Plantarum historiæ universalis Oxoniensis. Pars secunda seu herbarum distributio nova, per tabulas congnationis & affinitatis ex libro naturæ observata & detecta / authore Roberto Morison ...

Explicatio partis Tab. vigesimae nonae Sectionis quintae.

1, & 2. PErsicaria mitis non maculosa, C. B. P. & Persicaria mitis maculosa, eidem. Per∣sicaria mitis, Ad. Lob. Persicaria mitis maculosa, Lob. Icon. Persicaria, Fuch. Dod. Lugd. cui & Plumbago Plinii quibusdam. Foliorum quae habet illa cum Persicae arboris foliis similitudo nomen ei apud Latinos fecit: sunt enim illis similia, oblonga, acuminata, si∣milique venarum decursu praedita, subhirsuta & interdum lividâ macula notata, unde macu∣losae cognomen, sapore astringente acerbo: caules teretes, rubentes, ramosi, geniculati: flo∣res in spicis seu racemulis Bistortae similes, colore purpurascente vel albo: foliis aliquando ma∣culas nigras in medio habentibus, aliquando iis carentibus: semen fuscum, latum, rubrum & splendens: radix tenuis, obliqua, lignosa, & fractu contumax. In humidis & similibus locis,

in quibus Hydropiper reper itur, floretque eodem tempore. Sapore acris non est, sed subaci∣dum quippiam resipit, quare frigido siccoque est temperamento.

3. Persicaria frutescens maculosa Virginiana flore albo & carneo, Park. Haec caules edit duros, rotundos, virides, geniculis crassioribus, quemadmodum nostra maculata, donatos: ad sin∣gula genicula singula protruduntur folia, longis pediculis innitentia, subrotunda, mucronata, maculis semilunaribus nigris notata, aliquando sine maculis, sex uncias longa, tres lata cum dimidia, multis venis rectis à costa media exeuntibus aliisque etiam transversis: in summis cauli∣um & ex geniculis ipsis exiliunt petioli sustinentes flores spicatim dispositos, ut in caeteris, sed majores: quibus singulis singula succedunt semina tumida, nigra, splendentia.

4. Persicaria altera frutescens longifolia maculata Virginiana flore carneo, Park. Haec caules emittit rectos, nudos, longiores multo prioris: quorum geniculis adhaerent folia longiora, & angu∣stiora magisque mucronata, saepe maculata, aliquando sine maculis: hujus ramuli superiores magis scatent floribus spicatis, dense dispositis, amplioribus & brevioribus, omnino carneis. Tota planta amplior est caeteris: radix major, lignosior praecedentis, singulis annis tamen periens apud nos hic in Anglia, teste Parkinsono.

5. Persicaria minor seu pusilla procumbens, nobis. Persicaria pusilla repens, Lob. Icon. Lugd. Haec parva Persicaria caules habet procumbentes, non erectos, ut reliquae suae sortis. Tota planta minor, ejusque folia Polygoni aut Lini foliis non sunt majora: in summis ramuscu lis flores fert spicatim, quandoque albos, quandoque rubros. Provenit in humidis ad mar∣gines stagnorum intra septa Regiae Chambort in agro Soloniensi sitorum, etiam in Angliae pratis humidis & aquosis.

6. Persicaria acris sive Hydropiper, nobis. Persicaria vulgaris urens, Park. Hydropiper, Fuch. Dod. Matth. Lugd. Ger. Qui Persicariam mitem supra descriptam noverit idem Hy∣dropiper nosse poterit. Radix persimilis: folia Persicariae non maculosae similia: flores in rari∣oribus spicis albi & rubri dispositi: semen latiusculum, tumidum, nigricans: sapor vero non ut superiorum acerbus & astringens, sed acris & fervidi gustus, piperis instar, cum folia, tum semina si gustentur. In aquosis & humidis provenit, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Dioscorides inquit, caulem edit geniculatum ac solidum, circa quem alarum sunt concavitates ac folia Menthae similia, sed majora, delicatiora candidioraque, gustu acria Piperis modo, citra tamen ullam odoris gratiam: fructum vero gerit in surculis parvis prope folia erumpentem & racematim cohaerentem, qui & ipse acris est. Hanc autem plantam, inquit Tragus, jure Peperitin vocari posse, ab insi∣gnem suam acrimoniam plus linguam vellicantem quam vel Piper vel Aron.

TEMPERAMENTUM & VIRES.

• 1, & 2. Persicaria mitis non maculata & maculata temperiem frigidam habet, & nonnihil siccam, inflammationibus incipientibus & recentibus vulneribus fertur prodesse imposita.
• 6. Persicaria urens sive Hydropiper facultatem habet evidenter calidam & siccam, non tamen, Do∣donaeo teste, uti Galenus affirmat tam calidam quam Piper. Vim autem habent folia, authore Di∣oscoride, cum semine imposita oedemata veteresque duritias discutiendi, & sub oculis sugillata emendandi: siccata vero & tusa sali & obsoniis pro Pipere admiscentur. Appellatur & musca∣rum herba quod expellendis muscis vix quicquam efficacius reperias, siquidem quaecunque in pe∣coribus vulnera vel ulcera hujus succo oblita fuerint, ea ab injuria muscarum tuta maneant, etiam ferventissima aestate. Aqua hujus stillatitia efficax est ad comminuendum calculum etiam vesicae.