Sacris ordinibus non-ritè initiati, tenentur ad eos ritè ineundos.
IN Thamisin Rhodanus turbatas devehit undas,
Et nostra insanis littora vastat aquis.
Lemani sese tentant attollere fluctus,
Et Lacus Oceano bella movere parat.
Dux facti auratis fulget Calvinus in armis,
Innumerísque ferox classibus alta premit.
Nescio quos vehit ille Senes, & nomina priscis
Non audita viris, & nova jura crepat.
Nos pia simplicitas, nos prima ac purior aetas,
AEterní{que} movent jussa tremenda Dei.
Non sacras patimur leges & vinc'la resolvi,
Non adeò faciles in nova damna sumus.
Quid populi furias, & murmura vana timemus?
Quid rabies? tetricae quid potuêre minae?
Nos ritus prisci, & veterum reverentia Patrum,
Nos tenet antiquae Relligionis amor.
At vos, qui tumidae voluistis cedere genti,
Vos non-calcatum qui tenuistis iter,
Definite, & nostras tandem redeatis ad aras,
Non juvat ulteriùs Gallica castra sequi.
Expetit amplexus Ecclesia nota priores,
Et pandit placidum Mater amica sinum:
Illa quidem natos, quos devius egerat error,
Inque suas aedes, & sua jura vocat.
Nam ne{que} supremum fas est fraudâsse Tonantem,
Devotúmque Deo surripuisse Caput:
Nec leges violâsse licet, quas cana vetustas
Jusserat à sera posteritate coli.
ERGO,
Qui modò nostra novus venisti in templa sacerdos,
Nec firmare potes, nec revocare gradum,
Mitratos apices, & quos tegit infula crines
Prostratus summâ cum pietate petas;
Sic tua sacratus curabis ovilia pastor,
Te ducente gregem, sic bene semper eant.
Non datur Purgatorium Pontificum m•…•… aut Platonicum.
VEl meritó, Nec enim levia aut ludicra rependen•…•…
Fata Deus meritis, & stant sua praemia f••…••…
Est Locus aeriis longè semotus ab oris,
Quò se proponit manifesta in luce videndum
Ipse Deus, propiúsque piis se mentibus infert:
Justitia haec immota colit loca, lancibus aequis
Expendens quae facta virûm: queîs vivere curae est
Haud coeli immemores, & tactos Numine vero
Ascribit coelo, quos ipso è fonte voluptas
Demulcet, liquidísque uberrima gaudia rivis.
At quos foedus amor mundi in peccata volentes
Egerit, excipient aeternis Tartara flammis,
Et tortor Satanas, tortus magìs omnibus ipse:
Nec mora, nec requies: sedet, aeternúmque sedebit
Poena illis, precibúsque hoc jus revocabile nullis.
At Sancti clamore legunt decreta secundo
Justitiae, legésque pias mirantur, & ipso
Jura olim edocti, sanctóque oracula libro
Inter eos unus, longè celsissimus, omnes
Eminet Origines, nec jam transcribit olympo
Quicquid id est Erebi: jam nunc juvat esse modestum,
Spésque avidas revocare, & tantis parcere votis.
Non eadem Romae tamen & sententia coelo est;
Vertit Romae Acheronta, atque imo Tartara fundo,
Eximit inferno manes, atque inserit astris.
Et quisquam stupet, Astronomos ascribere coelo
Serpentés{que}, Ursós{que}, & factos astra Leones;
Cùm foedi manes & adhuc tortoris olentes
Sulphura, & ignitâ latè loca foeta Mephiti,
Qui{que} ferunt maculas etiamnum in fronte recentes,
Lividá{que} hesterni retinent vestigia flagri,
Scilicet exiguo argento, & mox vindice Papâ
Elapsi, loca pura colent, & dummodo Romae
Sic visum fuerit, nec digna Quiritibus illis?
Tantum Relligio?
Tu quoque cede Deo, totúm{que} in pectora Numen
Accipias, & prona Dei vestigia adores,
Infelix Ratio, mundóque haud aequa futuro,
Heu nimiùm coeca, & multo notissima lapsu.
Túne etiam mussas, ipsos te posse Nerones,
Sejanos, & quicquid habent jam Tartara diri
Eripere, & licèt haud unum recreare valebat
Vel guttâ Abramus, Tu, Tu tamen omnibus una
AEternos praestare putas, te vindice, fastos?
Pone animos, nec fige Deo temeraria leges.
En! Vidén' ut germana Fides tua temperat uni
Obsequitúrque Deo, totúmque ità subjicit orbem,
Fatorum Regina, volentibus imperat astris.
Illa tamen morietur, eris tu sola superstes.
Ah! Sapias tandem, & coelo te crede faventi;
Nam soli sapuisse Deo prudentia summa est.