

Anno MCCLXXV. cùm quatuor millia marcarum fuissent petita ex parte Prioris & Conventûs Norwici; mediantibus Decano Sarum & Domino Tho∣mâ de Clare, & à civibus duo millia marcarum oblata, Dominus Rex ordina∣vit in hunc modum.

Edwardus Dei gratiâ, &c. habito super praemissis pru∣dentium virorum consilio, in nomine Patris & Filii & Spiritûs Sancti dictum nostrum pronunciamus in hunc modum. In primis dicimus & ordinamus; quòd omnes actiones & querelae, quas habebant vel habere poterant ad invi∣cem usque ad hanc diem vel ratione vel occasione, remittant hinc inde; & quòd dicta communitas reddat Priori & Conventui ad reparandum seu reaedi∣ficandum Ecclesiam & Prioratum praedictas iii. millia marcas ad terminos in∣fra scriptos, videlicet quolibet anno centum Marcas, medietatem scilicet ad quindenam Pentecostes, & aliam medietatem ad quindenam Sancti Martini,

quousque dicta summa fuerit persoluta. Dicimus etiam & ordinamus; quòd dicta Communitas fieri faciat unum vas aureum ponderis x. librarum auri, pre••ii centum librarum argenti, ad tenendum Corpus Christi super al∣tare dictae Ecclesiae, in honore corporis Christi in eâdem Ecclesiâ perpetuò remanendum. Dicimus insuper & ordinamus; quòd dicti Prior & Conven∣tus faciant ex quacunque parte voluerint introitum dicti Prioratûs absque damno vel praejudicio alieno. Adhuc dicimus & ordinamus; quòd praedicti Episcopus, Prior & Conventus bonâ fide in Curiâ Romanâ & alibi sumpti∣bus communitatis, exceptis expensis quas faciet nuncius praedictorum Epis∣copi, Prioris & Conventûs qui ibit ad Curiam Romanam ad impetrandam relaxationem sententiarum latarum in dictam communitatem Norwicensem, procurent, quòd dicta communitas & eorum civitas à sententiâ excommuni∣cationis & interdicti & aliis latis in ipsas rationibus & occasionibus supra∣dictis absolvantur, & dictae sententiae totaliter relaxentur. Et si forte super praemissis vel eorum aliquo dubitationem oriri contigerit; nos ad declaran∣dum & interpretandum dubitationem hujusmodi retinemus nobis plenariam potestatem. Datum apud Westmonasterium v. die Octobris, anno regni no∣stri tertio.

Eodem anno Calendas Novembris Rogerus Episcopus Norwi∣censis relaxavit interdictum in civitate Norwici.

Anno MCCLXXVI. post diem Palmarum Frater Robertus Archiepisco∣pus Cantuariensis misit litteras suas Prioribus de Ordine Praedicatorum & Mi∣norum de Norwico; ut absolverent excommunicatos de civitate Norwici au∣ctoritate suâ & Episcopi Norwici, qui vices suas sibi commiserat, ut dixit.

Anno MCCLXXVII. die Sancti Vincentii obiit Rogerus Episcopus Nor∣wicensis. Eodem anno circa Festum Sancti Johannis Baptistae obiit Johannes Papa; cui successit Nicolaus. Eodem anno die Sancti Matthiae Apostoli Wil∣lelmus de Middletone electus est in Episcopum Norwicensem; & quinto de∣cimo die sequente fuit confirmatus.

Anno MCCLXXVIII. die Dominicâ proximâ ante Ascensionem Domini Willelmus de Middleton in Episcopum Norwicensem est consecratus. Eo∣dem anno Dominicâ primâ Adventus Domini fuit dictus Willelmus Episco∣pus inthronizatus. Eodem die dedicavit magnam Ecclesiam Sanctae Trini∣tatis Norwicensis; in quâ dedicatione fuerunt praesentes & condedicantes Johannes de Chisil Episcopus Londoniensis, Thomas de Cantulupe Hereford∣ensis, & Stephanus Waterfordensis Episcopi, & Archiepiscopus Sagiensis. Erant etiam praesentes Dominus Edwardus Rex, Regina, plures Comites & Barones, & caeteri Magnates.

Anno MCCLXXXVI. iv. Nonas Aprilis dedicata est Ecclesia magnae Ger∣nemutae à Willelmo de Middletune Episcopo Norwicensi in honore Sancti Nicolai Episcopi; & translatum est Festum Dedicationis usque in diem Tran∣slationis Sancti Nicholai sequentem ab eodem Episcopo, qui etiam dedicavit Coemiterium ipso die.

Anno MCCLXXXVIII. bonae memoriae W. de Middletone Episcopus, Norwicensis reversus de Wasconiâ; qui dum ibi fuerat, Senescallus Domini Regis in civitate Burdegalensi effectus erat; qui in esculentis & poculentis aliis prae caeteris Magnatibus Angliae ibi moram trahentibus se exhibuit re∣commendatum; & mox post ejus reversionem in Angliam viam universae carnis ingressus est. Cujus corpus sepultum erat in Capellâ Domini Nor∣wicensis Episcopi; scilicet die Dominicâ post Festum Nativitatis B. Mariae. Eodem die accesserunt ad Regem duo Monachi Norwicenses, ab eo licentiam petituri, ut moris erat in Angliâ, eligendi; ipsumque Regem invenerunt in regno Aragoniae. Petitâ ab eo licentiâ & obtentâ, die Sabbati proximâ ante Festum Sancti Martini domum reversi sunt; statueruntque Monachi diem Jovis scilicet Sancti Martini ad electionem perficiendam; & processerunt in

electionem per modum compromissi; & compromiserunt in viii. viris fide dignis; qui omnes elegerunt Magistrum Radulsum de Walpol Archidiaco∣num Eliensem in Episcopum & Pastorem Ecclesiae Norwicensis. Quae qui∣dem electio tunc displicuit omnibus & singulis de totâ Diocesi Norwicensi, & omnes unanimiter maledicebant totum Conventum, & maximè eligentes. Factá electione destinârunt ad ipsum quendam nuncium cum totius Conven∣tûs consensu. Postmodùm accesserunt ad ipsum Electum tres Monachi, hu∣militer & devotè interpellantes, ut electioni de se factae benignum praestaret assensum. Quo praestito dictus Electus unà cum duobus Monachis accesserunt ad Dominum Regem in partibus transmarinis; ipsumque inveniebat apud bonam Guardam in ingressu Aragoniae. Quo invento petierunt ab eo, ut electioni de Praedicto Electo factae regium praestaret assensum; qui pro voto ••ocoso animo annuebat; reversique sunt in Angliam die Conversionis Sancti Pauli; & ibi die Dominicâ sequente venerunt ad Curiam Archiepiscopi Can∣tuariensis, qui cum multiplici gaudio fuerant ibi recepti; & die Martis se∣quente dictum Electum sollemniter apud Suthmallinge confirmavit; & statum Monachorum, vitam pariter & honestatem Norwicensium occasione suae ele∣ctionis publicè & solemniter recommendavit; & dicto Electo ad consecratio∣nem suam celebrandam apud Cantuariam in mediâ Quadragesimâ terminum praefixit. Eodem anno electus est Magister Willelmus de la Cornere in Epis∣copum Sarum, & apud Cantuariam consecratur. Eodem anno, videlicet vii. Idus Martii, in crastino Sancti Foelicis Episcopi, obiit Willelmus de Kirkeby Prior Norwicensis; cui successit Henricus de Lakenham. Eodem anno com∣busta erat Ecclesia Fratrum Praedicatorum apud Sanctum Botulfum unà cum Refectoriis & aliis domibus; & plures seldae cum diversis generibus mercium ibidem combustae sunt.

Anno MCCLXXXIX. Radulfus de Walpole Episcopus Norwicensis visi∣tavit Diocesim suam.

Anno MCCXC. Dominus Robertus de Clarâ & Prior Sanctae Trinitatis Londoniae incarcerati sunt pro ipso, quòd ipsi citârunt Dominum Edmun∣dum Comitem Cornubiae in Palatio Regis apud Westmonasterium, quòd compareret coram Archiepiscopo. Commotus etiam Rex valdè, & jussit eos custodiri in Turri Londoniae; & dicebat Palatium suum privilegiatum esse à Sede Romanâ, & quòd nullus ibi debeat citari.

Anno MCCXCV. citatus est Prior Norwicensis ad Parliamentum Regis per tale Breve:

Edwardus Dei &c. dilecto nobis in Christo Priori Norwi∣censi salutem. Quia super quibusdam negotiis nos & Regnum nostrum ac vos caeterosque Praelatos de eodem Regno tangentibus, quae sine vestrâ & eo∣rum praesentiâ nolumus expediri, Parliamentum nostrum tenere & vobiscum super his colloquium habere volumus & tractatum; vobis mandamus in fide & dilectione quibus nobis tenemini, firmiter injungentes; quòd sitis ad nos apud Westmonasterium primo die mensis Augusti proximo futuro, vel sal∣tem infra tertium diem subsequentem ad ultimum, nobiscum super dictis negotiis tractaturi & vestrum consilium impensuri; & hoc nullo modo o∣mittatis. Teste meipso apud Westmonasterium xxiv. die Junii, anno reg∣ni nostri xxiii.

BARTHOLOMAEI DE COTTON Monachi Norwicensis Historia de Episcopis Norwicensibus.

I. a 1.2 CHristianissimo Rege Orientalium Anglorum Sigeberto regnante, primus Episcopus fuit b 1.3 FAELIX natione Burgundus; qui Si∣geberto in Galliâ exulanti familiaris effectus, Angliam cum eo∣dem post mortem Eorpwaldi venit; eoque regnum Provinciae sortito, Epis∣copus ordinatus totam ad fidem praedicando convertit. Hic Scolas literarum opportunis locis constituit; & in civitate sedem habuit, quae nunc Silthe∣stowe vocatur supra mare in orientali parte Suffolchiae. Hic cùm xvii. annis Ecclesiam rexisset, sepultus est in Dommoc civitate sedis suae. Sed postea inde translatus est apud Seham; ubi aliquando secundùm quosdam fuit Sedes Episcopalis; quae est villa juxta stagnum Eliense: qui locus postea destructus à Danis, corpus ejus quaesitum & repertum, in Ramesiensi Coenobio huma∣tum est. Cui successit.

II. THOMAS c 1.4 Diaconus suus, ex Girviorum provinciâ oriundus. Cui successit post v. annos

III. BONIFACIUS d 1.5, qui & Bersigel, genere Cantius. Hic xvii. annis praefuit. Cui successit

IV. BISI * 1.6, vir venerabilis, à Theodoro Archiepiscopo institutus. Tan∣dem morbo correptus is locum dedit. Defuncto itaque Bisi, duo Episcopi Provinciam illam usque ad tempus Egbriti Regis Westsaxonum rexerunt; quorum unus sedebat apud Dommoc, & alter apud Elmham; ut infrà patebit.

Episcopi apud Elmham.

• I. BEDWINUS a 1.7.
• II. NORTHBERTUS b 1.8.
• III. ETELATUS c 1.9.
• IV. EDELFRIDUS d 1.10.
• V. LAMFERTUS e 1.11.
• VI. ATHELWLVUS f 1.12.
• VII. WNFERTHUS g 1.13.
• VIII. SIBBA h 1.14.
• IX. HUNFERTUS i 1.15.
• X. HUMBRITTUS l 1.16.

Episcopi apud Domoc.

• I. ETTA a 1.17.
• II. EASCULPHUS b 1.18.
• III. EADREDUS c 1.19.
• IV. CUTHWINUS d 1.20.
• V. ALBERTUS e 1.21.
• VI. EGLAFUS f 1.22.
• VII. HARDREDUS g 1.23.
• VIII. ALSINUS h 1.24.
• IX. TITEFERTUS i 1.25.
• X. WEREMUNDUS l 1.26.
• XI. WILREDUS m 1.27.

Hi duo Episcopi erant Orientalium Anglorum, sc. Wnfertus, qui & Alherdus, Elmamensis, & Thithefertus Domucensis, quùm Offa Rex regnavit, & fecit Episcopatum apud Lichefeld.

Humbrittus & Wilredus Episcopi erant Orientalium Anglorum tempore Ludecani Regis Merciorum & Egbritti Regis Westsaxonum. Sed eodem Ludecano & antecessore ejus Burthre∣do incursantibus provinciam, & Episcopis necessariorum copiâ destitutis, ex duobus unus fa∣ctus est, & apud Elmham sedem obtinuit.

Episcopi utriusque Sedis.

• XXVI. ADULPHUS a 1.28. Hic fuit tempore Regis Edwini.
• XXVII. AFFRICUS b 1.29.
• XXVIII. TEDREDUS c 1.30.
• XXIX. TEDREDUS c 1.31.
• XXX. EDELSTANUS d 1.32.
• XXXI. ALGARUS e 1.33▪ Sanctus, qui per visionem cognovit decessum S. Dunstani Archiepiscopi.
• XXXII. ALWINUS f 1.34.
• XXXIII. ELFRICUS g 1.35.
• ...

• XXXIV. ELFRICUS, iste fuit Prior Eliensis h 1.36.
• XXXV. STIGANDUS, i 1.37 sed ejectus; pro quo
• XXXVI. GRIMKETEL electus, tenuit duos Episcopatus, scil. Ori∣entalium Anglorum, & Orientalium Saxonum, vel Australium Saxonum se∣cundùm quosdam & veriùs. Sed tandem Stigandus tantum procuravit; ut sibi Australium Saxonum Episcopatum procuravit, Grimketel dejecto, & fra∣tri suo Egelmero Episcopatum Orientalium Anglorum. Unde praedictus suc∣cessit frater ejus.
• XXXVII. AGELMARUS, l 1.38 scil. frater Stigandi, cui successit

Episcopi Thetfordenses.

• XXXVIII. ARFATTUS, m 1.39 Hic transtulit sedem de Elmham apud Te∣fordiam tempore Willelmi Regis ex edicto Concilii, ut prius dictum est. Hic fuit antè Capellanus Regis Willelmi.
• XXXIX. WILLELMUS DE BELFAGO, n 1.40 vir egregius, praedicto successit; & apud Thefordiam similiter sedit; & isti duo tantùm.

Episcopi Norwicenses.

• XL. HERBERTUS o 1.41 successit Willelmo tempore Willelmi junio∣ris, cognomento Losinga. Hic priùs fuit Prior Fiscamni, postea Abbas Ra∣mesiae; & pater suus Robertus Abbas Wintoniae. Hic Herbertus in Pago Oxoniensi natus, Fiscamni Monachus, post ejusdem loci Prioratum strenue administratum, translatus à Rege Willelmo, qui secundus ex Normannis ob∣tinuit imperium, Rameseiae Abbatis jure praelatus est; unde post exactum terminum ad Orientalium Anglorum Episcopatum electus & consecratus est. Erat quippe vir omnium literarum tam saecularium quàm divinarum imbutus scientiâ, facundiâ incomparabili, venustus corpore, jocundus aspectu, ut solo visu plerunque à nescientibus quòd esset Episcopus deprehenderetur. Mentis quippe gratia radiabat in vultu; & morum tranquillitas corporis officium suo famulatui subigebat. Fide integer, spe erectus, quicquid agebat, quicquid loquebatur, sapientiâ disponebat, confirmabat veritate, caritate saporabat, temperabat modestiâ; & omne bonum, cujus maximè visceribus affluebat, supponebat judicio, ut eandem ipse consequi mereretur. Vir igitur pruden∣tis consilii, vagae sedis non ferens injuriam; quae nunc in vico qui Elmham dicitur in sacello ligneo, nunc verò apud Tefordense opidulum in alienae pos∣sessionis Ecclesiâ, sive in aliis quibuslibet locis pro singulorum Episcoporum lu∣bitu habebatur; multum sibi locum Norwici comparavit pecuniâ primò à Regibus Willelmo secundo & Henrico, deinde ab ipsius loci civibus; in quo in S. Trinitatis nomine incoepit & majori ex parte perfecit Ecclesiam. Con∣gregatis in eâ sexaginta & eo ampliùs Monasticae disciplinae viris, ibidem tam sibi quàm successoribus suis Episcopalem cathedram collocari & in perpetuo consecrari à Domino Paschali Papâ obtinuit. Monachorum quoque paci con∣sulens & securitati, oblationes Ecclesiae ab omni exactione liberans, Mona∣chorum omnino esse censuit, eorum usibus omnimodis profuturis▪ Sed & possessiones discrevit; quarum partem non modicam tam à Rege Henrico quàm à caeteris fidelibus ipsius Regis assensu multo labore & precio acquisi∣erat; ut liquidò constaret, quae Monachorum quaeque Episcopalibus usibus deservirent. Nec parum quoque in hoc vir sagacis ingenii providit posterita∣ti; quòd hinc Monachorum inde Episcopales officinas seorsim constituit; ne popularis frequentia, qua Episcopus carere non potest, Monasticae paci in∣quietudinem generaret: manifestis declarans indiciis, quàm studiosus religi∣osae traditionis aemulator extiterat. Nec priùs destitit, quàm constitutionem suam Apostolicae & Regiae auctoritatis privilegiis confirmaret; Apostolici ana∣thematis mucrone feriendum obtinens, si quis Monachos expellere vel temerè vexando fatigare, vel eorum bona auferre, minuere, retinere moliretur. Praeterea ut Sanctorum patrocinia sibi compareret; alias praeclari operis con∣stituit Ecclesias; primam in colle, qui Episcopali Ecclesiae interjecto flumine imminet, secundam Norwici in Curiâ Episcopi, tertiam apud Elmham,

• quartam Levinae, quintam Gernemutae, i. e. ad hostium Gerni fluminis; quas omnes perpetuo jure Monachorum tradidit dominio. Foel ix religi∣osorum collectio, si tali ei pastore diutius uti licuisset! O dira, O misera mortalium conditio, ea citiùs deperire, quae nobis diutius constare praeopta∣mus! O diem omni lacrimarum fonte plangendam, aeternis damnandam te∣nebris; quae mundum tanti viri praesentiâ viduaverit! obiit enim Herbertus Episcopus, vir per omnia catholicus, aeternam mundo sui nominis suis in ope∣ribus memoriam relinquens: multoque omnium comprovincialium dolore sepultus est in ipsâ Episcopali Ecclesiâ, quam ipse stabilierat possessionibus, librisque & diversi generis ornamentis ditaverat, ante dominicum altare in sa∣crophago tanti viri humatione digno. Transiit autem anno ab Incarnatione Domini MCXIX. Pontificatûs autem sui vicesimo nono, xi. Cal. Augusti, sub Rege Henrico primo, praesidente Romanae Ecclesiae Domino Papâ Gelasio, regnante Domino N. J. Christo, cui cum Patre & Spiritu S. honor & gloria in saecula saeculorum. Iste Herbertus apud Tefordiam Monachos Clunia∣censes instituit. Unde licèt quidam Simoniae culpam ei imponant; quòd à Rege Willelmo Episcopatum per adulationem & pecuniam adquisivit, quòd tunc temporis Reges sine omni electione pro lubitu suo conferebant Episcopa∣tus, licèt injustè: mihi tamen videtur, quòd excusatur per Apostolum dicen∣tem; * 1.42 Redimentes tempus, quia dies mali sunt; & per Decratalem qui dicit, quòd licitum est Clerico emere jus Ecclesiae suae de manu laici, si aliter habe∣re non possit. Veruntamen vir prudens in omnibus, tandem sentiens consci∣entiam suam laesam aliquantulum, Romam profectus, annu••um & baculum resignans, & culpam suam confitens, indulgentiam & restitutionem bonis actibus exigentibus à Domino Papâ meruit. Vacante Episcopatu Norwicen∣si annis tribus post mortem ejus, successit ei
• XLI. EBORARDUS p 1.43 Archidiaconus Salesberiae, qui consecratus est à Radulpho Archiepiscopo. Hic decessit apud Fontanum anno Pontifica∣tûs sui xxix. iv. Idus Octobris, anno gratiae MCL. sub Rege Stephano. Et no∣ta quòd Episcopatus Norwicensis iv. habet Archidiaconatus, & xlv. Deca∣natus.
  Archidiaconatus Norwicensis habet XII. Decanias.

  Norwicum & Taverham.	Holt.	Brecles.
  Blafend.	Walsingham.	Lenniam.
  Ingewerth.	Tostes.	Thetford.
  Sparham.	Busele.	Fleeg.

  Archidiaconatus Norfolciensis habet XII. Decanias.

  Reppes.	Waxtonesham.	Rokelund.	Hecham.
  Hunlierd.	Brock.	Kenewik.	Dunham.
  Depwade.	Redenhale.	Fincham.	Hengham.

• ...
  Archidiaconatus Suffolchiae habet XIII. Decanias.

  Ludingland.	Wayneford.	† 1.44 Plumesgate.	Gipewyth.
  Dosemere.	Hoxene.	Lose. Cleydone.	Samford.
  Harleford.	Donewik.	Colneyse.	Wileford.

  Archidiaconatus Suthburiae habet VIII. Decanias.

  Fordham.	Stowe.	Sutbire.	Hertismere.
  Tinghoe.	Tedwardistre.	Blakeburne.	Clare.

  De domibus Religiosis Norffolchiae & Suffolchiae. Habet autem Episcopatus Norwicensis plura Coenobia Religiosorum. Sed praecipua sunt Abbatia S. Edmundi, S. Benedicti de Monachis; & Prioratus de Buthlee, & Prioratus S. Trinitatis, & etiam S. Petri de Gipewico de Ca∣nonicis. Habet etiam plures demos de Monialibus, & plures de Ordine Prae∣monasterii, & plures de Ordine de Symplingham, & plures Prioratus de Or∣dine Cluniacensi, & Abbatiam de Sibbetone de Ordine Cistercensium.
• XLII. WILLELMUS q 1.45 dictus Turbe, anno Domini MCL. Eborar∣do successit. Hic fuit genere Normannus, ab adolescentiâ Monachus Nor∣wicensis, denique Prior ejusdem loci, deinde ab eodem conventu electus in Episcopum, & consecratus à Theobaldo Cant. Archiepiscopo. Hujus tem∣pore combusta fuit Norwicensis Ecclesia. Hic anno Pontificatûs sui xxv. obiit xvi. Cal. Februarii; & sepultus est in Ecclesia sua Norwicensi. Huic successit,
• XLIII. JOHANNES primus r 1.46, qui dicebatur Johannes de Oxoniâ, anno Dom. MCLXX. Hic fuit Decanus Sarisberiensis. Hic consummavit Ecclesiam ab Herberto incoeptam; & Infirmariam aedificavit, & multa bona Monachis fecit. Hic etiam Ecclesiam S. Trinitatis de Gipwico & officinas e∣jusdem incendio consumptas reaedificavit; & Ecclesiam consecravit ibidem. Hic anno Pontificatûs sui xxvi. decessit, iv. Nonas Julii; & sepultus est an∣te magnum Altare cum praedictis, sc. Herberto & Willelmo, anno Domini MCC. & Regis Johannis anno secundo. Cui successit,
• ...

• XLIV. JOHANNES DE GRAY s 1.47, Clericus & Justitiarius Domi∣ni Regis Johannis, anno Domini MCCI. & anno Regis Johannis II. Hic fe∣cit aulam & totam choream aedificiorum apud Geywode. Hic postulatus fuit in Archiepiscopum Cant. Sed postulatione ejus cassatâ apud Curiam Roma∣nam, electus & consecratus est ibidem consensu Domini Papae Stephanus de Langedone in Archiepiscopum Cantuariae. Hic anno Pontificatus sui xiv. transiit xv. Cal. Novembris; & sepultus est apud Norwicum: & vacavit Se∣des vii. annis, cui tandem successit
• XLV. PANDULPHUS t 1.48 Domini Papae Legatus; qui post electi∣onem suam Romam reversus, consecratus est à Domino Papâ Honorio anno Domini MCCXXII. & Regis Henrici tertii sexto. Hic archam cum reli∣quiis Monachis dedit. Hic anno Pontificatûs sui v. transiit, sc. xvi. Cal. Octobris; & sepultus est apud Norwicum in matrici Ecclesia. Cui successit,
• XLVI. THOMAS DE BLUNVILE u 1.49, & à Stephano Cant. Archiepiscopo consecratur anno Domini MCCXXVI. & Regis Henrici XI. Hic anno Pontificatûs sui x. transiit, xvi. Cal. Septembris: & vacavit Sedes iii. annis. Cui tandem successit,
• ...

• XLVII. WILLELMUS DE RALEE w 1.50 anno Dom. MCCXXXIX. & Regis Henrici tertii xxiii. Et anno Pontificatûs sui iii. postulatus est ad E∣piscopatum Wintoniensem; & anno sequenti confirmatus & consecratus, & anno Domini MCCL. obiit apud Turonas. Cal. Septembris. Cui successit in Norwico
• XLVIII. WALTERUS DE SUTHFELD, x 1.51 Regens in Decre∣tis apud Parisios, anno Domini MCCXLIII. electus, & anno sequenti conse∣cratus est. Hic fecit Hospitale S. Egidii in Norwico, & possessionibus dita∣vit. Hic etiam fecit novam Capellam B. Mariae in Cathedrali Ecclesiâ Nor∣wicensi; ubi postea sepultus est anno Pontificatûs sui xiii. xv. Cal. Junii, an∣no Regis Henrici III. xli. qui etiam locus meritis ejus usque in hodiernum di∣em miraculis coruscat.
• XLIX. SIMON DE WANTON y 1.52 Domini Regis Henrici Cleri∣cus & Justitiarius, ei successit anno Domini MCCLVIII. qui eodem anno vi. Idus Martii in Episcopum est consecratus à Bonifacio Archiepiscopo Cant. Hic viii. anno Pontificatûs sui transiit, iv. Nonas Januarii, & sepultus est in Capellâ praedictâ, quam aedificavit Walterus Episcopus. Cui successit,
• L. ROGERUS DE SKERNYNG z 1.53, Prior Ecclesiae ejusdem & Monachus, anno Domini MCCLXV. & Regis Henrici III. xlix. & anno se∣quenti consecratus est ab Archiepiscopo. Tempore hujus combusta est Eccle∣sia Norwicensis à civibus Norwicensibus, anno ultimo Regis Henrici III. Hic anno Pontificatûs sui xii. sc. die S. Vincentii Martyris, transiit anno Regis Edwardi V. Cui successit,
• ...

• LI. Magister WILLELMUS DE MIDDLETONE a 1.54, Archi∣diaconus Cant. qui anno Domini MCCLXXVIII. Dominicâ post Ascensio∣nem consecratus est ab Archiepiscopo Cant. Roberto de Kylwardby, & primá Dominicâ Adventûs Domini sequentis intronizatus. Quo die Ecclesiam Nor∣wicensem, nunquam antea dedicatam, dedicavit, praesente Rege Edwardo & Episcopis & Magnatibus plurimis, anno Regis Edwardi v. Hic anno Pontifi∣catûs sui xi. ultimo die mensis Augusti transiit, & sepultus in capellâ Walteri Episcopi ad caput ejusdem. Cui successit,
• LII. Magister RADULPHUS DE WALPOL b 1.55, Archidiaconus Eliensis, die S. Martini electus, & in medio Quadragesimae consecratus apud Cantuariam a Domino Johanne de Pecham Archiepiscopo Cant. anno Do∣mini MCCLXXXVIII. & Regis Edwardi XV. qui anno Pontificatûs sui xi. translatus ad Episcopatum Eliensem, à Bonifacio Papâ VIII. qui stetit per ii. annos & plus usque ad diem S. Cuthberti; & decessit xiii. anno primae conse∣crationis suae eodem die quo consecratus fuit, & sepultus est in Ecclesiâ Eliensi. Cui successit,
• LIII. JOHANNES c 1.56 Prior Eliensis, ex dono Bonifacii praedicti, eo∣dem anno quo praedictus Radulphus translatus fuit ad Ecclesiam Eliensem: in crastino S. Trinitatis anno Domini MCCLXXXXIX. fuit consecratus à Domino Roberto de Winchelse Archiepiscopo Cant. anno Regis Edwardi XXVI. Hic procuravit confirmationem de primis fructibus à Domino Pa∣pâ Clemente.

CONTINUATIO Historiae Bartholomaei Cotton DE Episcopis Norwicensibus.

Authore Monacho Norwicensi anonymo.

LIII. QUIN & instrumenta praedecessorum suorum Episcoporum Nor∣wici, & aliorum fidelium multorum, super Ecclesiis & Eccle∣siasticis bonis Monachis concessa, coram se exhiberi faciens; ea∣dem omnia de verbo ad verbum ex Decreto exemplari fecit innovari & publi∣cari; & omnia praedicta instrumenta concessit, ratificavit & confirmavit. Hic etiam Ecclesiam de Westhale appropriavit ad Cantariam quatuor Ca∣pellanorum in Capellâ S. Johannis ex parte Occidentali Ecclesiae, quam sum∣ptibus suis honorificè construxit. Hic etiam contulit decem libratas in Cre∣syngham officio Camerariae ad augmentationem vestimentorum Monacho∣rum. Et Ecclesiam suis vestimentis pretiosis ac aliis ornamentis quampluri∣mum decoravit. Hic obiit anno Pontificatûs sui xxvi. Cui successit Wil∣lelmus Ayremym Episcopus.

LIV. WILLELMUS AYREMYN a 1.57, Clericus Domini Regis, ex col∣latione Papae factus Episcopus Norwici anno. Domini MCCCXXV. Qui Ambassiator Regis factus ad Curiam Romanam missus est; & oblitus Ambas∣siationis suae causam, impetravit sibi ipsi à Domino Papâ Episcopatum Nor∣wici.

Quo audito Rex misit Satellites ad Norwicum, ut eum comprehende∣rent. Sed occultatus à Monachis, latuit in Ecclesiâ suâ; ipsiusque per ami∣cos inter ipsum & Dominum Regem facta est concordia. Hic postea in sub∣levationem officii Celerarii contulit cc. libras, eo pacto ut Celerarius & Sub∣celerarius post mortem dicti Willelmi pro animâ ejus omni die celebrarent vel facerent celebrari. Hic obiit anno Pontificatûs sui xi. Cui successit in Episcopum

LV. ANTONIUS DE BEEK b 1.58, Magister in Theologiâ, Clericus in Curiâ Romanâ, ex donatione Papae, anno Domini MCCCXXXVI. factus est Episcopus Norwici. Hujus tempore voluit Archiepiscopus Cant. Win∣chelse visitâsse Capitulum & Dioecesin Norwicensem. Sed quòd non perfe∣cerat ordinem suum in visitando alias Dioeceses secundùm jura; ideo Episco∣pus & Capitulum restiterunt ei unanimi consensu; appellantes ad Curiam Romanam, & resistentes ei viis & modis. Postquam verò Archiepiscopus in personâ suâ in pulpito praeparato ante portas Ecclesiae super vacuam terram pro parte exposuerat causam suam; impeditus tum à Burgensibus villae, non complevit velle suum. Supervenit enim Monachus Norwicensis, qui in pul∣pito * 1.59 omnibus evidentibus visitationis causam Archiepiscopi declaravit esse nullam. Hic etiam pòst convocatis Priore & senioribus apud Hewyngham; ubi investigatâ & disputatâ electione & praefixione Monachorum in majoribus officiis: tandem compertum est per seniores Monasterii, quòd electio Offici∣ariorum ad majora officia tantùm pertinuit ad Priorem & Seniores, praefixio autem eorundem soli Episcopo pertinebat. Hic verò obiit anno Pontificatûs sui vii. à ministris propriis, ut dicitur, subitò intoxicatus. Eodem anno successit

LVI. WILLELMUS BATEMAN c 1.60, Doctor Juris Civilis, natus de Norwico, & Archidiaconus Norwicensis, Auditor Curiae Romanae, electus à toto Capitulo in Episcopum Norwicensem anno Domini MCCCXLIII. Hic primos fructus omnium Ecclesiarum Norwicensium vacantium, post mul∣tas lites & controversias inter Episcopum & Dioecesin, Episcopatui per Bullas Apostolicas perpetuò confirmavit. Hic etiam duo Collegia in Universitate Cantabrigiae fundavit, viz. S. Trinitatis, & Annunciationis B. Mariae voca∣tum Gunwyle-hale; quae ditavit redditibus & aedificiis, exstruxit ad commen∣dationem perpetuam Clericorum. Hic contulit summo altari Norwicensi imaginem magnam S. Trinitatis in Tabernaculo, totam de argento & deau∣ratam, ad magnum valorem. Item minorem imaginem S. Trinitatis, cum reliquiis ponderis xx. librarum. Hic similiter appropriavit Ecclesiam de Fren∣ge officio Prioris ad illum finem, quòd perpetuaretur una Cantaria pro ani∣mâ ejus ad primum altare in Choro; ita ut unusquisque ibi celebrans per sep∣timanam reciperet duos solidos, quod & factum est. Etiam statuit, quòd de eâdem Ecclesiâ de Frenge unusquisque Monachus reciperet iv. solidos ad duo Festa, viz. omnium Sanctorum, & S. Thomae ad Nativitatem Domini. Statuit insuper, quòd quilibet Monachus reciperet duos solidos de Priore S. Leonardi ad Festum S. Johannis Baptistae: & de Infirmario & Praecentore iv. solidos, scil. ad duos anni terminos viz. Assumptionis B. Mariae & Con∣ceptionis. Item statuit, quòd panis & cervisia Monachorum custodirentur per Monachum in futurum. Hic in tantum libertates, immunitates & jura Ecclesiae dilexit; quòd nec propter timorem Regis nec aliorum Magnatum

quorumcunque ea voluit permittere mutilari. Unde Dominum Robertum de Morle propter direptiones † 1.61 fatigatas per eum in maneribus & parcubus, non obstantibus Brevibus Regiis, immo non obstante quòd Dominus Rex Edwardus omnia Temporalia Episcopo pertinentia in manus suas confiscave∣rat, dictum Dominum Robertum nudis pedibus capite discooperto publicam & sollemnem poenitentiam subire coegit: Ita ut idem Dominus Robertus in tunicâ suâ cum cereo ponderante vi. libras in manu suâ veniret, & ad sum∣mum altare Ecclesiae Cathedralis offerret, veniam pro delictis humiliter sup∣plicando. Hic postea reconciliatus Domino Regi, electus est à toto Parlia∣mento; ut cum Domino Henrico Duce Lancastriae ad Curiam Romanam pro declarando jure Edwardi Regis, quod habuit in regno Franciae ratione matris suae, dirigeret gressus suos. Quò cum pervenisset, omnibus ritè per∣actis, viam universae carnis foeliciter est ingressus. Cui successit

LVII. THOMAS PERCY d 1.62, ex dono Summi Pontificis ad interven∣tum Domini Henrici Ducis Lancastriae, frater Comitis Northumbriae, Bacu∣larius in Artibus, Universitatis Oxoniensis, anno Domini MCCCLVI. Hic primò deceptus per Clericos, voluit appropriâsse omnes Decanias pertinentes Ecclesiae Cathedrali Capellae S. Mariae de Campis. Sed impeditus per Mo∣nachos, & postea pleniùs edoctus, de exhaeredatione juris Ecclesiae Cathedra∣lis summè poenituit; & integer Monasterio ex animo factus est amicus. Hic ad reparationem Presbiterii, quod in magno vento prostratum est per Cam∣panile, viz. in Festo S. Mauri Abbatis, contulit cccc. marcas ex propriis thesauris. Hic impetravit subsidium à toto Clero Diocesis Norwicensis ad reparationem dicti Presbiterii, viz. novem denarios de librâ. Hic obiit an∣no Pontificatûs sui xiv. Cujus executores Willelmus Swynflet & alii fece∣runt appropriari officio Praecentoris ad illum effectum, quòd idem Praecentor pro animâ dicti Thomae Episcopi perpetuò celebraret vel faceret celebrari ad altare dicti Thomae. Vacante sede Norwicensi, stetit Dominus de Spencer in guerris Domini Papae; qui prece & precio fratri suo Henrico Spenser Epis∣copatum Norwicensem impetravit. Et vacavit tunc sedes Episcopalis fer∣mè per duos annos.

LVIII. HENRICUS SPENSER e 1.63, consecratus fuit in Curiâ Roma∣nâ; & postea veniens in Angliam ad Ecclesiam suam, per Archidiaconum Norwici inthronizatus est ..............

LIX. ALEXANDER f 1.64 ...................... Sequenti verò die Alexander Prior convocato Capitulo, de consensu omnium ordinavit; quòd in Festo Exaltationis S. Crucis procederent ad electionem futuri Pontificis solemniter percelebrandam. Erga quam diem omnes & singuli, qui habe∣bant jus in electione, publicè sunt citati. Allucescente itaque die praedictâ

Exaltationis S. Crucis, Prior & Conventus ad electionem unanimiter acces∣serunt in Capitulo, praesidente Alexandro Priore. Habitoque sermone & perlectâ Decretali à Magistro Willelmo Stukle, qui vias canonicas in jure no∣minatas eis recitabat. Et dum haec agerentur, inopinatè surrrexit Dominus Thomas Lynne Supprior, ut credebatur, ad instinctum Alani Qwaplode Prae∣centoris, nullo de Conventu hoc conjiciente, ivit ad Dominum Alexandrum Priorem Ecclesiae, & tangens eum dixit: Ego Thomas Lenne nomine meo & nomine Capituli eligo istum virum Dominum Alexandrum in Pastorem & Episco∣pum Ecclesiae Norwicensis. Omnibus verò de Conventu mirantibus, & tacen∣tibus, nullo reclamante, Magister Willelmus Stukle altâ voce incoepit: Te Deum laudamus. Surgentes autem omnes duxerunt eum in Ecclesiam, collo∣cantes ante summum altare; ubi K. Frater electionem sic canonicè factam publicavit. Quâ electione, ut moris est, per Procuratores Capituli Henrico Regi post Conquaestum IV. praesentatâ, Rex electionem acceptare renuit; & Electum apud Winsoram Castellum fermè per annum imprisonavit: se asse∣rens nunquam sufferre dictum Electum gaudere dignitate Pontificali in Ec∣clesiâ Norwicensi. Sed tandem Rex precibus Reverendissimi Patris Thomae Arundell tunc Cant. Archiepiscopi, aliorumque Regni Magnatum devictus, suum consensum & favorem post biennium Electo attribuit. Et sic pluribus fatigatus laboribus, anno Domini MCCCCVIII. Henrici verò Regis Quar∣ti IX. à praedicto Thomâ Archiepiscopo consecratus est. Qui ad Ecclesiam suam divertens, plurima bona circa reparationem sui Palatii & maneriorum Episcopi, totaliter quasi per incuriam Henrici Spenser praedecessoris sui ru∣inam minantium, peregit. Hic obiit anno Pontificatûs sui vi. Henrici V. primo; & sepultus est in Ecclesiâ suâ Cathedrali in Capellâ B. Mariae ad pe∣des piae memoriae Walteri Episcopi. Cui successit

LX. Magister RICARDUS CURTTENAYE g 1.65, in utroque Jure Li∣centiatus, & Cancellarius Oxoniae, per electionem Capituli Norwicensis, ad instantiam Henrici Regis V. qui anno Domini MCCCCXIII. à Domino Thomâ Arundell Archiepiscopo Cant. praesente Rege Henrico V. & diversis regni Magnatibus, apud Cantuariam honorificè consecratus est. Hic enim sanguine extitit nobilis, staturâ procerus, facie decorus, linguâ facundus, omnique corporis venustate perornatus. Qui plurimis Regis & regni negoti∣is praepeditus, nunquam installatus fuit. Hic transfretavit in Normanniam cum Rege Henrico V. Qui quidem Rex festinanter terram Normanniae in∣gressus, properavit ad obsedendum villam vocatam Arleflete. In quâ obses∣sione praedictus Episcopus diem clausit extremum, Pontificatûs sui anno ii. xviii. die Cal. Septembris sub Rege Henrico V. & tumulatus est apud West∣monasterium in sepulturâ Regum in Septentrionali parte à feretro S. Edwar∣di Regis, in ipsius hostii ingressu pone magnum Altare. Cui successit per electionem Capituli Norwicensis

LXI. Dominus JOHANNES WAKERYNG h 1.66, vir per omnia pius & pudicus, castus, munificus, dapsilis & mansuetus, Custos privati Sigilli Re∣gii. Cujus promotionis tempore schisma quasi generale fuit in Ecclesiâ. Tres enim regnaverunt Antipapae. Et igitur ne regnum Angliae cuiquam scisma∣tico in aliquo confaveret, Electus praedictus per Henricum Chichele Cant. Archipraesulem confirmatus & consecratus fuit sub Rege Henrico V. anno reg∣ni sui iv. & anno Domini MCCCCXVI. Quo tempore celebratum fuit sa∣crum Concilium Constantiense, ad quod destinatus fuit cum aliis Ambassia∣toribus per Regem Henricum praedictus Episcopus. Cujus sacri Consilii la∣bore cessavit Schisma praedictum; & in eodem Concilio electus fuit in Papam Martinus V. qui post suam Intronizationem praedicti Domini Episcopi confir∣mationem & consecrationem gratanter ratificavit. Hic perfecit claustrum in opere lapideo ex parte Occidentali ab hostio aulae hospitum; plurimisque jo∣calibus Monasterium ditavit; & obiit in Domino Pontificatûs sui anno x. die v. Idus Aprilis, Regis Henrici VI. anno ii. & sepultus est in Ecclesiâ suá Ca∣thedrali ante altare S. Georgii: ubi perpetuam unius Monachi pro se & suis stabilivit Cantariam. Cui successit

LXII. Magister WILLELMUS ANEWYK i 1.67, Legum Doctor & Custos privati Sigilli Regii; qui consecratus est ab Henrico Cant. Archiepiscopo in Ecclesiâ S. Pauli Londoniarum sub Henrico VI. anno regni sui iv. anno Domi∣ni MCCCCXXVI. Qui Pontificatûs sui anno x. translatus est ad Episcopatum Lincolniae; ubi dies suos per plures annos in magno honore ducens, bono fine in Domino pausavit; & fieri fecit ex suâ gratiâ majus hostium Occidentale cum fenestrâ supereminente in Ecclesiâ Cathedrali Norwicensi. Cui successit in Episcopatu Norwicensi

LXIII. Magister THOMAS BROWNE l 1.68, utriusque Legis Doctor, Episcopus Roffensis. In cujus tempore cives Norwici contra matricem in∣surrexerunt; & eam penitus conculcare ac privare suis libertatibus studue∣runt. Contra quos praedictus Episcopus per se & per suos amicos ac per mul∣timodas expensas viriliter se opposuit; tanquam turris fortitudinis pro liber∣tate domûs Domini. Veruntamen in diebus ejus litis molestia in toto non est sedata, nec pacis jocunditas ad plenum redintegrata. Hic obiit apud Hoxon Pontificatûs sui anno ix. viii. Idus Decembris, sub Rege Henrico VI. anno regni sui xxvi. & sepultus est in Ecclesiâ suâ Cathedrali, in navi Eccle∣siae, coram altare Crucifixi sumptibus ejus praeparatum. Cui successit per electionem Capituli Norwicensis viâ Spiritus Sancti .........

SUCCESSIO Episcoporum Norwicensium Ab anno MCCCCXLVI. ad Reformationem.

LXIV. WALTERUS LYHERT.

EPiscopatum Norwicensem Johanni Stanberio Etonensis Collegii Praepo∣sito* 1.69 ab Henrico Rege donatum Willelmus Polus Comes Suffolciensis praeripuit, & Capellano suo à Papâ conferri obtinuit. Is erat Walterus Lyhert, aliis Hart dictus, S. Theologiae Baccalaurens, Rector Ecclesiae de Hy∣ham* 1.70 in Diocesi Wellensi, & Collegii Orialensis apud Oxoniam Praefectus, E∣piscopus* 1.71 Norwicensis provisione Papali renunciatus est 1446. 24. Jan. conse∣cratus apud Lametham die 27. Februarii sequentis. Anno 1449. à Rege & Praesulibus Angliae in Sabaudiam legatus, Foelici Antipapae author fuit, ut re∣nunciato Papatu pacem Ecclesiae donaret. De beneficiis ab ipso Ecclesiae Nor∣wicensi collatis Godwinum consule. Neque enim aliorum verba exscribere libet. Multa utrique Academiae beneficia tum erectis aedificiis tum libris do∣natis* 1.72 contulit. Obiit 1472. 17. Maii.

LXV. JACOBUS GOLDWELL.

Jacobus Goldwell, Decanus Sarum, Edwardo IV. Regi ab Epistolis, olim Aulae S. Georgii in Academiâ Oxoniensi Praeses, Waltero successit, ad Tem∣poralia admissus à Rege 1473. 25. Febr. Ecclesiam de Magnâ Chart in Dio∣cesi Cant. unde ortum traxisse videtur, vetustate fatiscentem restituit, mag∣nâque* 1.73 ex parte ••eaedificavit. Collegium itidem Omnium Animarum Oxon. cujus alumnus olim fuisse dicitur, uberrimis beneficiis ditavit. Obiit 1499. mense Februario, juxta Registrum Morton, 1498. 23. Nov. juxta Obituari∣um Cant.

LXVI. THOMAS IAN.

Thomas Jan, Legum Doctor, Canonicus Wellensis & Windlesorianus, Ar∣chidiaconus* 1.74 Essexiensis, & Decanus Capellae Regiae, Jacobo in Sede Norwi∣censi subrogatus, confirmatus est ab Archiepiscopo 1499. 24. Julii; licentiam consecrationis extra Ecclesiam Cant. suscipiendae impetravit 1499. 17. Octobr. Praedia nonnulla Collegio Novo Oxoniensi, ex quo olim prodierat, donavit. Obiit 1500. mense Septembri. Spiritualia enim post obitum suum in Capi∣tuli Cant. potestatem sunt accepta 1500. 28. Sept.

LXVII. RICARDUS NIX.

Jano substituitur Ricardus Nix, Legum Doctor, Rector Ecclesiae de War∣mouth* 1.75 in Diocesi Dunelmensi. Canonicus Residentiarius Ecclesiae Wellensis iste admissus fuerat 1492. 27. Febr. Vicarius Generalis Ricardi Fox Episcopi

Wellensis 1492. 10. Maii, Archidiaconus Wellensis 1494. 10. Julii, Canoni∣cus* 1.76 Eboracensis 1494. 30. Julii. Licentiam consecrationis extra Ecclesiam Cant. suscipiendae obtinuit 1501. 17. April. Ecclesiae Norwicensis laquear* 1.77 pulcherrimè deauravit; atque alam ejusdem aquilonarem construxit: caete∣rùm nullis non vitiis, si Nevillo Historiae Norwicensis authori fides, infamis, & effraeni praecipuè libidine exaestuans. Extremâ senectute Reformationi Eccle∣siae foeliciter inchoatae tam praefractè adversatus est; ut quamvis Papae supre∣matum solenni juramento abnegâsset, clandestinum tamen cum Curiâ Roma∣nâ commercium habere non sit veritus. Ad Regem delatus, & criminis con∣victus, carceri, quem Marescalli vocant, diu mancipatus est. Remissâ de∣mum senectutis intuitu offensâ, brevi pòst obiit (ante plures annos oculis cap∣tus) 1536. 14. Jan. in album Monachorum Cantuariensium religionis ergo ascriptus. Sic enim habet Obituarium Cant. Die 19. Cal. Febr. obiit Dominus Ricardus Nyx Episcopus Norwic. frater & benefactor noster. Paucis ante obitum suum diebus binos sibi Chorepiscopos ascivit. In nuperis enim regni Comitiis lata lex fuerat, ut in majoribus Episcopatibus Chorepiscopi (Suffraganeos E∣piscopos Senatus-consultum vocat) instituerentur, eâ ratione eligendi, ut Epis∣copus duos Regi praesentaret, atque ex his Rex quem magis vellet ad Chorepis∣copatum* 1.78 designaret. Hac methodo electi Johannes Salisbury, antea Prior Mo∣nasterii de Horsham, & Thomas Mannyng, Prior de Butley, à Thomâ Ar∣chiepiscopo Cant. simul consecrati sunt apud Lametham 1536. 19. Martii, huic apud Gipeswicum, illi apud Thetfordiam Sede datâ.

LXVIII. WILLELMUS REPPS.

Willelmus Reppis, aliàs Rugge, S. Theologiae Doctor, in Aulâ Gonvilii apud Cantabrigiam educatus, dein Abbas S. Benedicti de Hulmo factus, inter Theologos Cantabrigienses strenuè laboravit ut de Henrici Regis nuptiarum divortio sententiam ab Academicis, qualem Rex voluerat, obtineret; quod* 1.79 & denuo effecit. In hujusce laboris mercedem successor Ricardo Nix à Rege designatus, electus est à Monachis 1536. 31. Maii, confirmatus ab Archiepis∣copo die 28. Junii. Ne tamen integrâ frueretur dignitate; paulò pòst sus∣ceptum Episcopatum fundos & maneria Sedis suae omnia redditibus Coenobii sui de Hulmo in perpetuum commutare coactus est, praetextu quidem ampli∣andarum Episcopatûs possessionum, quamvis reipsâ veteres Episcopatûs fundi novos infinitis parasangis excederent. De resignatione ipsius, rebusque post annum 1540. gestis, alio loco agendum est.

Successio Priorum Ecclesiae Norwicensis.

MOnachos in Ecclesiâ Norwicensi primùs instituit Herbertus Episcopus anno circiter 1100. Duplicem Priorum Norwicensium ad annum usque 1344. successionem exhibuit Henricus Spencer Episcopus Nor∣wic. in libro suo Memoriali Claudius E. 8. Plerosque etiam Bartholomaeus in Annalibus suis dedit. Reliquos aliunde hausimus, nomina eorundem usque ad annum 1471. monumentum quoddam Ecclesiae Norwicensis repraesentavit.

Ingulphus, Prior primus, obiit die 16. Januarii.

Helias, obiit 1146. 22. Octobr.

Ricardus, obiit 1158. 16. Maii. Malè Westmonasteriensis obitum ipsius in annum 1168. retulit.

Elricus, obiit die 11. (in altero exemplari die 12.) Junii.

Tancredus, obiit die 15. Junii.

Girardus successit anno 1185. obiit 1201. 17. Decembr.

Willelmus de Walsham, obiit 1218. 14. Febr. in altero exemplari 23. Febr.

Ranulphus de Warham, Episcopus Cicest. sub initium anni 1219. factus est.

Willelmus filius Odonis, obiit 1235. 12. April.

Simon de Elmham, obiit 1257. 8. Junii, vir eximiae sanctitatis, & eminen∣tis literaturae, judice Matthaeo Paris.

Rogerus de Skerninge, electus in Priorem 1257. 21. Augusti, in Episcopum Norwicensem 1266. 23. Januarii.

Nicolaus de Bramtoun, loco Rogeri electus, ab Episcopo confirmatus est 1266. 18. April. obiit 1269. 19. Febr.

Willelmus de Brunham, rectiùs Burnham, resignavit 1272. 27. Septembr. obiit 1273. 13. Febr. juxta Bartholomaeum, 12. Febr. juxta Spencerum.

Willelmus de Kirkeby, electus 1272. 1. Octobr. obiit 1289. 9. Martii.

Henricus de Lakenham, recessit 1309. obiit 1311. 21. Octobr.

Robertus de Langele, obiit 1326. die 24. (in exemplari alio, die 22.) Sept.

Willelmus de Claxtoun, obiit 1344. 16. Augusti.

Simon Bohonum successit.

Laurentius Leeke Simonem excepit. Hunc anno 1354. praefuisse comperio.* 1.80

Nicolaus de How proximè memoratur.

Alexander Totington, Episcopus Norwicensis ex Priore veterano (Walsing∣hami* 1.81 verbis utor) electus 1406. 14. Sept.

Robertus Burnham praefuit annis 1411, 1415, 1425.* 1.82

Willelmus Worsted, missus ad Concilium Basileense nomine totius Cleri Angliae protestationem de suprematu Regis Angliae in temporalibus interposu∣it anno 1432. exeunte. Extat ea in Registro Willelmi Molash Prioris Ec∣clesiae Cant. f. 206.

Johannes Heverland, Prior erat anno 1445.* 1.83

Johannes Mallet successit.

Thomas Bohonum, obiit anno 1471.

Johannes Bonwelle eodem anno suffectus.

Willelmus, quo Prioratum administrante Ecclesia Norwicensis à Johanne* 1.84 Cant. Archiepiscopo visitata est anno 1499. mense Aprili. Monachi tunc in••rant 47. & in his Willelmus Castleton.

Robertus, ad Abbatiam S. Albani dono Regis translatus sub exitum anni 1529.* 1.85

Willelmus Castleton Prioratum tenuit anno 1536. Idem (ut videtur) Pri∣orum* 1.86 ultimus Coenobium suum anno circiter 1540. tradidit Regi, qui Mo∣nachorum loco Canonicos Saeculares substituit.

Notes

• * 1.1

  I. Ecclesiae.
• a 1.2

  Omnia quae de Episcopis Norwicen∣sibus habet usque ad Normannorum tem∣pora, Bartholomaeus ex Historiâ Willelmi Malmsburiensis de gest. Pontif. Angl. l. 2. c. 2. nonnullis praetermissis descripsit.
• b 1.3

  Quo primùm anno Faelix fidem Chri∣stianam inter Orientales Anglos praedica∣verit, parùm inter Historicos convenit. Factum id anno 636. Chronologia Saxoni∣ca & Florentius volunt. Id anno 630. vel sequenti potiùs contigisse censerem. Au∣thor enim est Beda Honorium Archiepisco∣pum Cant. Thomae & Bonifacio Faelicis successoribus consecrationis munus impen∣disse. Faelix autem sedit annis 17. Thomas 5. & Honorius obiit anno 653. Post an∣num igitur 631. Faelix praedicationem au∣spicari non potuit. Porrò ex ejusdem fide Faelix à Sigiberto Rege in Orientalem An∣gliam primùm adductus erat. Sigibertus E∣orpwaldo post trium annorum interregnum successit. Eorpwaldus ab Edwino Northan∣humbrorum Rege ad fidem conversus, bre∣vi post interiit. Ipse autem Edwinus ••idem ante annum 627. amplexus non est. Faelix igitur provinciam ante annum 630. intrare non potuit. Sedit annis 17. ex omnium sententiâ. Obiit anno 650. juxta Florile∣gum, anno 649. juxta Thomam Eliensem, anno 647. juxta Florentium, qui solus ve∣ritatem attigit. Obitum die 8. Martii con∣tigisse, corpusque illius ab Ethelstano Ab∣bate ad Rameseiam Canuto regnante tran∣slatum esse refert Capgravius in Legendâ novâ, f. 146.
• c 1.4

  Jacobus à Gervasio malè appellatur. Sedit is annos 5. ex concordi omnium voce; atque adeò obiit anno 652. vel sequenti; certè ante exitum anni 653. quo Honorius Archiepiscopus post consecratum Bonifaci∣um Thomae successorem decessit.
• d 1.5

  Berchtgislus Bedae, Bertgilsus Floren∣tio, Beorhtgils Textui Roffensi dictus, sedit annis 17. authore Bedâ l. 4. c. 5. Obiit an∣no circiter 669.
• * 1.6

  ••Bisi, aliis Bosa nominatus, conse∣cratus est à Theodoro Archiepiscopo post medium annum 669. Anno 673. interfuit Synodo Herudfordensi. Brevi pòst ipso ad∣huc superstite, sed gravissimâ infirmitate ab administrando Episcopatu prohibito, duo sunt pro illo Aecca & Badwine electi, & consecra∣ti Episcopi; ex quo usque hodie Provincia illa duos habere solet Episcopos. Beda l. 4. c. 5. Factum id anno 673. Florentius, 674. West∣monasteriensis & Pseudo-Asserius scribunt.
• a 1.7

  Bedwinus, Bedae Badwini, Malmsburiensi Bald∣winus, Florentio Beadwine, Textui Roffensi Eadewine dictus, sedem Episcopalem apud Elmham in agro Norfolciensi anno 673. accepit; S. Ositham habitu sanctimoniali induit anno 675.
• b 1.8

  Rothberht in Textu Roffensi, Northertus apud Malmsbur. appellatur.
• c 1.9

  Netholacum Malmsburiensis, Heatholacum Flo∣rentius, Hadulacum Beda, Hathelacum Textus Roff. vocant. Sedem Helmhamensem tenuit anno 731. quo Beda Historiam terminavit.
• d 1.10

  Aethelferthus Florentio, Aethelfrith Textui Rof∣fensi dicitur.
• e 1.11

  Lanserthus▪ à Florentio, Lamferd à Malmsburi∣ensi vulgato, Fanfred à Codice MS. Lichfeld, Eanfrith▪ à Textu Roff. nominatur.
• f 1.12

  Aethelwisum▪ Florentius, Athewlf Malmsburien∣sis, Athel••ulf Textus Roff. appellant.
• g 1.13

  Alherd à Malmsburiensi, Haraldus à Matthaeo Paris (in Vitâ Offae Regis p. 22.) Hunferthus à Florentio vulg. Alherd à Florentio MS. Alheard à Textu Roff. Ealheard in Actis Concil. vocatur. Rectissimè hunc Bartholomaeus noster Sibbano praeponit, eundemque fuisse docet cum Alherdo, quem Titfrido Domocensi & Offae Regi coaetaneum fuisse apud omnes in confesso est. Sic enim Episcopos Elmamenses disponunt Tex∣tus Roff. & Florentius MS. Alheard, Sibba, Hunferth. Praefuit Alherdus tempore Archiepiscopatûs apud Lichfeld ab Offâ positi, viz. anno circ. 787. subscri∣psit chartae Offae Regis datae Ecclesiae Roff. 789. apud Text. Roff. f. 133. Adfuit Synodo Cloveshoviensi 803. apud Concil. Angl. p. 3••5. Malè è contra Malmsbu∣riensis ordine conturbato Alherdum Sibbano subjecit, non aliâ puto ratione ductus, quàm ut in utrâ{que} Epis∣coporum serie nonum Offae Regi coaetaneum faceret.
• h 1.14

  Sigge Malmsburiensi dicitur, Sibbanus in Actis Concil. Angl. p. 328. in quibus▪ Synodo Calcuthensi anno 816. interfuisse reperitur.
• i 1.15

  Huferd Malmsburiensi vulgato, Hufred Codici Lichfeld, Hunferthus Florentio, Hanferth Textui Roff. audit. De ordine ipsius apud Malmsburiensem con∣turbato suprà dictum est. Consecratus est à Wlfredo Archiepiscopo Cant. cui professionem obedientiae scri∣ptam dedit. Synodo Calcuthensi anno 824. adfuisse legitur in Concil. Angl. p. 335.
• l 1.16

  Humbrittus, Textui Roff. Hunberht, Asserio Nun∣berchus, aliis Humbertus dictus, Hunfertho successit an∣te annum 826. modò Ludecano Regi aequalis fuerit. Anno 856. 25. Dec. Edmundum Eastanglorum Regem coronavit; & cum eodem martyrium tulit, à Danis occisus 870. 20. Novembr.
• a 1.17

  Etta, Bedae Ecci, Florentio vulgato Aecca, Flor. MS. Aecec, Malmsburiensi Heta, Florilego Acca, Gervasio Eata, Textui Roff. Aecce, sedem Episcopalem apud Dommoc in agro Suffolciensi anno 673. accepit. Anno 675. juncto cum Bedwino Helmeamensi mini∣sterio S. Osithae velum induxit.
• b 1.18

  Astulfus Malmsburiensi, Esculphus Florentio, Aescwuls Textui Roffensi audit.
• c 1.19

  Edredum Malmsburlensis, Eardredum Florentius, Ealdberchtum Beda, Eadredum Textus Roff. appellant. Sedi Domocensi praefuit anno 731. quo Beda Histori∣am finivit. Heardelfus Episcopus Dunmocensis, qui subscripsit actis Synodi Clovesh. anno 747. habitae, (Concil, Angl. p. 242.) non alius videtur.
• d 1.20

  Guthwine apud Textum Roff. appellatur.
• e 1.21

  Albrithus à Malmsburiensi, Aldbertus à Floren∣tio, Alberht à Textu Roff. appellatur.
• f 1.22

  Ecglafum Florentius & Textus Roff. vocant.
• g 1.23

  Eudredum Malmsburiensis vulg. Erdredum Codi∣ces Lich. & Trin. Headredum Florentius vulg. Headre∣dum Florentius MS. & Textus Roff. nominant.
• h 1.24

  Alhun à Malmsburiensi vulg. Halim à Codice Lich. Aelshunus à Florentio MS. & Textu Roff. ap∣pellatur.
• i 1.25

  Titfrid Malmsburiensi vulg. Tidfrid Codici Lich. Hidferthus Florentio, Widfrith Textui Roff. dicitur. Istum Sedi Domoc illo tempore praefuisse, quo Offa Rex Archiepiscopatum Lichefeldiae posuit, viz. anno circiter 787. apud omnes in confesso est. Idem Syno∣do Becanceldensi interfuit anno 798. Cloveshoviensi 803. Calcuthensi 816. Concil. Angl. p. 318, 325, 328.
• l 1.26

  Wermundum Florentius, Waermund Textus Roff. appellant. Hunc Florilegus anno 870. obiisse refert.
• m 1.27

  Wildred nonnullis dictus, chartae Witlafii Re∣gis datae Coenobio Crollandensi anno 833. apud In∣gulphum sol. 480. subscripsisse fingitur. Verisimili∣ora tradit Florilegus, illum nimirum Humberto Hel∣meamensi & Weremundo Domocensi Episcopis anno 870. defunctis in utrâque Sede successisse, propriam autem sedem apud Helmham posuisse, & post plures annos defunct••am Athul••o locum dedisse. Quae de cen∣tum annorum enim vacatione Godwinus tradit, gratis sunt dicta, nullius Historici testimonio confirmata. Dani quidem Provinciam illo tempore insederant. Non ideo tamen Episcopi animarum curam dereli∣querunt. Constat certè Humbertum & Weremun∣dum anno 870. decessisse, iis successisse Wilredum; medioque saeculo sequenti alios Episcopos sedem El∣mamensem tenuisse; ut si Wilredum longaevum de∣mus, ullam admitti vacationem non sit necesse.
• a 1.28

  Adulphus, aliis Athulphus, seu Ea∣dulphus, consecratus est ab Odone Archie∣piscopo post annum 938. Extat Professio Odoni facta in Archivis Ecclesiae Cant. E∣undem sub Edwio Rege, ab anno sc. 955. ad 959. claruisse Florentius prodit. Anno 963. subscripsit chartae Edgari Regis datae Ecclesiae Ebor. apud Monastic. tom. 3. p. 128.
• b 1.29

  Rectiùs Alfricus. Sic enim dicitur in Textu Roff. & in codicibus MSS. Willel∣mi Malmsbur. Confirmavit is Chartam Ed∣gari Regis datam Coenobio Croilandensi an∣no 966. apud Ingulphum f. 502. Neque alius videtur à Sigefrido, quem ex Monacho Gla∣ston. Episcopum Norwic. factum tempore Edgari Regis, Nonis Aprilis obiisse Histo∣ria Glastoniensis refert.
• c 1.30

  Aliis Theodredus. Alter alteri ejus∣dem nominis successisse ab omnibus perhibe∣tur. Utriusque autem tempus incomper∣tum latet. Obiit posterior ante annum 975. siquidem fides adhibenda sit Thomae Eliensi (in Hist. Eli. MS. par. 2. Titu•• A. 1.) qui Athelstanum Episcopum Edgaro Regi contemporaneum ponit. Sin verò Textui Roffensi magis sit tribuendum; Theodre∣dus Helmamensis Episcopus chartae Ethel∣dredi Regis Ecclesiae Roff. anno 995. datae subscripsisse inibi narratur. Alter ex his à Radulpho Dicentensi Bonus cognominatur. Id autem cognominis Theodredi Londinen∣sis Episcopi proprium fuisse arbitror. Re∣ferunt quidem Registra Coenobii Buriensis in Monastico tom. 1. p. 293▪ 294. Teodre∣dum Londinensem fuisse antea Elmamensem Episcopum. Verùm Chronologia adversa∣tur. Constat enim Theodredum Londi∣nensem ante annum 940. Episcopatum istum tenuisse.
• c 1.31

  Aliis Theodredus. Alter alteri ejus∣dem nominis successisse ab omnibus perhibe∣tur. Utriusque autem tempus incomper∣tum latet. Obiit posterior ante annum 975. siquidem fides adhibenda sit Thomae Eliensi (in Hist. Eli. MS. par. 2. Titu•• A. 1.) qui Athelstanum Episcopum Edgaro Regi contemporaneum ponit. Sin verò Textui Roffensi magis sit tribuendum; Theodre∣dus Helmamensis Episcopus chartae Ethel∣dredi Regis Ecclesiae Roff. anno 995. datae subscripsisse inibi narratur. Alter ex his à Radulpho Dicetensi Bonus cognominatur. Id autem cognominis Theodredi Londinen∣sis Episcopi proprium fuisse arbitror. Re∣ferunt quidem Registra Coenobii Buriensis in Monastico tom. 1. p. 293▪ 294. Teodre∣dum Londinensem fuisse antea Elmamensem Episcopum. Verùm Chronologia adversa∣tur. Constat enim Theodredum Londi∣nensem ante annum 940. Episcopatum istum tenuisse.
• d 1.32

  Malmsburiensi Athelstanus, Textui Roffensi Elstanus dictus. Illum Thomas Eliensis Edgaro Regi aequalem, ante annum 975. consecratum esse, & post annum 981. defunctum, In Coenobio Eliensi sepultum tradit.
• e 1.33

  Hunc Sacerdotem fuisse, doctrinâ & actionis merito praecipuum, quando Dunsta∣nus Archiepiscopus è vivis excessit, viz. an∣no 988. postea ad Sedem Helmamensem promotum, Malmsburiensis ex antiquo au∣thore Vitae Dunstani refert. Subscripsit is chartae Etheldredi Regis datae Ecclesiae Roff. anno 1012. apud Textum Roff. f. 161. & Chartae Canuti Regis datae Ecclesiae Christi Cant. anno 1018. in Concil. Angl. tom. 1. p. 533. Obiit anno 1021. ex fide Floren∣tii, Chronici Meilrosensis, Hovedeni & Flo∣rilegi. Aelfgarus quidam Episcopus die 24. Decembris obiisse in Obituario Eliensi memoratur. Non alius is à nostro Norwi∣censi fuit. Sic enim habent Annales Saxo∣nici Petriburg. in anno 1021. Obiit Aelfgar Episcopus ••e aelme••••ulla (eleemosinis plenus) in diluculo diei Natalis Christi.
• f 1.34

  Aliis Alfwinus, Aldwinus, & Ealwi∣nus, Textui Roffensi Elfwin, successit Al∣garo anno 1021. ex eorundem ••ide. Hallu∣cinatur itaque Thomas Eliensis, qui ab E∣thelredo Rege Episcopatu donatum asserit. Alii itidem Historici, ex quorum mente Monachos Ecclesiae S. Edmundi de Burgo Clericis ejectis anno 1020. induxit. Id quidem eo anno Canutus Rex fecit. Anno autem sequenti Ailwinus ad Episcopatum evectus Ecclesiae Buriensis fundamenta jecit, tradente Chronico Johannis de Oxenedes Monachi de Hulmo. Abdicato demum E∣piscopatu, ad Coenobium Eliense, ex quo olim prodierat, recessit; ubi post plures an∣nos vitam finivit, authore Thomâ Eliensi.
• g 1.35

  Aliis Alfricus & Aluric, & Elricus. Multa contulit Coenobio S. Edmundi de Burgo; quae in Monastico tom. 1. p. 292. memorantur. Obiit ante annum 1035.
• h 1.36

  Elfricus seu Eluricus II. cognomento Bonus, successit Elfrico seniori ante obitum Canuti Regis. Alter enim El••••icus sub Ca∣nuto & Haroldo Regibus praefuisse fertur in Registro Buriensi (apud Monasticon tom. 1. p. 292.) & iste Bonus triennio post Canu∣tum obiit. Anno scilicet 1038. obiit ex fi∣de Florentii, Westmonasteriensis, & An∣nalium Saxon MSS. Domitian A. 8. Obitum quidem ejus Florentius & Westmonasterien∣sis in annum etiam 1044. referunt. Cùm verò in id utrique conveniat Stigandum quo tempore Episcopatum Estangliae suscepit, Regi à sacris fuisse, & eundem Haroldi Re∣gis Capellanum fuisse omnibus notum sit, Ha∣roldus autem anno 1040. obierit: satius videtur Stigandi introitum in annum 1038. conjicere.
• i 1.37

  Variam fortunam in Episcopatu Est∣angliae Stigandus subiit. Primò enim à Grimketello Seolesiensi Episcopo ejectus lo∣cum cessit. Grimketellus utramque Sedem simul tenuit. Mox vice versâ Stigandus Grimketello utrâque Sede deturbato utram∣que obtinuit. Stigandum à Grimketello primùm ejectum arbitror anno 1040. quan∣do Hardecanutus Rex Haroldo fratri succe∣dens, odio fratris plurimos ipsius amicos & clientes injuriis affecit & bonis spoliavit. Post biennium defuncto Hardecanuto, Ed∣wardus successit, annitentibus maximè God∣wino Comite & Livingo Episcopo Wigor∣niensi, quos Hardecanutus prae aliis exagi∣taverat. Tunc igitur vice versâ Haroldi clientes in integrum restituti, Hardecanuti autem depressi. Illo itaque tempore Sti∣gandum ejecto Grimketello Sedem suam Helmeamensem recepisse conjicio. Nec nudâ quidem restitutione contentus, admi∣nistrationem Episcopatûs Seolesiensis à Grimketello lege talionis abreptam sibi committi impetravit. Utramque dehinc Sedem rexit ad annum usque 1047. quando Alwino Episcopo Wintoniensi defuncto, ca∣thedram Wintoniensem involavit, Agelma∣ro fratri Helmamensem dereliquit; aegrè exoratus, ut proprius Seolesiae Episcopus concederetur, Hecca sc. Regis Capellanus. Mortuo enim eodem circiter tempore Grim∣ketello, defuit Stigando praetextus Sedis isti∣us in usum suum ulteriùs sequestrandae. Ista mihi in re admodum involutâ & vero magis similia & Historiae magis consentanea videntur. Nonnulla quidem suadent ipsum ablatum Grimketello Episcopatum Estangliae Agelmaro statim consignâsse, & solam Seole∣siam ad annum 1047. tenuisse. Nec repugno.
• l 1.38

  Fratris potentià sibi in Sede Helma∣mensi subrogatus, unà cum eodem est depo∣situs in Synodo Wintoniensi anno 1070. in Octavis Paschae habitâ.
• m 1.39

  Aliis Arfastus & Herfastus, Willelmi Regis Capellanus, summâ apud eum gratiâ plurimis annis ante subjugatam Angliam vi∣gebat. Medio anno 1070. Episcopatu Hel∣mamensi à Rege donatus; Cancellariatu anno 1073. forsan & pluribus circumcirca annis fungebatur. Sedem ex Helmham ad Thetfordiam transtulit praecepto Concilii Londinensis à Lanfranco anno 1075. habiti, quo cautum est ut Sedes Episcopales à villis in urbes celebriores transferrentur. Obiit anno 1085. juxta Annales vetustos Roffenses MSS. aliosque Anonymos valde antiquos Nero C. 6. anno 1084. juxta Annales Win∣tonienses.
• n 1.40

  Willelmus de Bewfewe in Chartulario Coenobii de Binham dictus, Regis Clericus nominatus est à Rege ad Episcopatum Thet∣fordensem anno 1085. in Festo Nativitatis Domini, & consecratus anno sequenti à Lanfranco Archiepiscopo apud Cantuariam unà cum Roberto Episcopo Cestrensi. Obi∣it anno circiter 1091.
• o 1.41

  Saepiùs Herebertus dictus, ex Priore Fiscamnensi Abbas Ramesiae à Willelmo II. Re∣ge factus, post tres annos Episcopus Thet forden∣sis efficitur. Ipse coepit aedificare Ecclesiam Nor∣wicensem anno 1096. in loco vocato Cowholme. Cartam Monachis introductis dedit anno 1101. mense Septembri. Sic Cartularium de Bin∣ham (in Collect. Dodsworth vol. 59. f. 3. in Biblioth. Oxon.) Episcopus Thetforden∣sis creatus est anno 1091. consecratus à Tho∣mâ Eboracensi Archiepiscopo, vacante tunc Sede Cant. Anno 1094. 9. April. Sedem Episcopalem à Thetfordiâ ad Norwicum transtulit, fide Annalium Bartholomaei. obiit 1119. 22. Julii. Sic enim Chronicon breve Norwicense (Vitellius C. 9.) Floren∣tii Continuator, & Radulphus de Diceto produnt. Malè Hovedenus diem 23. Aug. diem 21. Junii Weaverus posuit.
• * 1.42

  Ephes. v. 16.
• p 1.43

  Consecratus est Cantuariae à Radul∣pho Archiepiscopo 1121. 12. Junii; obiit 1149. 15. Octobr. Depositum fuisse Hen∣cicus Huntindon in libro MS. de contemptu mundi narrat. Vir crudelissimus, inquit, & ob hoc jam depositus. Factum id censeo an∣no 1145. quando Everardum à Norwico re∣cessisse Bartholomaeus in Annalibus scribit: & Sefridum Episcopum Cicestrensem ob crimen parile tunc amotum constat Latuit id Historicos nostrates ferè omnes; in dubi∣um tamen trahi nequit, cùm Henrici, qui infra septennium scripsit, fide confirmetur. Tempore ipsius, anno 1144. 22. Martii, contigit martyrium Willelmi pueri à Judaeis clàm crucifixi; cujus memoria postea Ec∣clesiae Norwicensi plurimùm profuit. Me∣minit ejus Chronicon breve Norwic. hisce verbis. Anno Gratiae 1144. 11. Cal. Apri∣lis S. Willelmus à Judaeis martyrizatur anno Pontificatûs sui 29.
• † 1.44

  Plumestede Cod. alter.
• q 1.45

  Quicunque Everardum depositum fu∣isse nesciunt, Willelmi introitum in annum 1150. referunt, & ab isto Pontificatûs sui annos numerant. Sic Florilegus, & uter∣que Chronographus Norwicensis. Verè au∣tem Willelmus Turbus Everardo deposito subrogatus est anno 1146. eodem anno à Theobaldo Archiepiscopo apud Cantuariam consecratus. Testatur id Gervasius in Chro∣nico, testis omni exceptione major. Quòd Willelmus Prior Ecclesiae Norwicensis antea fuisse dicitur, vix stare potest. Anno enim 1146. obiit Helias Prior; cui successit Ri∣cardus. Forsitan Willelmus Subprior erat, qui Prioris secundi titulo saepissimè coho∣nestatur. Obiit anno 1174. ineunte, die 20. Jan. juxta Gervasium, die 16. Jan. juxta Dicetensem, die 17. Jan. juxta Bartholo∣maeum & Chronicon breve Norwic. quibus suffragatur Epitaphium illius apud Weave∣rum. Addit Chronicon Norwicense obi∣tum anno 1175. contigisse.
• r 1.46

  Johannes, Decanus (non Archidia∣conus, quod vult Godwinus) Sarisburiensis, in Episcopum Norwic. electus est apud Eig∣nesham 1175. 26. Nov. consecratus apud Lametham die 14. Decembr. sequentis à Ri∣cardo Archiepiscopo; authore Radulpho de Diceto Imag. Hist. p. 588. Anno 1176. le∣gatus ab Henrico Rege in Siciliam, ut Joan∣nam ejus filiam Siculo Regi ducendam trade∣ret, transfretavit 6. Cal. Sept. Virginem re∣giam Siculis tradidit apud S. Aegidium 5. Id. Novembr. & in Angliam paulò ante Natale Domini reversus est. Anno 1179. Justici∣arius itinerans constitutus est. Obiit 1200. 2. Junii. Chron. Norwic. Obiit. Cant. &c.
• s 1.47

  Johannes Gray, Archidiaconus Glo∣cestrensis, ad Episcopatum Norwic. à Rege promotus, consccratus est Westmonasterii in Capellâ S. Caterinae 1200. 24. Sept. ab Huberto Archiepiscopo, contra appellatio∣nem à Monachis Cantuariensibus interposi∣tam. Monachi enim asserebant nullum Se∣dis Cant. Suffraganeum extra Ecclesiam Me∣tropoliticam sine ipsorum licentiâ consecra∣ri debere. Hubertus è contra Monacho∣rum petulantiam exosus, jurisdictionem su∣am nullis limitibus coerceri voluit. Votum tamen postea Monachi tulerunt dono Ed∣mundi Archiepiscopi; qui anno circiter 1235. Monachis concessit, & solenni chartâ confirmavit; ut nullus Episcopus extra Ec∣clesiam Cant. sine ipsorum licentiâ in scrip∣tis habitâ consecrari posset. Edmundi con∣cessionem consuetudo hueusque observata stabilivit. Verùm ista 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉. Anno 1211. summus Hiberniae Justîciarius seu Prorex constitutus, provinciam foelicissimè administravit. Obiit 1214. 18. Octobr. in territorio Pictaviensi, à Româ redeuns, apud S. Johannem Angeliacum. Id praeter Bar∣tholomaeum, Annales Prioratûs de Suth∣werk, Chronicon breve Norwic. & Obitu∣arium Cant. tradunt. Godwinus, & abip∣so deceptus Weaverus, diem 1. Novembris illi satalem posuerunt.
• t 1.48

  Pandulphus, cognomento Masca, re∣bus in Anglià sub Johanne & Henrico Regi∣bus autoritate Papali gestis apud Historicos nostrates notissimus, anno 1218. in Angli∣am iterum legatus, Episcopus Norwicensis anno eodem electus est. Medio anno 1221. Romam reversus, Legati munus obire desi∣it; atque anno sequenti die 29. Maii apud Romam consecratus est. Romae positus vir callidus, & pro more gentis suae lucri avi∣dissimus, Ecclesiam Norwic. plurimis debitis gravatam causatu, primitias omnium bene∣ficiorum Ecclesiasticorum suae Diocesis sibi concedi impetravit. Easdem successores sui à Clero Norwicensi ad annum usque 1288. summâ injuriâ exegerunt. Obiit 1226. 16. Sept. Sic quidem praeter Bartholomaeum, Chronicon breve Norwic. & Obituarium Cant. produnt; quamvis. Godwinus diem 17. Augusti posuerit. Johannes de Taxton quidem, Monachus Buriensis, in Annalibus su∣is Pandulfum in Italiâ die 16. Augusti obi∣isse refert. Quae de Cardinalatu illius non∣nulli habent, mihi falsa videntur.
• u 1.49

  Thomas de Blundevile, Clericus de Scaccario Regis, Huberti de Burgo summi Angliae Justitiarii potentiâ substitutus est, à Stephano Archiepiscopo consecratus 1226. Dominicâ primâ ante Nativitatem (viz. die 20. Dec.) narrante Matthaeo Paris, Johan∣ne de Taxton, & Annalibus Wigorn. Ad∣dunt Annales ipsum Hugonis nepotem fu∣isse. Consecratns est apud Westmonasteri∣um in Capellâ B. Caterinae. Obiit 1236. 1. Sept. juxta Chronicon. Norwic. & Annales Roff. die. 16. Augusti juxta Obituarium Cant. Parisium & Florilegum, die 20. Aug. juxta Annales Johannis Walingford, die 15. Sept. juxta Annales Prioratûs de Suth∣werk.
• w 1.50

  Thomae successit Radulphus quidam 1236. 28. Oct. ipso forsitan die electus. Cer∣tè eo die (quicquid velit Godwinus) conse∣crari non potuit. Dominicus enim non e∣rat. Obiit idem anno sequenti. Memine∣runt ejus Florilegus & Historia Roffensis. Defuncto Radulpho, Monachi elegerunt Si∣monem de Elmham Priorem suum; cujus electio Rege procurante futilibus de causis iniquè est cassata anno 1239. apud Romam, authore Johanne Walingford in Annalibus MSS. Tunc itaque Monachi Norwicenses Willelmum de Raleigh Clericum Regis fa∣miliarem & Exoniensis Ecclesiae Thesaurari∣um in Episcopum elegerunt, ipsum in Epis∣copum Cestrensem paulò ante electum fuisse nescientes. Optione Willelmo datâ utrum Episcopatum mallet, Norwicensem praele∣git. Consecratus est Londini ab Edmundo Archiepiscopo in Ecclesia S. Pauli 1239. 25. Sept. Anno 1242. die 1. Sept. (juxta Chronicon. breve Norwic.) ad Episcopatum Winton. postulatus, post plurimas difficul∣tates confirmatus est à Papâ 1243. admissus à Rege 1244. mense Aprili.
• x 1.51

  Walterus electus à Monachis Nor∣wic. anno 1243. confirmatus est à Bonifacio Cant. Archiepiscopo electo 1244. eodem an∣no consectatus apud Karhowe extra Nor∣wicum. Obiit 1257. apud Colcestriam die 20. Maii juxta Matthaeum Paris, die 19. Maii juxta Chronicon breve Norwic. Jo∣hannem de Oxenedes, & Johannem de Wa∣lingford. Iste Walterus, mandato Inno∣centii Papae, qui Regi decimam omnium bo∣norum Ecclesiasticorum per triennium perci∣piendam concesserat, anno 1254. fecit de∣scriptionem valoris reddituum ad Ecclesi∣asticos in totâ Angliâ spectantium. Missis enim (verba sunt Annalium Burton) per totum regnum praeceptis, in singulis Capi∣tulis & Decanatibus cujuscunque Diocesis fecit Decanum & tres Rectores vel Vicari∣os, qui fuerint majoris auctoritatis, inqui∣rere veritatem & sub juramento certificare quae sit justa aestimatio omnium proventuum Ecclesiasticorum tam majorum quàm mino∣rum, & praedictas justas aestimationes in scriptis fideliter redigere, ad se transmit∣tendas. Ista descriptio Walteri curâ habi∣ta in tabulas publicas descripta est; & dato Taxae Norwicensis nomine, in cunctis ferè Cleri censibus deinceps usurpata fuit.
• y 1.52

  Simon de Waltone, aliis de Wanton, confirmatus est à Bonifacio Archiepiscopo Cant. 1257. 2. Aug. consecratus ab eodem apud Cantuariam 1258. 10. Martii, intro∣nizatus die 17. Martii Dominicâ Palmarum. Obiit 1265. (exeunte) die 2. Jan. Chronic. breve Norwic, & Jo. Oxenedes.
• z 1.53

  Consecratus est Cantuariae ab Otto∣bono Papae Legato 1266. 19. Sept. Obiit 1278. 22. Jan. apud Suthelmham manerium suum, sepultus apud Norwicum in octavis S. Agnetis. Rot. Profess. autogr. 5. Jo. Oxe∣nedes.
• a 1.54

  Electus 1278. 24. Febr. consecratus à Roberto Archiepiscopo apud Lametham die 29. Maii, Ecclesiam Norwicensem dedi∣cavit 1278. 27. Nov. obiit 1288. 1. Sept. (juxta alios 31. Aug.) apud manerium suum dc Tlingg in Essexiâ; & Norwicum dela∣tus, die 12. Sept. sepultus est. Tho. Wikes, Chron. breve Norwic. Jo. Oxenedes.
• b 1.55

  Electus 1288. 11. Nov. confirmatus ab Archiepiscopo 1289. 1. Febr. consecra∣tus est Dominicâ mediâ Quadragesimae, viz. die 20. Martii. Illum in confirmatione Jo∣hannes Archiepiscopus Cant. sic allocutus est. Domine Electe, in Episcopatu Norwicensi est ma∣lus abusus de perceptione primorum fructuum beneficiorum vacantium in Diocesi Norwic. & Deo displicet & homini, & ex radice cupidita∣tis processit. Ideo suadeo vobis pro salute ani∣mae vestrae; ut pro bono publico Ecclesiarum dictae Diocesis quòd illam non continuetis, sed annihilare studeatis. Cui respondit idem Electus: Domine & Pater reverende, li∣benter faciam quod mihi dixistis; & promitto hoc facere quantum in me est. Radulphus de∣mum ad Ecclesiam Eliensem translatus est 1299. 15. Jul. Jo. Oxenedes, Registr. Winchel∣sey.
• c 1.56

  Johannes Salmon, seu Saleman, Pri∣or Eliensis, in Episcopum Eliensem electus medio anno 1298. cassatus est à Bonifacio Papâ medio anno 1299. Episcopatu Eliensi Radulpho Episcopo Norwicensi dato. Johan∣nes autem vicissim ad Episcopatum Norwi∣censem à Papâ jure provisionis promotus est 1299. 15. Julii, confirmatus à Roberto Ar∣chiepiscopo apud Chartham die 3. Octobr. consecratus ab eodem in Ecclesiâ Cant. die 15. Novembris. Registr. Winchelsey. Anno 1320. Cancellarius Angliae in frequenti Or∣dinum consessu à Rege est renunciatus. An∣no 1325. legatus à Rege ad Franciam, ibi coepit aegrotare. Domum propterea rede∣uns, obiit apud Folkeston in litore Cantia∣no 1325. 6. Julii. Chron. breve Norwic. W. Dene in Hist. Roff. Adam Merimouth in Con∣tinuat. Florilegi.
• a 1.57

  Post Johannis obitum Monachi Nor∣wicenses elegerunt Robertum de Baldok, Ar∣chidiaconum Middlesexiae & Cancellarium regni, anno 1325. mense Julio. Rex assen∣sum praestitit die 28. Julii, Archiepiscopus confirmavit die 11. Augusti. Verùm Electus audito rumore certo, quòd Papa Sedis dispo∣sitionem sibi reservaverit, Temporalia Regi, Spiritualia Archiepiscopo reddidit; jusque su∣um utroque praesente in Monasterio de Lange∣don prope Dovoram abrenunciavit 1325. 3. Sept. Episcopatum mox Papae dono delatum accepit Willelmus Ayremyn. Iste Canonicus Eboracensis admissus est anno 1316. Wellensis 1324. Custos Rotulorum 1316. 19. Aug. Lo∣cum tenens Johannis Norwic. Episcopi Angliae Cancellarii infirmitate detenti 1323. Episco∣pus Norwicensis precibus Isabellae Reginae à Papâ creatus 1325. Reginae enim in iniquis adversùs maritum machinationibus sedulam diu operam praestitit; & ipsius potentiâ invito Rege ad Episcopatum provectus est. Qua de re vide Historiam Roff. Willelmi Dene in anno 1326. A Rege demum ad Temporalia ad∣missus anno 1326. die 9. Novembr. manda∣tum pro intronizatione ab Archiepiscopo obti∣nuit die 19. Decembr. Anno sequenti rerum summâ ad Isabellam Reginam & Edwardum Principem devolutâ, Cancellarius Angliae sub finem anni renunciatus est; Thesaurarius po∣stea constitutus 1331. 1. April. Obiit 1336. 27. Martii; ex ••ide Chronici brevis Norwic. & Willelmi Dene.
• b 1.58

  Illum anno 1343. die 19. Decembr. obiisse tradit Chronicon breve Norwicense.
• * 1.59

  Rationibus e∣videntibus, vel omnibus viden∣tibus.
• c 1.60

  Istum anno 1355. die 6. Januarii apud Avionem obiisse constat ex Registro Islip. Ip∣so praesidente, anno 1348. & sequenti grassa∣ta est per Angliam lues acrocissima; adeò ut in Comitatu Norwicensi (verba sunt Chroni∣ci brevis Norwic.) interierint 57374. homi∣nes, praeter Clericos & pauperes mendicantes.
• † 1.61

  Factas.
• d 1.62

  Batemanno in Curiâ Romanâ defun∣cto, Papa Episcopatum Thomae Percy statim contulit. Temporalia is à Rege obtinuit 1355. 14. April. Angliam autem non ante initium anni 1361. ingressus videtur. Eo enim anno die 6. Febr. professionem obedientiae Archiepis∣copo Cant. apud Lametham fecit; eandemque in Ecclesiâ Cant. renovavit anno 1363. in Vi∣giliâ Pentecostes. Obiit apud Blofeld 1369. 8. Augusti. Registra Islip, Cranborn, & Witlesey.
• e 1.63

  Henricus Spenser, seu Dispenser, Ca∣nonicus Sarisburiensis, provisus est ad Sedem Norwic. ab Urbano Papâ 1370. 3. April. Spi∣ritualia Episcopatûs sui ab Archiepiscopo acce∣pit die 12. Julii, Temporalia à Rege die 14. Augusti. De rebus bellicis ab ipso foràs gestis consule Walsinghamum Hist. Angl. in annis 1381, 1382, 1383. & Henricum Knighton lip. 5. p. 2671, &c. de rebus domi ges••is Jo∣hannem Capgravium in Vitâ ejus, de odio adversùs Wiclevistas concepto Walsinghamum p. 340. Obiit 1406. 23. Augusti, teste Re∣gistro Arundell.
• f 1.64

  Desunt plura in Codice MS. Alexander Totington, loci Prior, electus est 1406. 14. Sept. provisus à Gregorio Papâ 1407. 19. Jan. Spiritualia ab Archiepiscopo accepit apud Glo∣cestriam 1407. 20. Octobr. Temporalia à Rege die 23. Octobr. Obiit anno 1413. Ex Registro Arundell.
• g 1.65

  Ricardus Courtney, Willelmi Court∣ney Archiepiscopi Cant. consanguineus, curâ ipsius bonis literis est institutus. Meminit illius Archiepiscopus in supremo Testamento hisce verbis: Item lego filio & alumno meo Ri∣cardo Courtenay centum marcas, & multos li∣bros in casu quo Clericus esse velit, & optimam mitram meam in casu quo fuerit Episcopus. Voto Archiepiscopi & omini dato Ricardus non defuit, Decanus Assavensis ante annum 1402. creatus, Canonicus Ebor. 1403. 1. Jun. admissus, Canonicus Wellensis 1408. Decanus Wellensis 1409. Cancellarius Academiae Oxon. annis 1407, & 1411. constitutus, demum ad Episcopatum Norwicensem anno 1413. eve∣ctus. Obiit 1415. 14. Sept. in Comitatu Henrici Regis villam de Harflew in Norman∣niâ tunc obsidentis. Sic quidem Registrum Chichley testatur. Obituarium tamen Cant. obitum ejus die 16. Septembris contigisse re∣fert.
• h 1.66

  Johannes Wakering, Custos Rotu∣lorum creatus 1405. 2. Martii, Canonicus Wellensis 1409. 30. Julii admissus, Magni etiam Sigilli Custos constitutus est 1410. à die 19. ad 31. Januarii; anno 1416. Epis∣copus Norwicensis à Monachis electus, con∣firmatus est ab Henrico Archiepiscopo die 27. Maii, consecratus ab eodem in Ecclesiâ S. Pauli die 29. Maii. Obiit in manerio suo de Thorp 1425. die 9. Aprilis. Ex Registro Chichley.
• i 1.67

  Willelmus Alnwick, provisus est ad Episcopatum Norwic. à Martino V. Papâ, bullâ 1426. 27. Febr. datâ; consecratus ab Henrico Archiepiscopo in Ecclesiâ Cantua∣riensi 1426. 18. Augusti; Lincolniam tran∣slatus 1436. 19. Septemb. Registr. Chichley.
• l 1.68

  Thomas Brown, aliàs Bro••s, transla∣tus est à Sede Roffensi ad Norwicensem ab Eugenio Papâ 1436. 19. Sept. Obiit apud Hoxne 1445. 5. Decembr. ex fide Registro∣rum Chichley & Stafford. Anonymus tamen noster obitum ejus die 6. Dec. Obituari∣um Cant. die 28. Novembr. reposuit. Mo∣riens legavit plurimam pecuniae vim ten••io∣ris fortunae Scholaribus, quiè Diocesi suâ oriundi bonis literis operam in utravis Aca∣demiâ dederunt, distribuendam.
• * 1.69

  Bale Cent. 8. cap. 34.
• * 1.70

  Registr. Be∣kynton.
• * 1.71

  Regist. Staf∣ford.
• * 1.72

  Epitaph. apud Weaver p. 795.
• * 1.73

  Weaver. loc. ci••.
• * 1.74

  Registr. Mor∣ton. Lib. ruber. Well. Registr. Cant.
• * 1.75

  Registra Sa∣vage, Well. Fox. Ebor.
• * 1.76

  Registr. Cant.
• * 1.77

  Weaver. p. 796.
• * 1.78

  Registr. Cran∣mer.
• * 1.79

  Reg. Cranmer.
• * 1.80

  Registr. Islip.
• * 1.81

  Reg. Arundel.
• * 1.82

  Reg. Arundel. & Chichley. Reg. Chichley.
• * 1.83

  Reg. Stafford.
• * 1.84

  Reg. Morton.
• * 1.85

  Hall. f. 184.
• * 1.86

  Reg. Cranmer.