Eadmeri monachi Cantuariensis Historiæ nouorum siue sui sæculi libri VI res gestas (quibus ipse non modò spectator diligens sed comes etiam & actor plerunq[ue] interfuit) sub Guilielmis I & II & Henrico I Angliæ Regibus, ab anno nempè salutis MLXVI ad MCXXII potissimùm complexi. In lucem ex bibliotheca Cottoniana emisit Ioannes Seldenus, & notas porrò adjecit & spicilegium.

[ 10]

Praetermissum, quod adijce paginae 200. lin. 53.

—S. Gregorij cap. 5. Atque fusius disputat ille in ejusdem libri part. 2. cap. 4. de Augustini nostri familia quam haut aliam fuisse, praeter eam in qua sacra∣tus erat S. GREGORIVS, est puto apud omnes in confesso. etiam ipse GREGORIVS satis testatur lib. 7. epist. 114. ad SYAGRIVM Episcopum Augustodunensem, vbi AVGVSTINVM quondam Monasterij mei praepositum vocat. At Equitianam non Benedictinam GREGORIJ familiam fuisse vult Ba∣ronius; [ 20] at{que} is, ni fallor, hoc primus voluit & receptissimae vetustatis sententiae demum reluctari ausus est, ductus nimirùm conjecturis nec sanè contemnendis nec magni sanè ponderis. videsis Annalium tom. 8. sub anno DXCVI. & quae in eum scripsit Vandenzypius locis jam dictis. Fateor, apud veteres rerum nostratium consarcinatores minimè disertis (si benè memini) verbis alicubi doceri Augustinum ex Sodalitio fuisse Benedictino. Sed praecise Monachum dun∣taxat vocari saepius. Et Augustinum & alios plures cum eo Monachos legimus apud Bedam quem pleri{que} sequuntur. In veteri item Chronico Saxonico Ms. sub Anno DXCVI. 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Papa 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 hoc est, [ 30] Hoc anno GREGORIVS Papa in Britanniam misit AVGVSTINVM Mona∣chum cum quamplurimis Monachis qui Anglicanae genti verbum Dei praedicarent. Neque alitér, ad hanc rem, mentionem ejusdem fieri apud veteres reperio. Sed interim, 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 Monachus, nullius familiae notâ adjectâ, de ijs qui apud majo∣res nostros eo nomine memorantur, dictum, semper (nisi memoria me fallat) Be∣nedictinum interpretatur, vti apud Graecos ferè Basilianum. Accedit etiam Coe∣nobij S. SALVATORIS Cantuariae incolas Benedictiae familiae etiam ab ipsis incunabulis semper apud nos esse habitos; saltem nihil occurrere in vetustis quae heic testimonio esse possunt monimentis quod alîus cujuspiam familiae nomen vnquam aut induisse eos aut exuisse aut suadet aut omninò innuit. Et [ 40] apprimè huc facit illud BONIFACIJ Pontificis Romani in literis suis ad E∣THELBERTVM; Fili gloriose, inquit, quod ab Apostolica sede per Coepisco∣pum nostrum MELLITVM postulastis, libenti animo concedimus, id est, vt ve∣stra benignitas in Monasterio in Dorobernensi Ciuitate constituto, quod Sanctus Doctor vester AVGVSTINVS beatae memoriae GREGORIJ discipulus sancti SALVATORIS nomini consecrauit, cui ad praesens praeesse dignoscitur dilectis∣simus frater noster LAVRENTIVS, licentèr per omnia Monachorum regulari∣tèr viuentium habitationem statuat, Apostolica authoritate decernentès, vt ipsi ve∣stri Praedicatores Monachi Monachorum greg••m sibi associent, & eorum vitam sanctitatum moribus exornent. Quae nostra decreta, si quis successorum vestrorum, [ 50] siue Regum, siue Episcoporum, Clericorum, siue Laicorum irrita facere tentauerit, à principe Apostolorum PETRO & à cunctis successoribus suis anathematis voca∣bulo subjaceat, quod vs{que} quod temerario ausu peregit, Domino placita satisfa∣ctione poeniteat, & hujus inquietudinis veram emendationem faciat. Aut igitur primâ, cujus autor Augustinus, institutione sodalitium hujus Coenobij erat

Equitianum aut Benedictinum. Neque enim dubitatur à Baronio quin & AV∣GVSTINVS & GREGORIVS Equitiani essent, si non Benedictini. Si pri∣mò Equitianum fuisset, necessum planè erat vt nouatio ejusmodi postmodùm accederet quae in Benedictinam transmutaret. At non modò nihil ejusmodi re∣peritur, sed, in ipsis etiam incunabulis, à jam dicto BONIFACIO sancitur vt Monachi (sic antè legitur) qui ibi erant ab Augustin•• instituti Monachorum sibi gregem associarent & eorum vitam sanctitatum moribus exornarent, & ne quis omninò sancito illi aduersaretur, grauissima cautum est interminatione, ac si jussisset omnes ejusdem familiae, ejusdem sodalitij, quo primum fue∣rant instituti, & nomen & mores perpetuò ibi seruare. Neque sanè, nisi merè [ 10] fictis habenda sit fides, aut Nouationis hujusmodi aut Nominis aut Normae Transmutationis vestigium aliquod extat. Qua de re diligentèr etiam consului tabulas jam dicti Coenobij vbi quamplurima eaque vetustissima Pontificum instrumenta, quibus munitum est, comperio; hujusmodi verò transmutationis neque volam comperio neque vestigium. Et videsis Ordericum Vitalem Histor. Ecclesiastic. lib. 4. pag. 516. & 517. At verò si primis in initijs Benedi∣ctinum esset Coenobium illud, eadem ipsa argumentandi ratio qua in con∣jecturis suis de Gregorio vsus est Baronius, Augustinum Benedictinae familiae fuisse demonstraret. Neque enim dubitat ipse quin ejusmodi fuerit Antistes quales ipsi sodales ab Antistite adsciti. Sed porrò viderint heic quorum interest. [ 20]