Clievelandi Vindiciæ, or, Clieveland's genuine poems, orations, epistles, &c. purged from the many false and spurious ones which had usurped his name, and from innumerable errours and corruptions in the true copies : to which are added many never printed before, with an account of the author's life.

Oratio Inauguralis, cùm Praelectoris Rhetorici munus auspicaretur.

QVanta & quàm divina sit vestra bene∣faciendi Indoles, quàm pauperrima Gratitudinis nostrae talio, nescio an diuti∣num meum silentium, an hodierna Oratio lu∣culentius fuerit testimonium. Imparem se fa∣tetur modesta taciturnitas, & in tanto cer∣tamine maluit cedere, quam infantibus Gra∣tiis humanitatem vestram balbutire. In mi∣nimis & quae compensari possunt beneficiis peccat silentium, quod in majoribus est reli∣giosum. Sed frigidè agnoscere, tantundem ac tacere; & in hoc tamen scelere pietatem me∣am invenietis, quod enim sollicitis votis am∣biunt alii, ut favori vestro paribus numeris respondeant, ut munus & Gratiae in amoehae∣am quandam Eclogam coalescant; secus ego gratulor meam gratiarum ignaviam: quò e∣nim magis infra muneris vestri magnitudi∣nem subsido, eò infamiâ meâ munus commen∣do. Gratiae cum beneficio in bilance posi••ae, & pro levitate suâ in sublime actaè, ex pro∣prio ludibrio gloriam addunt & pondus bene∣ficio. Quod si elegantes magis velitis grati∣as, estote vos minus munifici, Gratitudo ••st beneficii Echo, quae ut singula verba potest

repetere, ita longam sententiam ne dimidiare. Monosyllaba (ut ita dicam) beneficia facilè reverberamus, cum grandioribus & vestris ne unam aut alteram syllabam rependimus: prodeo igitur in aciem cum amore vestro, sed ut succumbam studeo. Contendunt gratiae cum beneficio, sed ut ex istâ pugnâ major ap∣pareat vestra victoria. Qui in hostis pote∣statem se lubens offert, invidet hosti honorem suum; plenior ex capto quàm ex dedititio Triumphus; & major erit munificentiae ve∣strae Paean ex Oratore victo, quam ex imbelli silentio. Quorsum autem ego in haec subsellia ascenderem, qui ita haereditarium à proavis meis praelectoribus accepi silentium, ut necesse habuerim quasi ex traduce, ta••nisse? Erat e∣nim, cùm Lectores legere pleonasmus habere∣tur. Artis fuit apud illos dissimulare Artem; munus suscipere, cum privilegio dormire; implere autem, (absit omen!) officium; ad industriam prodere, de posteris mereri malè. Crediderim sanè ego illud fuisse muneris no∣stri ingenium, ut, quod Papae solent, illarum virtutum à quibus maximè distant esse cogno∣mines; proinde Rhetores eligerentur illi, qui per integrum annuni obmutescerent. Nec immeritò; tam rarae enim fuerunt, tam in∣frequentes praelectiones nostrae, tam seculares denique, ut nescio quî possum melius praefari, quàm illis praeeonis verbis; Venite ad Ludos

quos nemo mortalium unquam vidit, nec visu∣rus est postea. Sed nova hoc anno exoritur Lectorum Religio, quî, aliter ac Lectores so∣lent, ad Canones & Statuta revocamur. Sta∣mus indies, loquimur quotidiè, & tam anci∣piti pulmonum virtute, ut & Pulpita ad vigi∣liam, & Auditores ad somnum adigamus. Ad somnum? ad horrorem potius; tanto enim recentes hujus inusitati prodigii percussi sunt metu, ut verendum sit nè ad Paedagogos▪ scri∣pserint novitiam aliquam haeresin suppullulasse, Babylonicam Meretricem in Rhetoricis Le∣nociniis esse redivivam, & in liberalibus Sci∣entiis septicollem Bestiam. Ecquid amplius a∣pud vos Papisticum? imo & quod pessimum est, noctu & interdiu horas Canonicas obser∣vare Procancellarium; quem non citius ma∣ximo cum honore nomino, quin eò destectan∣da mihi videtur Oratio; cujus in landes tam alacris est mea Rhetorica, ut si semel unda∣rent lora, vereor quod habenas non audiret denuo. Quotus enim est patronus noster? qui homines alioquin somnolentos, tanquam matutinus Sol, radiis suis ad laborem susci∣tat; qui otiari in officio, ac dormire in aprico pudendum ratus, non modo ipse laborat, sed & nostri laboris est Artifex: ita eandem quam ipse exercet diligentiam felici contagi∣one nobis affricat. Qui denique (& quod e∣go palmarium duco) modestiam meam, nimis

difficilem, in hodiernùm vestrî obsequium ra∣puit. Vestrî intelligo, Senatus amplissime; quibus quicquid ego Praelectoris sum, refero acceptum; quorum nescio an me Rhetorem e∣legerunt Iudicia, aut Suffragia crearunt. Cre∣arunt dico, & satis cum audaciâ repeto; tot enim & tam foecundae voces in unum congestae, quem non Rhetorem fecissent? Quod igitur fabulantur poetae ad Pandorae Natalitia uni∣versum Deorum Chorum fuisse à Symbolis, i∣dem in Rhetorica mea, & unanimi vestro as∣sensû, quasi Epimuthion nactum invenietis. Quare quos Eloquentia, si quae sit mea, agno∣scit compatres, non dubito quin usque habitu∣ra sit susceptores; ut eadem lubentiâ in aures vestras resiliat quâ facilitate pectorum profe∣cta est. Non causabor in posterum imbecilli∣tatem meam, qui onus dedistis, dedistis hu∣meros: & ut absint cae••era, satis erit virium sub aquilâ vestrâ militare. Refert Seneca de pusillo & monogrammate (ut ita dicam) ho∣munculo, qui palaestram ausus est descendere, quoniam pugiles multos & strenuos servos do∣mi aleret. Si servi tantum potuerint, si vicarii roboris confidentia infirmum herum comma∣sculare possit, quid Domini facient? Et ego in hunc literarium pulverem possum irruere, non Mercurio meo, sed quoniam tam multos & tam facundas habeam Dominos. Non e∣nim ad hoc officium designatus sum à dextro

aut à laevo vulture, non à sitellâ aut sorti∣bus, non ab imperito vulgo, vel (quod idem est apud Persas) hinniente equorum armento, sed à Senatu vestro, scilicet (ut sobriè audax possum dicere) ab oecumenico literarum conci∣lio. Quid enim non infra erit eorum dignita∣tem, quibus Artes omnes pro satellitio, & conjuratae veniunt ad Clientelam Scientiae? Impos hîc sui Rhetorica, & laudes vestras nè anhelâ quidem eloquentiâ adaequare potest. Parcite, Auditores, si vos frequens compel∣lem; ita enim subduxi mecum rationem ad agendum, ut ubi vos nominaverim, Troporum affatìm, abundè Figurarum. Quodigitur ar∣tis Memoriae Professores solent per ea, quae sunt sibi ante oculos posita, alia quaecunque memoranda significare; idem Auditores meos edoctos velim, ut in vos ora & obtutus fi∣gant, ut hunc Metonymiam, illum Hyperbo∣len, universam multitudinem pro continuatâ figurarum Allegoriâ imaginati, omnes colores, omnia Orationis lumina, integram denique Rhetoricae Supellectilem per quandam oculo∣rum Metaphoram ad sese transferant. Iamque, Auditores, cum eò deventum sit, ut vos o∣mnes in volumen quoddam Rhetoricum com∣pegerim, recipio in posterum me lecturum: In praesens aliquid de Rhetoricâ dicendum cen∣seo; neque enim tam foelix Argumentum, quale vos reputo, priùs reliquissem, quàm in∣dividuis

praeconiis vos & Rhetoricam semel simulque commendare. Ferunt Demonsthe∣nem, optimum licet Rhetorem, non potuisse pronunciare nomen Rhetoricae. Quae Demo∣sthenis fuit impotentia, est Rhetoricae mode∣stia, quaè licet apud omnes laudatissima sit & multi nominis, titulos tamen suos erubescat proloqui. Quid igitur ego quàm ut veterem illum medelae modum imitarer? lapides ali∣quos in os injiciam, quos nisi favor vester, plus quam Chymicus in preciosos verterit, in∣digni erunt qui in auribus vestris tam disertis pendeant. Age igitur Rhetorica, explica vir∣tutes tuas, quae Logicae, Philosophiae caeteris∣que tuis Sororibus illicem facundiae hederam soles praefigere. Si tibi in eodem deesses offi∣cio, quid aliud quam foris saperes, domi in∣sanires? Atque hinc quàm optimè Rhetoricae encomium auspicari possum, quòd nativa sit ejus Pulchritudo, cum in caeteris nil nisi em∣ptitium fucum deprehendas. Scitum est il∣lud Phrynes Thebanae Commentum, quae cum Convivio inter aequales adesset, & probè jam saturatae omnes ludis operam darent; Lex lata est, ut quicquid facto praeiret quae∣vis, subsequerentur caeterae. Vbi ad Phrynes vices deventum est, poscit aquam, faciem la∣vat, quod cum caeterae pro imperio Legis fe∣cissent, Phryne pulchrior, ut quae sordes elu∣erat, deformes caeterae, ut quae fucum deter∣serant,

apparuere. Hunc summa redit denique, Au∣tographa est Rhetoricae venustas, quae in caete∣ris est tralatitia. Fictitii sunt aliorum vultus, cum nesciat Rhetorica qualis sit illa nova Pro∣sopopoeia. Caeterae quidem Scientiae Magnates sunt Dominae; sed tanquam Domin••e facies suas è Rhetoricae Pyxide mutuantur. Vt reliquas taeceam; Quid Logica citra Rhetoricam? Con∣tractus ille pugnus ad colophos magis accom∣modus, quam ad aures demulcendas; ubi ve∣rò in palmam Rhetoricae extendatur, non o∣pus est ut dicam quantum potuerit, cum fra∣ter meus Logicus exemplo suo nuper ostende∣rit. Quae igitur alias Artes la••dibus suis deaurare solet, aequum est ut suis superbiat, quae (tanquam Danista) Elegantiam suam foris locat usurariam, iniquum esset si non ip∣sam sortem cum amplissimo foenore reciperet; quanquam quidem Rhetorica non tam faecul∣tates suas foenori apponit, quàm, tanquam Missilia, in Scientiarum plebem Regina dis∣seminat. Hactenus quàm dives Rhetorica in alienis loculis, nunc videamus quàm opulenta sit in suis. Quod ut facilius sieret, utinam Thesaurarius ejus Cicero revivisceret; qui si toties de Rhetorica sua, quoties de Consu∣latu gloriatus esset, & aeque indefessum argu∣mentum habuisset, & mitiùs ob superbiam vapularet. Hic ille Atticae Helenae Rivalis, hic Palladii Graeci Ulysses; hinc illae Philo∣sophi

lachrymae Rhetoricam è Graecia trans∣missuram. Quod enim Antonio Athenas proficiscenti Cives Minervam suam desponsa∣runt; ideoque pro adulationis poena Talen∣tum, quasi pro dote, coacti sunt numarare: idem in Cicerone plenius ac vellent evenisse constat; qui ubi Athenis studuit, Rhetori∣cam, praesidem Civitatis Deam, Vxorem du∣xit; & ubi aè Pyraeo solveret, omnem ejus do∣talem ornatum secum in Italiam transmisit. Euge redux Cicero. Salvete in Tusculum Athenae. Opima magis spolia quam terna il∣la Iovi Feretrio consecrata. O qualis fuit Ci∣ceronis copia! Qualis ejus dicendi Tyberis! imo Romanus Nilus! Quantum enim ejus E∣loquentia excrevit, vel deferbuit, tantum foe∣cunda vel sterilis, foelix vel misera extitit I∣talia. Quot ille Coronas ob Cives, quot ob Provincias desendendas meruit? qui cum duos parricidio liberaret Roscium & Popi∣lium, ob unum in aeternum debuit vivere, te∣ste omnium optimâ Oratione: ob alterum mo∣ri, idque Popilii manu, in ejus caede parrici∣dium conf••ssi. Hic tamen Cicero Facundiae Sponsus; hic (pace Bruti dixerim) Romano∣rum Rex; hi••, plusquam Caesar, perpetuus Dictator, ut divinum Rhetoricae numen sacro, quondam borrore agnosceret, in Orationum primordiis singultiit, ut ludit Comicus, vi∣ctitavit Sorbillo. Vetus obtinuit Superstitio,

ut ubi Luna pateretur Eclipsin, armorum stre∣pitus, vel quilibet alius clangor parturienti (sic enim credebant) Numini obstetricari pos∣sit. Vbi laborat Res-publica, ubi deliquium passura est Patria, intercedit Rhetorica ut Lu∣cina Juno, & suavissimo tonitru tumorem se∣dat. Tumultuatur Plebs, secedit in Janicu∣lum. Ecquis prodit Jupiter Stator? Ecce Rhetor Agrippa, qui Fabulae cujusdam de ventre & membris tintinnabulo fugitivum a∣pum examen ad praesepe redegit. Tantum Ar∣tificis valet habitus oris. Senecam dum au∣diret Nero, quis aequavit ejus quinquenni∣um? Ita facundus senex insidiatur Tyran∣no, & animum ejus ad vitia proclivem furti∣vâ Rhetoricâ in virtutem prodit, sanctissimê reus Majestatis. Neque enim Reges aut Im∣peratores Rhetori••e jugum subterfugiunt. To∣nat Rhetorica? frustra sub lecto cubat Testudo Caligula. Fulgurat Rhetorica? incassum lauro circundatur Tiberius, nec in isto circulo securus. Duplex enim est Rhetoricae Genius; bonus, qui innocentes praemiis afficit, & ma∣lus, qui sceleratos exagitat; tam subtilis ta∣men est ejus Suada & hujus terror, ut tan∣quam fulmen terebrans, salvis corporum vagi∣nis ipsas animas liquefaciat. Quid ego vobis Crassos, Curios, Loelios proponam? quorum illustrium Rhetorum tam numerosa sunt apud Historiam Exempla; quam apud nos nulla:

nam siqua sit exilis & strigosa Oratio, sine sanguine, sine anima; sententiis ad tertium lapidem porrectis, haec (si placet) est Cicero∣niana. Pudendum nominis Sacrilegium! & cujus in vindictam miror facundos manes non resurgere novas scripturos Philippicas. Sed ecce alius Ciceronis insons! qui perspicuum & simplicem perosus stylum implicitè loquitur & in aenigmate, ac si Persii Carmina in Pro∣sam Orationem per modum Anagrammatis re∣solveret: anxiae ineptiae! & quae neminem Oratorem praeter Sphingem Monstrum, nemi∣nem Auditorem praeter Oedipum admittunt. Tertius prodit uterque neuter, qui ambabus sellis sedet, qui omnia dicendi genera experi∣tur; cujus Oratio tanquam multiformis Lu∣na secundùm varias mutat Quartas; modò gibbosa, modò falcata, plena, semi-plena, ac si Rhetorica Metempsychosin quandam institu∣erit, per omnes stylos pervagata. Vbi interim Musarum Castitas? Adulter est ille Stylus, qui rem habet cum pluribus, & maxima O∣ratoris laus est aequum & integritas. Sed proh stupor! Egone ut Rhetoricae encomia moliar, & Oratorem nostrum publicum cui omnes assurgunt, praetermittam? cujus no∣men cum Demosthene triplicare, est Rhetori∣cam ex omni parte definire. Peregrinatur in aliis Rhetorica, hîc Incola est, non Hospes unde non magis illam divellas quàm Solem è Coelo,

Iustitiam a Fabricio. Ille decus, suae & do∣lor nostrae Gentis, qui cum Orator sit & Grae∣cus Professor, pari jure quo Caesar, Consules, nominari potest Academiae Oratores. Ille e∣nim verus Orator qui Ambidexter, in quo bi∣nae linguae unum eloquentiae trahunt jugum. Refert Seneca de quodam, qui cum bis decla∣masset in eodem die, Graecè, & Latinè, & sciscitaretur quidam (ut curiosum sumus Lite∣rarum genus) quomodo perorasset, responsum tulit, benè & 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, benè Latinè, perperam Graecé. Dictum non magis lepidum & ro∣tundum quàm hodiéque verum; quàm multi enim sunt Literati 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉; Quot Elo∣quentes 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉; Plures Cicerones (pauci licet) quàm Demosthenes. Incipiat sanè Rhetorica à Latinis, sed adolescat in Grae∣cis. Graecia à Latio mutuetur Calendas; sed Nonas, sed Idus apponat suas: qui enim in solis Latinis est exercitatus, est Polyphe∣mus monoculus, pene dixerim 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Rhetori∣cus. Possem, Auditores, ad Cathedram as∣cendere, & ibi etiam quomodo Rhetorica pro Tribunali sedeat, demonstrare; sed pinge du∣os angues, sacer est locus: vel si fas esset lau∣des ejus attingere, attingere tamen est Religio: ita enim in illo divino Professore conturbavit prodiga Rhetorica, ut nè unciam habeat unde cum posteris pro labore & vigiliis suis decer∣nat. Huc usque eminus quasi verba feci; tem∣pus

est ut cum auditoribus meis cominus age∣rem: Moris enim est librum nominare, & sic pro hoc anno satisfecisse. Sed illud quicquid est muneris reliquum, in Termini proxime in∣euntis exordium differam; ubi tamen spero Auditores meos non affutores; nam si nullo alio modo vos deterrere possum, legam Arabi∣cè. O invidendam Praelectoris solitudinem! cujus in Individuo, coelestem admodum, uni∣versa species Arabica, quantum ad nos spectat, conservatur. Quod si meis ingratiis Audito∣res adsint, & Ego contra me sistam Rhetorem, uterque agemus quod nostrum est, usque vobis grati erimus. Rhetoricae & honori vestro pa∣riter incumbemus; ita enim commodum no∣strum & observantia vestri mutuo nexu alli∣gantur, ut quo quisque erimus magis Rhetores, eò Munificentiae vestrae magis memores.