Publii Terentii Carthaginiensis Afris poëtae lepidissimi comoediae sex Anglo-Latinae in usum ludi-discipulorum, quo Feliciùs venustatem linguae Latinae ad sermonem quotidianum exercendum assequantur / a Carolo Hoole ... = Six comedies of that excellent poet Publius Terentius, an African of Carthage, in English and Latine : for the use of young scholars, that they may the more readily attain the purity of the Latine tongue for common discourse / by Charles Hoole ...

Act. V. Scen. VIII.

NAƲSISTRATA. CHREMES. PHORMIO. DEMIPHO.

N.

QUis nominat me?

C.

Hem.

N.

Quid istuc turbae est, obsecro, Mi vir?

P.

Ehem, quid nunc obticuisti?

N.

Quis hic homo est? Non mihi respondes?

P.

Hiccine ut tibi respondeat, Qui hercle ubi sit, nescit?

D.

Cave isti quicquam credas.

P.

[line 5] Abi, tange, si non totus ••riget, me eneca.

C.

Nihil est.

N.

Quid ergo est, quod istic narrat?

P.

Jam scies; Ausculta.

C.

Pergin' credere?

N.

Quid ego, obsecro, Huic credam qui nihil dixit?

P.

Delirat miser Timore.

N.

Non pol temerè est, quod tu tam times.

C.

[line 10] Egon' timeo?

P.

Rectè sanè; quando nihil times, Et hoc nihil est, quod dico ego, tu narra.

D.

Scelus! Tibi narret?

P.

Eho tu, factum est abs te sedulò Pro fratre.

N.

Mi vir, non mihi narras?

C.

At.

N.

Quid at?

C.

Non opus est dicto.

P.

Tibi quidem; at scito huic opus est. In Lemno.

C.

Hem; quid ais?

D.

Non taces?

P.

Clam te.

C.

Hei mihi.

P.

Uxorem duxit.

N.

Mihomo, Dii melius duint.

P.

Sic factum est.

N.

Perii misera.

P.

Et inde filiam Suscepit jam unam, dum tu dormis.

C.

Quid agimus?

N.

Pro Dii immortales, facinus indignum & malum?

D.

[line 20] Hoc actum est.

N.

An quicquam hodie est factum indignius? Qui mihi, ubi ad uxoros ventum est, tum fiunt senes. Demipho, te appello, nam me cum hoc ipso distaedet loqui; Haeccine erant itiones crebrae, & mansiones diutinae Lemni? haeccine erat, quae nostros fructus minucbat, vilitas?

D

[line 25] Ego, Nausistrata, esse in hac re culpam meritam non nego, Sed ea quae sit ignoscenda.

P.

Verba fiunt mortuo.

D.

Nam neque negligentiâ tuâ, neque odio id fecit tuo. Vinolentus ferè abhinc annos quindecim mulierculam Eam compressit, unde haec nata est, neque post illam unquam at∣tigit. [line 30] Ea mortem obiit; è medio abiit; qui fuit in re hac scru∣pulus. Quam ob rem te oro, ut alia facta tua sunt, aequo animo hoc feras.

N.

Quid? ego aequo animo? cupio misera in hac re jam desun∣gier. Sed quid sperem? aetate porrò minus peccaturum putem? Jam tum erat senex, senectus siquidem verecundos facit. [line 35] An mea forma atque mea aetas nunc magis expetenda est, Demipho? Quid mihi nunc affers, quamobrem exspectem aut sperem porrò non fore?

P.

Exequias Chremeti, quibus est commodum ire, hem tempus est. Sic dabo; age nunc, age, Phormionem, qui volet, lacessito. Faxo tali cum mactatum, atque hic est, infortunio. [line 40] Redeat sanè in gratiam; jam supplicii satis est mihi. Habet haec, ei quod dum vivat usque ad aurem obganniat▪

N.

An meo merito credo? quid nunc ea comme norem, Demipho.

Singillatim, qualis ego in hunc fue•…•…

D.

Novi aequè omni•• Tecum.

N.

Merito non hoc meo videtur factum.

D.

Minime gentium. [line 45] Verùm quando jam accusando fieri inf••ctum non potest, Ignosce: orat, confitetur, purgat: quid vis am∣plius?

Ph.

Enimvero priùs quàm haec dat veniam, mihi prospiciam, & Phaedriae. Heus Nausistrata, priùs quàm huic respondes temerè, audi.

N.

Quid est?

Ph.

Ego minas triginta per fallaciam ab illo abstuli; [line 50] Eas dedi tno gnato: is pro sua amica lenoni dedit.

C.

Hem quid ais?

N.

Adeon' indignum tibi videtur, filius Homo adolescens unam si habet amicam? tu uxores duas. Nihil pudere? quo ore illum objurgabis? responde mihi.

D.

Facies ut voles.

N.

Immo, utjam meam scias sententiam, [line 55] Neque ego ignosco, ne{que} promitto quicquam, ne{que} respondeo, Priùs quàm gnatum videro; ejus judicio permitto omnia. Quod is jubebit faciam.

P.

Mulier sapiens es, Nausistrata.

N.

Satin' est tibi?

P.

Immo verò pulchrè discedo, & probè, & praeter spem.

N.

Tu tuum nomen dic, quod est.

P.

Mihin'? Phormio, [line 60] Vestrae familiae herele amicus, & tuo summus Phaedriae.

N.

Phormio, at ego ecastor postliac tibi quod potero, & qu•• voles, Faciam & dicam.

P.

Benignè dicis.

N.

Pol meritum est tuum.

P.

Vin' primum hodie facere, quod ego gaudeam Nausistrata, Et quod tuo viro oculi doleant?

N.

Cupio.

P.

Me ad coenam voca.

N.

[line 65] Pol verò voco.

D.

Eamus int••ò hinc.

N.

Fiat; sed ubi est Phaedria Judex noster?

P.

Jam hic faxo aderit. Vos valete, & plaudite.

Non nobis, DOMINE.