Nostōdia In serenissimi, potentissimi, et inuictissimi monarchae, Iacobi Magnæ Britanniæ, Franciæ & Hiberniæ Regis, fidei defensoris, &c. felicem in Scotiam reditum, Academiæ Edinburgiensis congratulatio.

About this Item

Title
Nostōdia In serenissimi, potentissimi, et inuictissimi monarchae, Iacobi Magnæ Britanniæ, Franciæ & Hiberniæ Regis, fidei defensoris, &c. felicem in Scotiam reditum, Academiæ Edinburgiensis congratulatio.
Author
University of Edinburgh.
Publication
Edinburgi :: Excudebat Andreas Hart,
Anno 1617.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Cite this Item
"Nostōdia In serenissimi, potentissimi, et inuictissimi monarchae, Iacobi Magnæ Britanniæ, Franciæ & Hiberniæ Regis, fidei defensoris, &c. felicem in Scotiam reditum, Academiæ Edinburgiensis congratulatio." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A21130.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 17, 2024.

Pages

LAnguida viuifico Phoebi spoliata nitore Emoritur Clytie, luctum testata ruente In terram capitis nodo, dum pulchra resurgat Tithoni croceum linquens Aurora cubile, Tum sinuata hilari distendit brachia vultu Et tota optati solis complexibus haeret. Scotia non aliter placidi, Rex Maxime, vultus Aspectu viduata tui moerore per annos Ter quinos confecta iacet, semperque iaceret Obruta, ni nitidos oculos faciemque serenam Cernere fas tandem foret, vt surgentia solis

Page 49

Lumina queis fessos artus moribundaque membra Nostra foues, tristique tuos à morte reducis. Salue igitur multum, Regum Rex Maxime, saluus Ingredere optatam Patriam, saluusque reuise Quae loca grata tibi, felix terraque, marique, Aeternumque tuos & te diadema coronet.
QUanta animae humano virtus in corpore, tanta Principis in regno cernitur esse suo: Illa velut praesens corpus vegetatque fouetque: Illâ abeunte, putres hoc abit in cineres. Sic vbi festa micat Regis praesentia regno, Omnia viuifico foeta calore vigent: Illa vbi concessit fatis abrepta sinistris Omnia tabifico mersa dolore labant: Quod tu sollicitâ tecum dum mente reuoluis, Ecce tuum pectus regia cura subit; Languentem vt patriam, tristique in morte natantem Lethiferis praesens fluctibus eripias. Hoc studio superas fastidia longa viarum: Hoc studio sumptus exuperasque graues; Vnica dum patriae tete anxia cura remordet, Quam properas radiis lenè fouere tuis. Ecce igitur patriis Rex optatissime Scotis Imber vt aestiuo sidere gratus ades. Quique salutifero reuocasti lumine vitam Non minùs ac dulcis vita cupitus ades.

Iac. Scotus.

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.