86. De Cane, & Lupo.
1. CAnis quum ante aulam dormiret, lupus superveniens eum sta∣tim cepit; & cum ipsum occidere vellet, canis nè eum occi∣deret, rogavit inquiens:
2. Here mi, lupe, nunc occidere me noli; nam, ut vides, tenuis sum, & gracilis, & macilentus.
3. Sed herus meus nuptias in proximo facturus est, ubi si parùm me expectas, ego opiparè manducans, atque pinguior factus, ero tibi u∣tilior.
4. Lupus his verbis fidem habens, canem dimisit.
5. Paucos post dies lupus accedens, quum canem domi dormientem reperit, stans ante aulam, canem rogat ••t sibi promissa praestet.
6. Et canis haud rustice inqu••t, Heus lupe, si ante aulam de caeter•• me ceperis, haud ampliùs nuptias expectes.
Mor. Fabula significat, quòd sapiens cùm periculum vitavit, ab ille postea continuò cavet.