Solomons recantation, entitvled Ecclesiastes paraphrased with a soliloquie or meditation upon every chapter : very seasonable and useful for these times / by Francis Quarles ; with a short relation of his life and death.

About this Item

Title
Solomons recantation, entitvled Ecclesiastes paraphrased with a soliloquie or meditation upon every chapter : very seasonable and useful for these times / by Francis Quarles ; with a short relation of his life and death.
Author
Quarles, Francis, 1592-1644.
Publication
London :: Printed for Richard Royston ...,
1648.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Quarles, Francis, 1592-1644.
Bible. -- O.T. -- Ecclesiastes -- Paraphrases.
Cite this Item
"Solomons recantation, entitvled Ecclesiastes paraphrased with a soliloquie or meditation upon every chapter : very seasonable and useful for these times / by Francis Quarles ; with a short relation of his life and death." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A56841.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 5, 2024.

Pages

In obitum viri clarissimi, at{que} ingeniosissimi Poëtae, Francisci Quarles, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉

I Cygne felix, ocyùs avola, Cantator ales, cùm neque jam vada Ripis supersint, nec quietae Purus aquae fluat (ecce!) rivus; Fontes nec ipsi: Sanguine, sanguine (Heu! cuncta manant; quod mare civicae Non decoloravêre caedes? Ipsa, vides, rubet Hippocrene. Et quis poëtis jam locus aut latex? Quae lympha Musis? cùm cruor undique. Hinc, hinc migrandum, ni bibemus Purpureas Heliconis undas. At ô Camaenarum & dolor & decus; Tu si recedas, quis tua funera Cantabit, ô divine vates? Quo moritur moriente Phoebus. Quisquámne fundet jam querulum melos? (Falsum nec omen nominis hoc tui;) Moestúmve panget carmen art, Melpomenes citharâ canorus?

Page [unnumbered]

Quis sertacoelojam dabit? aut pium Emblema texet floribus ingenî? Quis symbolorum voce pictâ Vnà oculos animúm{que}, pascet? Quis melle puro jam, calami potens, Condîta promet dia poëmata? Aut funditabit, grande, sacro Enthea metra calens furore? Quis sanctitatem nectáre carminis Tinctam propinans, digna Deo canet? Coelúm{que}, versu claudet omni, Atque fidem fidibus sonabit? Tu nempe litem, si pote, publicam Compescuisses dulcisonis modis, Ni laeva nobis mens, & orbi Harmoniam reducem dedisses. Mollîsse magnos tu poter as duces, Fer as ut Orpheus flexanimis sonis; Pacémque pulsam, júsque mundo, a Eurydicen retulisse cantu. Per te coîssent dissita pectora, Per te coîssent diruta moenia: Tu solus Amphion perius Vel lapides sociare plectro. Postquàm hoc negatum; ponere nover as Emblema saltem flebile seculi, Belli{que}: nostris sed nec ullum Par Hieroglyphicum ruinis. Quando ergo te nec terra capit, tuis Nec digna Musis; I, pete coelites, Intér{que} coetus Angelorum Perpetuum modulare carmen.

Jacobus Duport, Graecae Linguae Professor Cantab.

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.