Poemata varii argumenti partim E. Georgio Herberto Latinè (utcunque) reddita, partim conscripta, a Wilh. Dillingham ... ; adscitis etiam aliis aliorum.

SACRIFICIVM.

§ 1.

O Qui, praeteriens, nostri monumenta doloris Non legis, hîc caecus, quamvìs ad caetera acutus Mente oculóque satìs, Me solum cernere non vis, Non Me, qui, quò te reperirem, lumina sumpsi. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 2.

Ecce! mei populi Proceres colêre furentes, Vímque suo faciunt Factori, turba rebellis; Méque mori cupiunt, quo scilicet auspice vivunt. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 3.

Qui nunc insultat capto mihi quisque superbè, Me fine Niliacae mansisset vernula terrae. A me donata, est in me conversa potestas. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 4.

Ille meus loculos qui gessit Apostolus, etsi Is mea cuncta habuit, vel Me quoque vendidit ipsum Perfidus, & Dominum juvat inseruisse crumenae. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 5.

Me nummis tantùm ter denis aestimat idem, Qui ter centenis unguentum nuper habebat: At quantum superat fragrans mea victima nardum? Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 6.

Liquitur ergò anima, & guttae de corde cruentae

In numerum stillant, vocum mensura mearum. O Deus, O Pater alme, tuus Te Filius orat, Transeat iste calix, nî sit Tua fixa voluntas. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 7.

Hae, peccatoris commixtae fletibus, Orbi Sufficiunt toti medicantia balsama, guttae; Balsama, quae sanant quaevis, nisi vulnera nostra. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 8.

Discipulis vacat interea dormire; nec horam Advigilant, aut alloquiis solatia praestant: Doctrinaeque adeò fiunt opprobria nostrae. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 9.

Surgitis? en! veniunt; venit in me turba ruentûm. Heu! ut se perdant quae festinatio tanta? Quàm juvat insanos laternis quaerere Solem! Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 10.

Fustibus & baculis armantur, méque requirunt Tanquam latronem, qui nullum fallere novi, Qui via sum veri, certae via vera salutis, Hostes ínque ipsos fidissima pectora gessi. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 11.

Falsa tuo Domino sic libas oscula, Juda? Qui sum verus amor, me tessera prodit amantûm? Tam prope quî poteras Coelum spirantia labra Tu Barathrum reperire, necémque in limine vitae? Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 12.

Ecce ut me prêndunt miseri, retinéntque furoris, Non fidei, manibus. tamen horum immitia jussu Vincula nunc patior, quibus olim vincula solvi. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 13.

Omnes Discipuli Domino fugêre relicto; Et mihi quos conjunxit amor, timor abstulit omnes. Hi Stellam liquêre, Magos quae traxerat olim, Dum jubar insolitum mirantur, Solis ab ortu. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 14.

Nunc hoc, nunc illo coram Primate revinctum Me ducunt, sistúntque: meam de crimine falsi Doctrinam incusant; quamvìs haec falsa refellat. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 15.

Testes Sacrifici & Primates quaerere falsos In me nunc satagunt; qui non defendere charam Contendo vitam, verùm mitissimus Agnus Ultro devoveor magnae nova victima Paschae. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 16.

Inventi sunt qui dicunt, me dicere quondam Templa Dei me posse suis miscere ruinis; Erigere indè tribus rursus quoque posse diebus. Non dixi; at plus Ille potest, qui condidit Orbem. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 17.

Deinde mihi laesum Numen blasphemáque dicta Objectant, solùm quia me (quod res erat ipsa) Esse Deum dixi, verum de Numine Numen.

Idque probè novi fuerit quàm nulla rapina. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 18.

Tunc me cunctorum sententia damnat iniqua; Addicítque idem morti me spiritus oris, Illis quoque die quem dono. Primus Adamo Halitus infusus sic nempe rependitur. Eheu! Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 19.

Me vinctum sistunt Herodi; protinus ille Pilato vinctum mittit. mea vincula binos Conjunxêre priùs discordes. Scilicet hostes Tam facilè in nostram conspiravêre ruinam. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 20.

Me ludos facit Herodes, ejúsque cohortes; Qui cunctas bellare manus, & cernere ferro Edoceo, idem exercituum Dominúsque Deúsque. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 21.

Dum sedet Herodes, sto supplex ante tribunal, (Cui thronus est Coelum) rigidóque examine libror. Huic ego morigeror magni moderator Olympi. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 22.

Mente venenatâ Judaei crimina fingunt, Mansuetum rabie certantes vincere; lites (En!) quaerunt mecum, qui solus reddo beatos. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 23.

Nil ego responso patiens, cupiénsque probare Saxea corda meo si forsan amore liquentur.

Quis studet ast aquilam tenerâ captare columbâ? Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 24.

Horum clamores auxêre silentia nostra: Ergò sinum repetit pennâ stridente columba, Quòd maris insani nondum desaeviit unda. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 25.

Ausculta ut clamant, Damnatum tollito Jesum, Inque crucem rapias, indignum lumine vitae: Qui tamen aeternam nequeo non vivere vitam. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 26.

Pilatus, quamvis nullo me sanguine tangat, En! refugit; chari nostrae dum gentis alumni (O furor!) ingeminant, Hunc tollito, tollito Jesum. Tam rudibus laesus clamoribus horruit aether; Invitè assonuit sceleratis vocibus Echo, Atque profanati gemuerunt moenia Templi. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 27.

Durat adhuc clamor, crescítque furoribus auctus. Obturant aures, ad nostra pericula surdi: Parcentésque suis, non nostris auribus, ecce, Ut proprio nostram reputant in crimine vitam, Atque metus inter numerant, causásque timorum! Ergò illi caput ínque suum, caput ínque nepotum Contendunt nostrum votis inferre cruorem. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 28.

Omnia pervertit mala mens, tingítque veneno. Qui rectè exoptant conspergi sanguine nostro,

Non magìs appositè possunt optare salutem. Hi tamen his verbis admiscent nigra venena, Innocuísque sonis ipsis sibi dira precantur. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 29.

Unanimésque petunt homicidam absolvere poenis. Nec mirum; propriis veniam cervicibus orant, Perditum eunt nostram simili qui crimine vitam. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 30.

Idem seditionis erat sceleratus & autor; Pacis ego at Princeps: Pacis, quae scilicet omnem Plùs superat captum, quàm vitrum fulgor Olympi. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 31.

Non ego Rex illis, at Caesar. scilicet ille Fissâ rupe dedit quondam sitientibus undam. Tristis at experior, non saxea corda fidisse. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 32.

Oh, ut me flagris caedunt! duplicátque flagelli Vulnera mollities quovis lacerabilis ictu. Vulnera sed quaevis horum mens vincit acerba, Atque dolorificum plagis infundit acetum. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 33.

Me pugnis caedunt, colaphos mî impingere gaudent, Qui terrámque meo complector & aethera pugno; Cúmque libet certá libro mea fulmina dextrâ. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 34.

Contemptim pingui nunc conspuor (ecce) saliyâ,

Qui caeco nuper dederam sputamine visum, Hostibus atque meis illius lumina caeca Liqui; nox quorum menti nunc incubat atra. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 35.

Tum mihi Divinos pergunt obnubere vultus. Cùm mea, tum Mosis facies velata remansit; Nè fortè irradient dibaphas caligine mentes. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 36.

Me servi & viles ludunt; juvat esse facetos. Vaticinare manus quae te percusserit, aiunt: Efficiúntque sibi ut restet miseratio nulla, Quam sibi praecludunt in nostro vulnere laeti. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 37.

Sed nunc ad mortem trador; quam quisque requirit, Exspiraturâ veluti sic voce lacessens, Ac si morte suâ cuperet praevertere nostram. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 38.

Nil mihi nunc prosunt lacrymae; parcatis, amici: Jam pro me & vobis (vobis nictantibus) ipse Effudi lacrymas, rubro de sanguine guttas. Quin vestras vestris rebus servate futuris. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 39.

Me armati juvenes deinde ad Praetoria ducunt. Excipior sannis; fio ludibria vulgi: Quamvìs Angelicas legiones voce citare Possem bis senas, ac ad mea jussa paratas. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 40.

Dein mihi coccineam gaudent inducere vestem. Sanguinis ecce mei signum; qui scilicet unus Humani generis poterat sarcire ruinam. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 41.

At caput interea cingit spinosa corona. Nempe Sion alias nullas mihi protulit uvas; Vitem ibi plantârim quamvìs, crebróque rigârim. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 42.

In caput (ecce) meum recidit maledictio magna, Quâ terrae Deus ob crimen maledixit Adami. Hanc terrae demptam totam in mea tempora sumpsi. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 43.

Ridiculo mihi pro sceptro donatur arundo. Tum caput hâc feriunt, è quo, ceu rupe perenni, Omnia perpetuò manant coelestia dona. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 44.

Dein genua inflectunt, ac me pro Rege salutant; Omnia ridiculé. Quicquid vel scommata spurca, Vel sannae possunt, fio sentina malorum. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 45.

Quum tamen ut fragiles calami terrestria sceptra, Sanguineae vestes, è spinis síntque coronae; Verus ego illorum converto in seria ludum. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 46.

Quinetiam miles faciem nunc conspuit illam,

Quam (licèt id cuperent) non conspexêre Prophetae; Tanta nec Angelicis (quamvis ardentibus olim Optarent votis) concessa est gratia turmis. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 47.

Talibus ornatum spoliis me ostendere turbae: Qui Crucifige suum magnis clamoribus urgent. En! hominum ad peccata silet Deus: heu! tamen in me Exclamant homines, animásque in vulnere ponunt. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 48.

Quin iterum semel (ecce) intrò ad Praetoria ducor: Personâ exutus, proprióque indutus amictu, Rursus producor. Cujus virtute fugantur Tartarei fiatres, nunc huc, nunc pellitur illuc Humanis manibus, pilulae ludentis imago. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 49.

Defessi at tandem lusu, & fera corda volentes Exsaturare odiis, & in unum stringere cuncta, Damnosúmque sibi reputantes vivere nostrum, Ad Crucis infamem truncum me ducere pergunt. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 50.

Ecce, Crucem gesto ipse meam, dum languida membra Sufficiunt vires: exhausto at corpore poenis, Vix ego succiduo sustento poplite gressus. Ergò illam invitum cogunt portare Simonem, Gestandam cunctis Sanctis mortalibus olim. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 51.

O quicunque sies hàc qui vestigia flectis,

Huc oculos adverte tuos. Ex arbore fructus Tollit homo; sed ego, en! lignum conscendere cogor; Lignum aliis vitae, soli mihi mortis acerbae. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 52.

Peccata (en) portans, superant quae pondere terras, Hîc ego funestâ distentus in arbore pendeo, Ut redimam pretio majore quod antè creavi. Factus erat verbo, at redimendus sanguine mundus. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 53.

Quin & torminibus tantis, tantóque dolore, Quantum homo peccator si quis sentire valeret, Partem ejúsve suam, genibus procumbere flexis Vellet humi, nec abinde priùs consurgere, donec Totus difflueret, totus licèt ex adamante. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 54.

Mi Deus, heu! quianam Tu me nunc deseris, almum Dilectúmque tuum (quondam tua gaudia) Natum? Mi Deus, ah! mi chare Deus— Nunquam erat huic nostro similis dolor.

§ 55.

Dilacerat mentem pudor, & fera vulnera corpus. Hoc clavi terebrant peracuti; at acutior illam Opprobrii clavus, nunc ad mea vinc'la soluti. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 56.

Ipsum te sana, medice, & descende, procaces Nunc in me cudunt. Descendi certè ubi primùm Vestrî ergô liqui solium, nitidámque coronam, Et vultum Patris placidum; ut, pro crimine vestro,

Iratum experiar, multúmque in vultibus hostem. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 57.

At me non sano, quia vestram curo salutem; Cui tamen insani nunc vos obsistitis ipsi. Mors mea vivificat, reddunt mea vulnera sanos; Sola valere facit vos aegrotatio nostra. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 58.

Inter latrones exspiro novissima verba; Ac-si pro simili deberer crimine morti. Heu! ego quid vestrum furatus sum, nisi mortem? Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 59.

REX mihi pro titulo est praefixus in arbore summa. Subditi at (ecce) mei servili occumbere morti Me cogunt servos inter vilésque sodales. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 60.

Admistum felli mihi tum praebetur acetum; (Plus at inest odii) quamvìs poscentibus illis Depluerim Angelicam mannam, coelestia dona. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 61.

Vestes distribuunt; tunica inconsuta sed uni, Sortibus eductis, concessit, amoris imago. Haec tulit infirmis opem & implorantibus olim; Ast (ut ego) infestos nunquam sanavit & hostes. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 62.

Imò meam post mortem illorum saeviet ira; Nam (quod praevideo) lateris cordísque recessus

Lancea recludet nostri: quò scilicet illàc Sacramenta fluant, quà culpa intraverat olim, Vulnera cùm sensit costae tentantis Adamus. Unquámne huic nostro similis dolor?

§ 63.

Nunc autem morior; jam sunt ea cuncta peracta Quae nostrum angorem spectant hominúmque salutem; Inque sinum demitto caput, vitámque relinquo. Tantùm alii dicant, cùm mors mihi clauserit ora, Secula nulla meo parilem peperisse dolorem.