Centuria epistolarum Anglo-Latinarum ex tritissimis classicis authoribus, viz. Cicerone, Plinio & Textore, selectarum : quibus imitandis ludi-discipuli stylum epistolis familiarem facilius assequantur / a Carolo Hoolo ... = A century of epistles, English and Latine : selected out of the most used school-authors, viz. Tullie, Plinie and Textor ... / by Charles Hool ...

10. C. Plinius Atrio Clementi suo S.

1. SI quando urbs nostra liberalibus studiis floruit, nunc maximè floret.

2. Multa claraque ex emplasunt; suffecerit nobis unum, Euphrates philosophus.

3. Hunc ego in Syriâ cùm adolescentulus militarem, pe∣nitus, & domi inspexi; amarique ab eo labotavi, etsi non erat laborandum.

4. Est enim obvius & expositus, plenusque humanitate, quam praecepit.

5. Atque utinam sic ipse, quam spem tunc de me conce∣pit, impleverim, ut ille multum virtutibus suis addidit.

6. At ego nunc illas miror, quia magis intelligo; quan∣quam ne nunc quidem satis intelligo.

7. Ut enim de pictore, sculptore, fictore, nisi artifex judicare; ita nisi sapiens non potest perspicere sapien∣tem.

8. Quantum mihi tamen cernere datur, multa in Eu∣phrate sic eminent & elucent, ut mediocriter quoque doctos advertant, & afficiant.

9 Disputat subtiliter, graviter, ornatè; frequenter eti∣am Platonicam illam sublimitatem, & latitudinem effin∣git.

10. Sermo est copiosus & varius; dulcis imprimis, & qui repugnantes quoque ducat & impellat.

11. Ad hoc proceritas corporis, & decora facies, demis∣sus capillus, ingens & cana barba; quae, licèt fortuita & inania videantur, illi tamen plurimum venerationis ac∣quirunt.

12. Nullus horror in vultu, nulla tristitia; multum se∣veritatis; reverearis, ut occursum non reformides.

13. Vitae sanctitas summa, comitas par.

14. Insectatur vitia, non homines; nec castigat er∣rantes, sed emendat.

15. Sequaris monentem attentus, & pendens; & per∣suaderi tibi, etiam c••m persuaserit, cupias.

16. Jam verò liberi tres, duo mares, quos diligentissimè instituit.

17. Socer Pompeius Julianus, c••m coeterâ vitâ tum vel hoc uno magnus & clarus, quòd ipse provinciae princeps, hunc inter altissimas conditiones generum non honoribus principem, sed sapientiâ elegit.

18. Quanquam quid ego plura de viro, quo mihi frui non licet? an ut magis angar? quod non licet.

19. Nam distringor officio, ut maximo, sic molestissi∣mo.

20. Sedeo pro tribunali, subnoto libellos, conficio ta∣bulas; scribo plurimas, sed illiteratissimas literas.

21. Soleo nonnunquam (nam id ipsum quandoque con∣tigit) de his occupationibus apud Euphratem queri.

22. Ille me consolatur: affirmat etiam esse hanc philo∣sophiae, & quidem pulcherrimam partem, agere negori∣um publicum, cognoscere, judi••are, promere & exercere justitiam, quaeque ipsi doceant in usu habere.

23. Mihi tamen hoc unum non persuadet, satius esse ista facere, quàm cum illo dies totos audiendo, discen∣doque, consumere.

24. Quo magis te, cui vacat, hortor, cùm in urbem proximè veneris (venias autem ob hoc maturiùs) illi te expoliendum limandumque permittas.

25. Neque enim ego (ut multi) invideo aliis bonum, quo ipse careo: sed contrà, sensum quendam volupta∣temque percipio, si ea quae mihi denegantur, amicis vi∣deo superesse. Vale.