Clievelandi Vindiciæ, or, Clieveland's genuine poems, orations, epistles, &c. purged from the many false and spurious ones which had usurped his name, and from innumerable errours and corruptions in the true copies : to which are added many never printed before, with an account of the author's life.

Ad Regem & Principem in Colleg. Iohan.

QVAE nupero dolore obriguit Academi∣a, tanquam orbatae Niobes soror sa∣xea, si in pristinam Facundiam resolvatur hodie agnoscit omen vestrae Praesentiae. Memnonis statua solaribus percussa radiis vo∣calem Musicam dedisse fertur: habent vel hi Parietes Chordas Magicas, quas minima vultûs vestri strictura, quasi plectro anima∣vit. Nec magis eloquuntur Lapides, quàm è diametro miraculi stupent Oratores. Quod in afflatis Numine fieri videmus; ita Deum recipere ut ejiciant Hominem, instinctu sa∣pere, non intellectu; perinde vestra in nobis hospitatur Divinitas, cujus nimius splendor omnes omnium sensus sacrificat, & tam san∣ctam nostri jacturam in lucro deputamus. Ignoscimus jam Fatis immodestiam suam, imminens Literarum exitium ut favoris in∣sidias gratulamur: scilicet, ambitiosae mori∣untur

Musae, quae ad vestros pedes efflabunt Valè▪ Lusit Archimedes Coelos in Sphaera; quid ni dicam Jovem in Carolo fabrica∣tum? Adeo ut Orator ille qui, manu deor∣sum flexâ, O Coelum exclamavit, si istum ad modum perorâsset hodie, soloecismum manu non commisisset. Enimvero cum Regem Opti∣mum Maximum & Principem simul astantes videam, nescio quomodo Principis Natalis videatur redux; ubi Solem & Stellam ful∣gentes à Symbolis (licet non equis radiis) conspicati sumus. Caesare mortuo novum in coelis emicuit sydus, quod Julii Anima passim audiit. Caesaris Epilogus suit Prologus Ca∣roli; neque enim aptior Stella, quam In∣victissima illius Herois Anima, quae vestrae sobol•• res gerendas ominaretur. Stellam di∣xi? Muto factum; crederem potius ipsum Solem fuisse, qui ••unc temporis tibi r••ligavit moderamen Diei, & ut Principis cunas for∣tius videret, suum i•• stellam contraxit ocu∣lum. Ecce ut patrissa•• Carolus! Vt ad ve∣stras Virtutes anhelus surgit! Quod sub pien∣tissime Rege accidisse legimus Solem multis gradibus retro ferri, Principis aetas pari por∣tento compensavit damnum, cujus festina virius devorat Horologium, & Pueritiâ non∣dum libatâ Meridiem attigit. Parcatur mi∣hi, si turgeat Oratio; si nihil praeter Solem & Stellas crepet; quippe in Principis Natali

ipsa Natura mihi praeivit Allegoriam. O foelicem interim Academiam, & Aeternitatem quan∣dam nactam•• quae in Rege & Principe, & esse nostrum, & nostrum fore simul complectitur. Non est quod plura expectentur saecula; vixi∣mus & nostram & posterorum vitam. Sed vereor ne molestus fuerim importuno officio, quod in ta•• illustri praesentia in nescio quid majus piaculo excrescit. Minima coram Rege Errata, tanquam angustiores rimae, extendun∣tur lumine. Oratio itaque nostra pro gento tem∣porum reformabitur, vel, quod tantundem est, rescindetur. Hoc unicum prae••abor vo∣tum; Vivas Augustissime, Pietas tuorum & Tremor Host••um. Vivas, vel in hoc declivio, Literarum Stator. Vivas denique eam in∣dutus gloriam, ut Filium tuum Carolum appellemus Maximum, quia solo Patre mi∣norem.