Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita.
- Title
- Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita.
- Author
- England and Wales. Commissioners on Revision of the Ecclesiastical Laws, 1550-1552.
- Publication
- Londini :: Ex officina Iohannis Daij,
- anno salutis humanæ, 1571. Mense Aprili.
- Rights/Permissions
-
To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.
- Subject terms
- Church of England -- Government -- Early works to 1800.
- Ecclesiastical law -- Great Britain -- Early works to 1800.
- Link to this Item
-
https://name.umdl.umich.edu/A19576.0001.001
- Cite this Item
-
"Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A19576.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 21, 2024.
Contents
- title page
- AD DOCTVM ET candidum Lectorem. PRAEFATIO.
- REX HENRICVS. Octauus.
- REX EDOVARDVS Sextus.
- table of contents
-
DE SVMMA TRINI∣TATE ET FIDE CATHOLICA.
- ¶De fide Christiana ab omnibus amplectenda & profitenda. Cap. 1.
- ¶De Natura Dei, & beata Trinitate, quid fit credendum. Cap. 2.
- ¶De Christo & mysterijs nostrae redem∣ptionis. Cap. 3.
- ¶De duabus Christi naturis post resur∣rectionem. Cap. 4.
- ¶De tribus Symbolis. Cap. 5.
- ¶Quae sint canonicae Scripturae, quoad vetus Testamentum. Cap. 6.
- ¶Libri sacri, non tamen canonici. Cap. 7.
- ¶De libris canonicis noui Testamenti. Cap. 8.
- ¶Omnia credenda ex canonicis haberi Scripturis. Cap. 9.
- ¶Suprema est in ecclesia scripturae diuinae authoritas. Cap. 10.
- ¶Ecclesia contra Scripturas nil potest constitue∣re, nil{que} praeter easdem obtrudere debet necessariò credendum. Cap. 11.
- ¶Ad codices Haebraicos in veteri Testamento re∣currendum, ac in nouo ad Graecos. Cap. 12.
- ¶Symbola fidei vtilia sunt ad interpretandam Scripturam. Cap. 13.
- ¶De Concilijs quid sentiendum. Cap. 14.
- ¶Quae sanctorum patrū authoritas. Cap. 15.
- ¶Epilogus. Cap. 16.
- ¶Pereunt qui Catholicae fidei aduersantur, vel ab ea deficiunt. Cap. 17.
-
DE HAERESIBVS.
- ¶Qui sint Haeretici, & qui non sint. Cap. 1.
- ¶Schismatici, & haeretici quomodo differant. Cap. 2.
- ¶De hijs qui sacrarum Scripturarum autho∣ritatem reijciunt. Cap. 3.
- ¶De hijs qui vetus Testamentum aut totum reijciunt, aut totum exigunt. Cap. 4.
- ¶De duabus naturis Christi. Cap. 5.
- ¶De Spiritusancto. Cap. 6.
- ¶De peccato originis, libero arbitrio, & iustificatione. Cap. 7.
- ¶De perfectione iustificatorum, & de operi∣bus supererogationis. Cap. 8.
- ¶De casn iustificatorum, & peccato in Spiritumsanctum. Cap. 9.
- ¶De Missis & Purgatorio. Cap. 10.
- ¶De incredulorum & impiorum damnatione. Cap. 11.
- ¶De Animarum interitu ve somno & de Resurrectione. Cap 12.
- ¶De Magistratibus. Cap. 13.
- ¶De communitate bonorum, & vxorum. Cap. 14.
- ¶De Iuramentis & participatione domi∣nicae Caenae. Cap. 15.
- ¶De Ministris & Ordinibus. Cap. 16.
- ¶De Sacramentorum natura. Cap. 17.
- ¶De Baptismo. Cap. 18.
- ¶De transubstantiatione in Eucharistia & impanatione vt vocant corporis Christi. Cap. 19.
- ¶De Matrimonio. Cap. 20.
- ¶De Romana Ecclesia, & potestate Romani pontificis. Cap. 21.
- ¶De Praedestinatione. Cap. 22.
- ¶Epilogus.
-
DE IVDITIIS CON∣TRA HAERESES.
- ¶Sub quibus Iudicibus cognoscatur de haeresi. Cap. 1.
- ¶Modus procedendi contra hae∣reticos. Cap. 2.
- ¶De Haereticis Resipiscentibus. Cap. 3.
- ¶De contumacibus haereticis. Cap. 4.
- ¶De his qui abiurant haeresin. Cap. 5.
- ¶Haeresis quomodo probari debeat. Cap. 6.
- ¶Iudicum iniquitas quomodo pu∣nienda. Cap. 7.
- ¶Quomodo ferenda sententia sit, & quomo∣do Interrogandi Testes. Cap. 8.
- ¶Cum lis in haeresis causa pendet, & reus sugerit quid sit faciendum. Cap. 9.
- ¶De his qui confessi, aut conuictisint quid statuendum sit. Cap. 10.
- ¶De Ministris Ecclesiae Resipiscentibus. Cap. 11.
- DE BLASPHEMIA.
-
DE SACRAMENTIS.
- ¶Quid sit Sacramentum. Cap. 1.
- ¶Quid in Sacramento querendum sit. Cap. 2.
- ¶Quid sit Baptismus. Cap. 3.
- ¶Quid sit Eucharistia quos fructus habeat. Cap. 4.
- ¶Quisunt admittendiad mensam Do∣mini. Cap. 5.
- ¶Impositionem manuum esse reti∣nendam. Cap. 6.
- ¶Nuptias solemniter celebrandas esse. Cap. 7.
- ¶Quo tempore confirmatio esse debet. Cap. 8.
- ¶Pastores visitare debent afflictos. Cap. 9.
- ¶Quomodo sit in his procedendum. Cap. 10.
-
DE IDOLATARIA ET ALIIS HVIVSMODI CRIMINIB VS.
- ¶Quae vitia vitanda sunt in Ecclesia. Cap. 1.
- ¶Quid Idolorum cultus sit. Cap.2.
- ¶Quid Magia sit. Cap. 3.
- ¶Quid diuinatio sit. Cap. 4.
- ¶Quid sortilegium sit. Cap. 5.
- ¶Quid superstitio sit. Cap. 6.
- ¶Pastoris in his criminibus officium. Cap. 7.
- ¶Qui propter haec crimina puniendi sint. Cap. 8.
- ¶Damnum his artibus datum esse compensandum. Cap. 9.
-
DE CONCIONA TORIBVS.
- ¶Concionandi munus quale sit, & quomodo suscipi debeat. Cap. 1.
- ¶Concionatoribus errores esse cauendos, & crrorum libros. Cap. 2.
- ¶Concionatorum mores & doctrinae quales esse debeant. Cap. 3.
- ¶Ad quos propriè concionandi munus pertineat. Cap. 4.
- ¶De conuocandis per Episcopum con∣cionatoribus. Cap.5.
- ¶De his qui interesse debent con∣cionibus. Cap.6.
- ¶Quid de his statuendum sit qui in concione obstrepunt. Cap. 7.
-
DE MATRIMONIO.
- ¶Matrimonium quid sit. Cap. 1.
- ¶Matrimonium quomodo contrahatur. Cap. 2.
- ¶Corruptores mulierum quomodo puniendi. Cap. 3.
- ¶Matrimonium sine consensu parentum non valere. Cap. 4.
- ¶AEtas, tempus, & locus Matrimonijs quae sint. Cap. 5.
- ¶De prohibendis nuptijs. Cap. 6.
- ¶Quae matrimonium impediant. Cap. 7.
- ¶Quae difficultates non impediant matrimonium. Cap. 8.
- ¶Omnibus permittendum esse ma∣trimonium. Cap. 9.
- ¶Polygamiam esse vitandam. Cap. 10.
- ¶Propter contentiones, & rixas non tolli matrimonium. Cap.11.
- ¶Matrimonia vi, & metu contracta non valent. Cap. 12.
- ¶Vt matres proprijs vberibus infantes alant. Cap. 13.
-
DE GRADIBVS IN MATRIMONIO PROHIBITIS.
- ¶Inter personas non legitimas non debere matrimonium esse. Cap. 1.
- ¶Consanguinitas & affinitas quid sint. Cap. 2.
- ¶Diuinum ius in Matrimonio prohibendo quale sit. Cap. 3.
- ¶Regulae obseruandae in Iure Leuitico. Cap. 4.
- ¶Enumeratio personarum in Letitico prohibitarum. Cap. 5.
- ¶Quae consideranda sunt in superiore Catalogo. Cap. 6.
- ¶Cognatio spiritualis non impedit nuptias. Cap. 7.
-
DE ADVLTERIIS ET DIVORTIIS.
- ¶Adulteria seuerè punienda esse. Cap. 1.
-
¶Ministri de Adulterio conuicti quomodo
. Cap. 2. - ¶Laicus quomodo puniendus: Cap. 3.
- ¶Vxores siue Ministrorum, siue laicorum quomodo puniendae. Cap. 4.
- ¶Integra persona transit ad nouas nuptias. Cap. 5.
- ¶Reconciliationem esse optandam. Cap. 6.
- ¶Nemo coniugem arbitratu suo potest relinquere. Cap. 7.
- ¶Diuortium propter desertum matri∣monium. Cap. 8.
- ¶Diuortium propter nimis longam coniugis absentiam. Cap. 9.
- ¶Inimicitiae Capitales diuortium in∣ducunt. Cap. 10.
- ¶Malae tractationis crimen tandem diuortium inducit. Cap. 11.
- ¶Paruae contentiones nisi perpetuae sint di∣uortium non inducunt. Cap. 12.
- ¶Perpetuus morbus non tollit matrimo∣nium. Cap. 13.
- ¶Durante lite quomodo rea persona sustentabitur. Cap. 14.
- ¶Paena falsae accusationis. Cap. 15.
- ¶Mariti poena suadentis vxori adul∣terium. Cap. 16.
- ¶Quae poena sit cum paradulterium est in vtro{que} coniuge. Cap. 17.
- ¶Receptatorum & fautorum adulterij, quae poena sit. Cap. 18.
- ¶Separatio a mensa & Thoro tollitur. Cap. 19.
- ¶Incoestus & Scortationes laicorum quo∣modo puniuntur. Cap. 20.
- ¶Filius non legitimus quomodo sit alendus. Cap.21.
-
DE ADMITTENDIS AD ECCLESIASTICA BENE∣FICIA.
- Cap. 1.
- ¶Diligenter in Ministros inquirendū. Cap. 2.
- ¶Patronorum officium. Cap. 3.
- ¶Patronorum delinquentium poena. Cap. 4.
- ¶Sacerdotia vacua non esse oportere, ne{que} antequā vacuerint conferri. Cap. 5.
- ¶Ius designationis a Patrono ad quos deuoluatur. Cap. 6.
- ¶Cognitores adhibendos esse. Cap. 7.
- ¶Iuramentum cognitioni praeponendum esse. Cap. 8.
- ¶In doctrina quid querendum sit. Cap. 9.
- ¶Cognoscendum esse an haeretici sint. Cap. 10.
- ¶Cognitores quid primum requirent. Cap. 11.
- ¶Vnicum esse oportere sacerdotium vnius ministri. Cap. 12.
- ¶Priuilegia pluralitatum vt vocant tol∣lenda. Cap. 13.
- ¶Absentiae quae possint esse causae. Cap. 14.
- ¶Quo tempore sit adeundum sacerdotium. Cap. 15.
- ¶Officium prebendariorum. Cap. 16.
- ¶Quinquennij absentiam prebendarijs indulgeri. Cap. 17.
- ¶De natalibus ministrorum. Cap. 18.
- ¶Patronorum nothos ab Ecclesiarum cura remouendos effe. Cap. 19.
- ¶Vitijs quibusuis corporum ministros non arceri a Sacerdotijs. Cap. 20.
- ¶AEtas ministrorum. Cap. 21.
- ¶AEtas liberorum praebendariorum. Cap. 22.
- ¶Cognitorum qualis diligentia re∣quiratur. Cap. 23.
- ¶Forma iuramenti ministrorum. Cap. 24.
- ¶De ijs qui temerè in beneficia irrumpunt Ecclesiastica. Cap. 25.
-
DE RENVNTIATIO∣NE VEL DESERTIONE BENEFICIORVM.
- Cap. 1.
- ¶In renuntiatione & permutatione, consensus ordinarij necessarius est, & sine illo paci∣scens, Simoniacus est. Cap. 2.
- ¶Resignationis negotium non potest inchoari sine authoritate ordinarij. Cap. 3.
- ¶Non licet sententiam cessionis mutare. Cap. 4.
- ¶Cedi non posse beneficijs Ecclesiasticis per procuratores. Cap. 5.
- DE PERMVTATIONE BENEFICIORVM ECCLE∣SIASTICORVM.
-
DE PVRGATIONE.
- ¶Cur legitima purgatio sit instituta. Cap. 1.
- ¶Quando purgationi locus est. Cap. 2.
- ¶Quando purgatio non indicitur. Cap. 3.
- ¶Damnatis in ciuili iuditio non est opus Ecclesiastica purgatione. Cap. 4.
- ¶Quando praemonendus sit reus ante purgationem. Cap. 5.
- ¶Purgationem legitimam aliquando publica denunciatio procedit. Cap. 6.
- ¶Quando suspenduntur non dum purgati. Cap. 7.
- ¶Ratio purgationis. Cap. 8.
- ¶Quales esse debent purgatores. Cap. 9.
- ¶Numerus purgantium. Cap. 10.
- ¶Nemo debet cogiad alium pur∣gandum. Cap. 11.
- ¶Quando possit ab indicta purgatione appellari. Cap. 12.
- ¶Quomodo purgandi sint infames. Cap. 13.
- ¶Ritè purgatus per Iudicem famae bonae restituatur. Cap. 14.
- ¶Occasiones criminum prohibendae sunt. Cap. 15.
- ¶Poena se non rite purgantis. Cap. 16.
- ¶Poenarum varietas. Cap. 17.
- ¶Quantum efficiat purgatio. Cap. 18.
- ¶Defensor quando sit beneficio pri∣uandus. Cap. 19.
- ¶Iudex purgantibus se potest aliquando subuenire. Cap. 20.
- ¶Superstitiosas purgationes non valere. Cap. 21.
-
DE DILAPIDA∣TIONIBVS.
- ¶In proprijs Ecclesijs proprietarij debent vicario domum prouidere. Cap. 1.
- ¶Quomodo ruinosae domus sunt refi∣ciendae. Cap. 2.
- ¶Qui filuas Ecclesiarum vastant quomodo corrigendi sunt. Cap. 3.
- ¶Deillis qui morientes aedificia relinquunt ruinosa, aut euersa. Cap. 4.
- ¶Ruinae aedificiorum ad Ecclesias Cathedra∣les, collegia, & xendochia pertinentium, quomodo resarciendae sunt. Cap. 5.
- DE ALIENATIONE ET ELOCATIONE BONORVM ECCLESIASTICORVM.
- DE ELECTIONE.
-
DE BENEFICIIS EC∣CLESIASTICIS SINE DIMINV∣TIONE CONFERENDIS.
- ¶Nullae debentesse mercaturae Ecclesia∣sticorum munerum. Cap. 1.
- ¶Quotuplex, sit mercatura munerum Ecclesiasticorum. Cap. 2.
- ¶Pacta in muneribus sacris interposita non valere. Cap. 3.
- ¶Inquisitio pactorum qualis esse debeat. Cap. 4.
- ¶Ordinarius ex probabilibus coniecturis purgationem iudicet. Cap. 5.
- ¶Poena paciscentium qualis sit. Cap. 6.
-
DE DI VINIS OFFICIIS.
- ¶De temporibus diuinorum officiorum in Cathedralibus Ecclesijs, & collegijs celebrandorum. Cap. 1.
- ¶Qui diuinis officijs interesse debeant. Cap. 2.
- ¶De sacra communione administranda in dominicis, & festis diebus. Cap. 3.
- ¶De sacrarū concionum tempore. Cap. 4.
- ¶De sacrarum lectionum pronuntiatione, & psalmorum cantu. Cap. 5.
- ¶Ordo seruandus in parochijs vrbanis. Cap. 6.
- ¶De coena Domini sumenda. Cap. 7.
- ¶Deficiente coena Domini quid fa∣ciendum. Cap. 8.
- ¶Pomeridiano tempore quid facien∣dum sit. Cap. 9.
- ¶Precibus vespertinis ratio collationum & disciplina succedunt Cap. 10.
- ¶Excommunicatio quomodo sit ex∣ercenda. Cap. 11.
- ¶Ecclesiarum rusticanarū ritus. Cap. 12.
- ¶In sacellis sacra non sunt tractanda. Cap. 13.
- ¶In Priuatis domibus communio non celebrabitur. Cap. 14.
- ¶Quid in aegrotis & familijs nobilium teneri debeat. Cap. 15.
- ¶Quae communiter in omnibus Ecclesijs obseruanda sunt. Cap. 16.
-
DE ECCLESIA, ET MINISTRIS EIVS, ILLO∣RVMQVE OFFICIIS.
- ¶De AEdituis. Cap. 1.
- ¶De aeconomis siue gardianis Ecclesiarum & sacellorum. Cap. 2.
- ¶De Diaconis. Cap. 3.
- ¶De Praesbyteris. Cap. 4.
- ¶De Archipraesbiteris siue decanis ruralibus. Cap. 5.
- ¶De Archidiaconis. Cap. 6.
- ¶De Ecclesijs Cathedralibus. Cap. 7.
- ¶De decanis. Cap. 8.
- ¶De Praebendarijs. Cap. 9.
- ¶De Episcoporum gradu, ac dignitate in Ecclesia. Cap. 10.
- ¶De obediētia Episcopis exhibēda. Cap. 11.
- ¶De varijs & multiplicibus Episcopi muneribus. Cap. 12.
- ¶De familia Episcopi. Cap. 13.
- ¶De collegijs Episcoporum curae in Academia commissis. Cap. 14.
- ¶De residentia Episcoporum. Cap. 15.
- ¶De coadiutoribus dandis. Cap. 16.
- ¶De Archiepiscopis. Cap. 17.
- ¶De Synodis. Cap. 18.
- ¶De Synodo cuiuslibet Episcopi in sua diocesi. Cap. 19.
- ¶De tempore & loco Synodi Epi∣scopalis. Cap. 20.
- ¶De forma habendae Synodi. Cap. 21.
- ¶De rebus in synodo episcopali tra∣ctandis. Cap. 22.
- ¶De synodo concludenda. Cap. 23.
-
¶DE ECCLESIARVM GARDIANIS.
- ¶De parochiarum limitatione.
- ¶De scholis habendis in ecclesiis ca∣thedralibus. Cap. 1.
- ¶A quo, scholae praeceptor sit deligendus. Cap. 2.
- ¶De visitatione scholae. Cap. 3.
- ¶Quae in arbitrio sunt ludimagistri quoad scholam regendam. Cap. 4.
- ¶Quae institutio grammatices reti∣nenda sit. Cap. 5.
- ¶De Cathechismo ante omnia tra∣ctando. Cap. 6.
- ¶Quid in schola sit agendum in primo ingressu ma∣tutino, & postremo egressu vespertino. Cap. 7.
- ¶De cura in discipulos diebus festis. Cap. 8.
- ¶De aetate puerorum admittendorum in scholam. Cap. 9.
- ¶De conditionibus admittendorum discipulorum. Cap. 10.
- DE ACADEMIIS, ET PRIMVM DE PRAEFECTIS COLLEGIORVM.
-
DE DECIMIS.
- ¶Decimas esse soluendas. Cap. 1.
- ¶Decimae praediales quomodo solui debent. Cap. 2.
- ¶Animalium decima annua quomodo iuxta numeri rationem soluatur. Cap. 3.
- ¶Diuisio decimarum qualis sit. Cap. 4.
- ¶Decima rerum alienatorum quomodo recuperetur. Cap. 5.
- ¶De commodis quae proueniunt a sacris ritibus. Cap. 6.
- ¶De iure vicariorum. Cap. 7.
- ¶Quando minister ecclesiae ex prouentibus ecclesiae ali non potest. Cap. 8.
- ¶De decimis colligendis in aliena parochia. Cap. 9.
- ¶Paroeciae soluendas decimas, non sacello. Cap. 10.
- ¶De locis qui sunt a decimis liberi. Cap. 11.
- ¶Consuetudo compensationis tenenda. Cap. 12.
- ¶Decimae praediales, & personales quibus soluendae. Cap. 13.
- ¶Soluendas esse decimas personales, iuxta con∣suetudinem vrbis London. Cap. 14.
- ¶Proprietarij quomodo decimas soluent. Cap. 15.
- ¶Decimas vtrius{que} generis soluendas esse. Cap. 16.
- ¶Causa decimarum inter ipsos ministros non progredietur. Cap. 17.
- ¶Consuetudo non soluendi decimas in∣ualida sit. Cap. 18.
- ¶De pensionibus. Cap. 19.
-
DE VISITATIO∣NIBVS.
- ¶Cur ecclesiae visitandae sunt. Cap. 1.
- ¶Quae sunt in visitationibus quaerenda. Cap. 2.
- ¶Forma visitationis. Cap. 3.
- ¶Quae sint, & a quibus prestanda. Cap. 4.
- ¶Punienda in syndicis negligentia. Cap. 5.
- ¶Soluendum visitationibus iustam mercedem. Cap. 6.
- ¶Priuilegia locorum exemptorum moderanda. Cap. 7.
- ¶Poena peccatorum in collegijs, & huiusmodi coetibus vnde proficisci debeat. Cap. 8.
-
DE TESTAMENTIS.
- ¶Quid sit Testamentum. Cap. 1.
- ¶De testibus adhibendis. Cap. 2.
- ¶De testamento nuncupatiuo. Cap. 3.
- ¶Quod testamentum valere debeat. Cap. 4.
- ¶De Codicillis. Cap. 5.
- ¶Quo tempore liceat contra testamentum agere. Cap. 6.
- ¶Quibus liceat velnon liceat testamentum facere. Cap. 7.
- ¶Quomodo qui communi iure testamentum condere non possunt, tamen ad pias cau∣sas legata relinquunt. Cap. 8.
- ¶Quae sint piae causae. Cap. 9.
- ¶Qualis distributio bonorum esse debeat, vel ex Testamento, vel ab intestato. Cap. 10.
- ¶Qui filij portione legitima carere possint. Cap. 11.
- ¶Parentes ctiam pauperes, cur a filijs in testa∣mento praeteriri possint. Cap. 12.
- ¶Cur vxores praeterire liceat in testa∣mento. Cap. 13.
-
¶Qui nec
institui, nec legatorum participes esse possunt. Cap. 14. - ¶De iniqua vel impossibili conditione legati. Cap. 15.
- ¶Quando haeredes bona testatoris capere possunt. Cap. 16.
- ¶De mercede iudicis & ministrorum. Cap. 17.
- ¶Quòd haeredes & administratores ratio∣nem reddent bonorum. Cap. 18.
- ¶De sigillo defuncti. Cap. 19.
- ¶De bonorum indicibus conficiendis. Cap. 20.
- ¶Haeredes vel administratores solum indicium fidem sequi debere. Cap. 21.
- ¶Dubitatio cum incurrit de testamento vel haeredibus, quid sequendum sit. Cap. 22.
- ¶Poena recusantium haeredum quae sit. Cap. 23.
- ¶De distributione bonorum inter haeredes vel administratores. Cap. 24.
- ¶Quae legantur pijs causis, quando sol∣uenda sunt. Cap. 25.
- ¶Moriens legatarius quando legatum trans∣mittit ad haeredem. Cap. 26.
- ¶Quando legatum ab haerede non soluitur. Cap. 27.
- ¶Quando legata non valent. Cap. 28.
- ¶Quando legata minui possunt. Cap. 29.
- ¶Quid a legatarijs promittendum sit. Cap. 30.
- ¶De fidei commissis. Cap. 31.
- ¶Quomodo sit vtendum mortui bonis. Cap. 32.
- ¶Sine consensu nihil esse alienandum. Cap. 33.
- ¶Testamentum annuo spatio impleri debet. Cap. 34.
- ¶Quando separatim haeredes in testamen∣to versari possint. Cap. 35.
- ¶De successoribus haeredum & admi∣nistratorum. Cap. 36.
- ¶Haeredes diuersarum diocesium quomodo iure conuenientur. Cap. 37.
- ¶Quomodo ratio sit ab haeredibus red∣denda. Cap. 38.
- ¶Poena eorum qui testamenta violant. Cap. 39.
- ¶Qui sunt sine testamento. Cap. 40.
- ¶Testamentum vitiosum impleri debet. Cap. 41.
- ¶Quibus administratio bonorum committen∣da sit, & quid mercedis habere de∣beant. Cap. 42.
- ¶Quae desunt huic capiti vnde petenda sunt. Cap. 43.
-
DE POENIS EC∣CLESIASTICIS.
- ¶Poena culpae par esse debet. Cap. 1.
- ¶Idem crimen non debet bis puniri. Cap. 2.
- ¶Clerici quomodo puniendi. Cap. 3.
- ¶AEtati nulli parcendum esse. Cap. 4.
- ¶Poena debet authorem sequi. Cap. 5.
- ¶Iudices in veneratione esse debere. Cap. 6.
- ¶Grauidis foeminis parcendum ad tempus. Cap. 7.
- ¶Vbi legitima deest, ibi sit arbitraria poena. Cap. 8.
- ¶Poena minui potius quam augeri debet. Cap. 9.
- ¶Institutio carceris qualis sit. Cap. 10.
- ¶Pecuniaria poena quomodo admitti possit. Cap. 11.
-
DE SVSPENSIONE.
- ¶Suspensionis varietas. Cap. 1.
- ¶Quae causae sunt suspensionis. Cap. 2.
- ¶Quomodo terminatur suspensio. Cap. 3.
- ¶Suspensus totum annum excommu∣nicetur. Cap. 4.
- ¶Quomodo puniri debent qui iudicis sententiam violant. Cap. 5.
- ¶Poena illorum qui suspensis aut excommu∣nicatis contra leges fauent. Cap. 6.
- ¶Poena suspensorum & excommunicatorum si pertinaciter templum exire re∣cusent. Cap. 7.
- ¶Quomodo ferenda suspensionis & communicationis sententia. Cap. 8.
- ¶In morte sacramenta sunt concedenda. Cap. 9.
- DE FRVCTWM DI∣DVCTIONE VEL SEQVESTRA∣TIONE, VT WLGO DICITVR, PROPTER VARIAS CAVSAS.
- DE DEPRIVA∣TIONE.
-
DE EXCOMMV NICATIONE.
- ¶Quid sit Excommunicatio. Cap. 1.
- ¶Quibus excommunicatio com∣mittitur. Cap. 2.
- ¶Quibus in causis excommunicatio debet adhiberi. Cap. 3.
- ¶Excommunicanda persona debet ante sententiam admoneri. Cap. 4.
- ¶Vniuersitas aut collegium non potest excommunicari. Cap. 5.
- ¶Excommunicatio prudenter & deliberate debet institui. Cap. 6.
- ¶De excommunicatione scriptis mandata. Cap. 7.
- ¶Poena iudicis non legitime excommu∣nicantis. Cap. 8.
- ¶Excommunicatorum denuntiatio. Cap. 9.
- ¶Excommunicatorum poena. Cap. 10.
- ¶Poena communicantium cum excom-mun catis. Cap. 11.
- ¶Quamdiu vitandi sunt excommunicati. Cap. 12.
- ¶Quid obstinatis debeat excommu∣nicatis fieri. Cap. 13.
- ¶Excommunicatus non liberatur nisi resipuerit. Cap. 14.
- ¶Cum appellatur ab excommunicante quid fiat. Cap. 15.
- ¶De reis qui mortis sententiam acce∣perunt. Cap. 16.
- Formula reconciliationis excom∣municatorum.
- ¶Cum haec recitarit, erectus astet, in altiorem aliquem locum translatus, ex quo facilè vi∣deri possit, & audiri, clarè dicat, ea que sequuntur & apertè.
- ¶Deinde suum intexat peccatum cuius reus estfactus, & eo exposito, sic instituto sermone pergat.
- ¶Tum pastor, circumfusam ecclesiam sic interroget.
- ¶Rursus pastor sic interroget.
- ¶Tum pastor reum in genua inclina∣tum, sic alloquatur.
- (¶Hic pastor, rei capite contracto, ita pergat.)
- ¶His rebus conclusis pastor reum complectatur & osculo sancto fratrem agnoscat, eum{que} manibus attollat, & medio templo propè mensam dedu∣cat, communioni praeparatam, accinens interim, Te Deum, vel, gloria in excelsis, vel, vt maximè conuenire videbitur, & chorus in alternis versi∣bus perpetuo succedat, ad finem pastor addat. Sit nomen Domini laude affectum, Respondeat po∣pulus, Ex hoc tempore vs{que} ad omnem aeternita∣tem. Sequatur hijs verbis oratio.
-
¶DE IVDICIIS, ET VBI QVIS AGERE VEL CONVE∣NIRI DEBEAT.
- ¶Quid iudicium. Cap. 1.
- ¶De iudicijs ordinarijs. Cap. 2.
- ¶Ordine omnis iuris non seruato, processus redditur nullus, si iudicium fuerit ordinarium. Cap. 3.
- ¶De iudicijs extraordinarijs. Cap. 4.
- ¶De iudicijs summarijs. Cap. 5.
- ¶Processus de plano, & sine strepitu iudicij. Cap. 6.
- ¶Processus abs{que} forma & figura iudicij. Cap. 7.
- ¶Quando procedere licet summariè & de plano, & sine strepitu, ac forma iudicij. Cap. 8.
- DE CRIMINIBVS.
-
DE IVDICIIS.
- ¶Iudex non suus ex consensu fit suus. Cap. 1.
- ¶De iudicijs delegatis. Cap. 2.
- ¶Qui iudices nequeunt esse. Cap. 3.
- ¶De recusatione iudicis. Cap. 4.
- ¶Succedens iudex supplere potest quod prae∣cedens non praestiterat. Mortuo iudice, suc∣cedens in eius locum potest procedere iuxta formam retroactam, prout ille potuit, in cuius locum successit.
- ¶Tres iudicij partes.
- ¶De citatione.
- ¶Quando partes, procuratores mittere possunt.
- ¶Citatus comparere debet coram iudice etiam non suo.
- ¶Mutatio loci post citationem non sufficit ad declinationem fori.
- ¶Citatis tutus sit ad iudicem accessus, & recessus.
- ¶De soluendis impensis.
- ¶De foro iudiciali.
- ¶Quatuor modis potest reus forum sortiri.
- ¶Ordinarius iudex non potest mu∣tare locum consuetum.
- ¶De libello.
- ¶Iudicium quando soluitur.
- ¶De causis incidentibus.
- ¶Infra annum causae omnes terminentur.
- ¶De officio Iudicis.
- ¶Poena Iudicis, scienter ferentes sententiam iniustam.
- ¶Absens contumacitèr non est audiendus, si appellet.
- ¶De nondum adultis.
-
DE OFFICIO ET IV∣RISDICTIONE OMNIVM IVDICVM.
- ¶Iurisdictio ordinaria & delegata.
- ¶Iurisdictio Regis.
- ¶Iurisdictio archiepiscopi, episcoporum, archidiacanorum & aliorum.
- ¶Iudicis officium.
- ¶Iurisdictio delegata.
- ¶Iurisdictio episcoporum & praelatorum.
- ¶De loco iudicij.
- ¶Archiepiscopi priuilegium.
- ¶Poena in contumaces.
- Cancellarius.
- AEtas iudicis.
- Quando impunè non paretur iudici.
- De delegatione iurisdictionis.
- ¶Iurisdictio delegati re integra morte mandantis expirat
- Audiat iudex tantum ea quae suae sunt iurisdictionis.
- ¶De foro competenti.
- Causae Ecclesiasticae.
- ¶De recusatione iudicis.
- ¶Causae recusationis.
- A iudice iustè recusato potest appellari.
- Episcopus non delegat causam extra dioe cesin.
- Episcopos negligentes Archiepisco∣pus corripiet.
- De delegatione ad tempus.
- Iudex non habenti aduocatum pro∣uidere potest.
- Iudex fugientem repetere potest à iudice loci ad quem fugiat.
- Iudices mutuo opem ferre debent.
- Iudex alijs excommunicatum absoluendi ius committere potest.
- Poena arbitraria.
- Iudex appellationis non probabittestamen∣tum, ne{que} bonorum administra∣tionem concedet.
- De prorogatione iurisdictionis iudicis delegati.
- Excommunicatus ab vno ab alio absolui non potest.
-
De Litis contestatione. Litis contestatio quid sit.
- ¶De confessione.
- Contestatio litis non requirit prae∣sentiam actoris.
- ¶Quare fit litis contestatio.
- Reus in litis contestatione certum dabit responsum.
- Reus ad singulas petitiones seorsim respondebit.
- Contumax contra se ipsum prae∣iudicium facit.
- Exceptiones dilatoriae litis contesta∣tionem impediunt.
- Similiter exceptiones peremptoriae.
- ¶Testes ante litis contestationem non admittuntur, ad probandum causam principalem, sed ad probandum exceptiones dilatorias, & peremptorias.
- Testes ad perpetuam rei memoriam ante litis contestationem admitti possunt.
- ¶In quibus causis testes admittantur, de principali causa, ante litis con∣testationem.
- Quando non requiritur litis contestatio.
- Vel de litis contestatione sic scribatur.
-
DE IVRAMENTIS ET PERIVRIIS.
- De differentia iuramentorum. Cap. 1.
- De poena temerarij iuramenti. Cap. 2.
- Forma publicae poenae. Cap. 3.
- Forma legitimi iuramenti. Cap. 4.
- Periurium quid sit. Cap. 5.
- De iudicibus iuramentum postu∣lantibus. Cap. 6.
- De peierantium poena. Cap. 7.
- De legitimis iuramentis non de∣trectandis. Cap. 8.
- De fide laesa. Cap. 9.
- Exceptiones in periurij & fidei laesae culpis, quae sint. Cap. 10.
- Generalia iuramenta, & promissa qualia esse debent. Cap. 11.
-
DE IVRAMENTO CALVMNIAE.
- Tam actor, quàm reus initio litis, praestet iuramentum calumniae. Cap. 1.
- ¶Iudex cum primum ad munus admittitur, praestet iuramentum de calumnia. Cap. 7.
- Forma iuramenti calumniae. Cap. 3.
- Iuramentum malitiae. Cap. 4.
- Discrimen inter iuramentum maliciae & iuramentum calumniae. Cap. 5.
- Iuramentum aut per dominum litis fiat, aut per procuratorem. Cap. 6.
- Iurans debet non leuem habere causae notitiam. Cap. 7.
- Mortua altera parte, successor idem praesta∣bit iuramentum. Cap. 8.
- In appellatione iurandum. Cap. 9.
- Recusans iuramentum calumniae causa cadat. Cap. 10.
- Iuramentum calumniae non est omit∣tendum. Cap. 11.
-
De probationibus.
- Probatio quid sit. Cap. 1.
- Reo confitente, non est opus probatione. Cap. 2.
- Species probationis. Cap. 3.
- Probatio non est admittenda, nisi reo prae∣sente, aut per contumaciam absente. Cap. 4.
- Probatio facienda est in iudicio coram iudice. Cap. 5.
- Actori non reo interest probare. Cap. 6.
- Contrariae probationes.
- In communibus iudicijs tam reo, quàm actori incumbit probatio. Cap. 8.
- Post publicationem, non licet contrarias probationes afferre. Cap. 9.
- In omni actu iudiciali adesse oportet aut notarium, aut duos testes. Cap. 10.
- Affirmanti incumbit probatio, non neganti. Cap. 11.
- Aliena à causa nihil probant. Cap. 12.
- Accusatores in iudicium deferre non de∣bent rem, quae probari possit. Cap. 13.
- Testes Synodales. Cap. 14.
- Officium iniunctum quis{que} probare te∣netur se impleuisse. Cap. 15.
- Monumenta publica. Cap. 16.
- Reus potest probandi onus in se suscipere. Cap. 17.
- Reus exceptiones suas probare debet. Ca. 18.
-
Ad probandum ea quae nihil causam
, nemo admittatur. Cap. 19. - Quando confessio omnibus probationibus sit praeferenda. Cap. 20.
- Probationes valent, etiam nullo designato termino ad probandum. Cap. 21.
- Probationes iuductae ad vnum effectum valent ad alium. Cap. 22.
- Alleganti statuti ignorantiam non facile creditur. Cap. 23.
- Probatio per iuramentum. Cap. 24.
- Aliquando negatiua probanda est. Cap. 25.
- Antiquitatis probatio. Cap. 26.
- Acta iudicij fideliter custodienda. Cap. 27.
- DE POSSES∣SIONE.
-
DE FIDE.
- De fide instrumentorum. Cap. 1.
- Instrumenta publica. Cap. 2.
- Instrumenta priuata. Cap. 3.
- Priuata scripta non valent, nisi trium testium subscriptione firmentur. Cap. 4.
- Libri mercatorum. Cap. 5.
- Modus conficiendi instrumenta. Cap. 6.
- Scripturarum comparatio. Cap. 7.
- Instrumenta ipsa in iudicio exhiben∣da sunt. Cap. 8.
- Instrumenta quando exhibenda sunt. Cap. 9.
- Contraria scripta. Cap. 10.
- Instrumenta publica valent mortuis testibus. Cap. 11.
- De exustis aut amissis instrumentis. Cap. 12.
- De instrumentis suspectis. Cap. 13.
- Instrumenti improbatio. Cap. 14.
- De Instrumentorum custodia. Cap. 15.
- Instrumentum à diuersis tabellionibus factum. Cap. 16.
- Descriptio vetusti instrumenti. Cap. 17.
- Antiquitatis probatio. Cap. 18.
- Scripturis autenticis detrahitur fides, si vnus ex testibus contradixerit. Cap. 19.
- Aduersarius non est cogendus in medium proferre quod contra sefaciat. Cap. 20.
- De rationibus defuncti. Cap. 21.
-
De crimine falsi.
- Crimen falsum quid sit, & quando com∣mittatur. Cap. 1.
- Huius criminis rei & suspecti quomodo conueniuntur. Cap. 2.
- Conuictorum poenae. Cap. 3.
- De scriptis corruptis quid statuendum sit. Cap. 4.
- Fraus & dolus malus spectantur in cri∣mine falsi. Cap. 5.
- Scribae vitium negligentia inductum quo∣modò puniatur. Cap. 6.
- Sigilla vniuersitatum & societatum sine con∣sensu praefecti, & maioris partis vniuer∣sitatis non valent. Cap. 7.
-
DE TESTIBVS, EORVMQVE DICTIS.
- Quando testes examinandi sunt ante litem contestatam. Cap. 1.
- Dilatio ad producendum testes. Cap. 2.
- Articuli probationis. Cap. 3.
- Testium citatio. Cap. 4.
- Aduersae partis citatio. Cap. 5.
- Interrogationes. Cap. 6.
- Dilatio ad interrogationes con∣cipiendas. Cap. 7.
- Protestatio in exhibitione inter∣rogationum. Cap. 8.
- Iuramentum testium. Cap. 9.
- Diebus feriatis non iuretur. Ca. 10.
- Deligatio examinationis. Cap. 11.
- Reiectio testium quando fienda. Cap. 12.
- Testes per iudicem cogendi sunt, si venire recusant. Cap. 13.
- Qui in testimonium venire cogi non possunt. Cap. 14.
- Ad nobiles & debiles eundum est, pro illo∣rum examinatione. Cap. 15.
- Officium testium. Cap. 16.
- Qui à testimonio repellendi sunt. Cap. 17.
- Quorundam testimonia repellenda sunt. Cap. 18.
- Qui à testimonio repellendi sunt. Cap. 19.
- Testes de vniuersitate. Cap. 20.
- Testes domestici quando adhiberi possunt. Cap. 21.
- Qui semel approbat personam testis, semper videtur approbare, nisi noua emerse∣rit exceptio. Cap. 22.
- In aliena causa plures testes ex eadem fami∣lia adhiberi possunt. Cap. 23.
- Testis alicuius scripti propter crimen postea commissum aut patefactum reijci non debet. Cap. 24.
- Qui poenitentiam egerunt, ad testimonij fi∣dem restitui possunt. Cap. 25.
- Quibus testibus fides sit habenda. Cap. 26.
- Super eisdem aut contrarijs articulis non licet saepius testes producere. Cap. 27.
- Quando testes repeti possunt. Cap. 28.
- Poena testium peiurantium. Cap. 29.
- Quando testis rationem sui dicti reddere teneatur. Cap. 30.
- De testibus extra iudicial bus. Cap. 31.
- Testibus expensae sunt soluendae. Cap. 32.
- Reprobatorij testes non sunt per alios reprobandi. Cap. 33.
- Dicta testium interpretanda sunt, secundum loquendi consuetudinem. Cap. 34.
- Quando dictum vnius testis suppletur per dictum alterius. Cap. 35.
- Testis inconstantia. Cap. 36.
- Pars intentionem suam obscuram interpre∣tari potest. Cap. 37.
- Testes pro vtra{que} parte deponere debent, si requiratur. Cap. 38.
- Examinatio testium. Cap. 39.
- Testes singulares. Cap. 40.
- Variatio testium. Cap. 41.
- Testimonia de scire & credere. Cap. 42.
- De testibus examinatis coram arbitris. Cap. 43.
- Quomodo iudex de multis testibus iudicabit. Cap. 44.
- Variatio testium quando non noceat. Cap. 45.
- Praeferendi sunttestes qui absoluunt, his qui condemnāt. Cap. 46.
- De numero testium. Cap. 47.
- Iudex testibus iubere potest silentium, & mu∣tare articulorum ordinem in exa∣minatione. Cap. 48.
- In animae periculo iuramentum exigi potest. Cap. 49.
- Testimoniorum copia partibus non est neganda. Cap. 50.
- Testimoniorum publicatio. Cap. 51.
- Testium productio post testimoniorum publicationem. Cap. 52.
- Quando admittitur probatio post testium publicationem. Cap. 53.
- Neque testes, neque dicta testium refelli pos∣sunt, post primam assignationem ad au∣diendum sententiam. Cap. 54.
- Officium iudicis in examinandis testibus. Cap. 55.
- De consuetudine.
-
De Praescriptionibus.
- Praescriptio quid sit. Cap. 1.
- Praescriptio decimarum in aliena parochia. Cap. 2.
- Malae fidei possessor praescribere non potest. Cap. 3.
- Interruptio tollit praescriptionem. Cap. 4.
- Contra visitantes nemo praescribere potest. Cap. 5.
- Praescriptio Ecclesiarum vel decimarum in aliena dioecesi. Cap. 6.
- Praescriptio vel interrumpi potest, vel cessare, vel impediri. Cap. 7.
- DE VIOLENTA PER∣CVSSIONE CLERICORVM.
-
De Praesumptionibus.
- Presumptio quid sit. Cap. 1.
- Praesumptio temeraria & probabilis. Ca.2.
- Praesumptio violenta. Cap. 3.
- Probatio carnalis copulae per praesumptiones. Cap. 4.
- Quis sit habendus pro patre. Cap. 5.
- Praesumptio mali animi. Cap. 6.
- Praesumptio boni animi. Cap. 7.
- Qui ad obiecta crimina tacet suspectus est. Cap. 8.
- Qui subterfugia quaerit, malam causam habere praesumitur. Cap. 9.
- Quando ignorantia non est praesumenda. Cap. 10.
- De fama. Cap. 11.
- Praesumptio continentiae. Cap. 12.
- Praesumptio ex habitu. Cap. 13.
- Praesumitur neminē velle prodere sua. Ca. 14
- Praesumitur non mutari voluntatem, nisi probetur. Cap. 15.
- Iudicis sententia praesumitur bona. Cap. 16.
- Praesumitur pro scripto. Cap. 17.
- Praesumptio iuris, & de iure. Cap. 18.
- Pares praesumptiones se mutuò conficiunt. Cap. 19.
- Praesumptio infirmitatis tollitur per actum. Cap. 20.
- Iudex ex circumstantijs iudicabit. Cap. 21.
- De diffamationibus.
-
De dilationibus.
- Dilatio quid sit. Cap. 1.
- Dilationū species. Cap. 2.
- Dilationes quantum fieri potest, amputandae sunt. Cap. 3.
- Certa dilationum spatia. Cap. 4.
- Dilationes quae ad causae cognitionem pertinent, iudice sedente, & parte aduersa praesente, fi∣ant. Cap. 5.
- Si iudex tempore probationum praescripto ius non dicat, pars ad tempus amissum resti∣tuetur. Cap. 6.
- Terminus dilationis vtri{que} parti communis sit. Cap. 7.
- Dilatio certum tempus praescribere habet. Cap. 8.
- Data dilatione cessat iudicis officium, dum du∣rat dilatio. Cap. 9.
- Qui prodiderit acta, ad aliam probationem non admittetur. Cap. 10.
- Libellus si in citatione inseratur, excludit dilationem ad deliberandum. Cap. 11.
- In causae initio non dabitur actori tempus, ad deliberandum. Cap. 12.
- Mutatio libelli non semper requirit nouam dilationem, ad respondendum. Cap. 13.
- Prorogatio dilationis. Cap. 14.
- Secunda dilatio ex causa dari potest. Cap. 15.
- Dilatio potest quando reuocari. Cap. 16.
- Dilatio data reo ad iurandum intelligenda est dari actori ad probandum. Cap. 17.
- Dilatio quando reus opponit exceptiones. Cap. 18.
- Dilatio ad consulendum. Cap. 19.
- Citatio peremptoria. Cap. 20.
- Propter iniustas dilationes licet appellare. Cap. 21.
- Citatio terna. Cap. 22.
- Praeter citatoriam primam, & secundam dilati∣onem, aliae sunto peremptoriae, licet for∣tasse non sic inscribantur. Ca. 23.
- De remoto ab administratione. Ca. 24.
- Puando idem terminus duobus actis prae∣scribi potest. Ca. 25.
- Iudex vni parti parcere non potest,in alterius partis praeiudicium. Cap. 26.
- Diebus feriatis iudicia non fiant. Cap. 27.
- Quae in ferijs liceant. Cap. 28.
- Citationes non fiant diebus feriatis. Cap. 29.
- De messe & Vindemia. Cap. 30.
- De certis ferijs. Cap. 31.
-
DE EXCEPTIONIBVS.
- Exceptio quid sit. Cap. 1.
- Exceptiones peremptoriae & dilatoriae. Cap. 2.
- Exceptiones reales & personales. Cap. 3.
- Exceptiones peremptoriae semper possunt obijci. Cap. 4.
- Quae exceptiones sint temporariae. Cap. 5.
- Declinatoriae exceptiones quando sint oppo∣nendae, & quando probandae. Cap. 6.
- Exceptiones dilatoriae quando proponendae, & probandae. Cap. 7.
- Declinatoria exceptio contraiudicem ante omnes alias proponenda. Cap. 8.
- Terminum esse proponendum à iudice ante litis contestationem, ad omnes dilato∣rias exceptiones proponendas. Cap. 9.
- Tempus proponendarum exceptionum pe∣remptoriarum. Cap. 10.
- Quae exceptiones per totam causam obijci possunt. Cap. 11.
- Exceptio excommunicationis infra octo dies est post probanda. Cap. 12.
- De exceptionibus mixtis. Cap. 13.
- Dilatoria iudicij processum impediens omissa in prima instantia in appellatione non poterit obiici. Cap. 14.
- Peremptoriae omissae in prima instantia possunt in appellatione obijci. Cap. 15.
- Quid sit replicatio & quando sit probanda. Cap. 16.
- An iudex de replicationibus pronunciare debeat. Cap. 17.
- Quantum possit replicatio paris criminis. Cap. 18.
- Nea{que} excipiens, nea{que} replicans omnia fatetur, quae dicit excipiendo, vel replicando. Cap. 19.
- De exceptione contra testes, cuiuscemodi sit, & quamdiu valeat. Cap. 20.
- De exceptione contra testes, & replicatione testium. Cap. 21.
-
DE SENTENTIA ET RE IVDICATA.
- Iudex quando allegata & probata sequi potest contra conscientiam. Cap. 1.
- Iudex primum certam exquirere debet facti notitiam. Cap. 2.
- Deinde exquitat quod in facto ius sit. Cap. 3.
- Si ambigat fauendum est reo. Cap. 4.
- Quid sit sententia. Cap. 5.
- Quomodo sententia recte feratur. Cap. 6.
- Sententiarum species. Cap. 7.
- De sententia interloquutoria. Cap. 8.
- De sententia definitiua. Cap 9.
- Sententia definitiua retractari non potest nisi contraius diuinum feratur. Cap. 10.
- Iudici quando liceat sententiam mutare, addere, & minuere. Cap. 11.
- De impugnatione sententiae. Cap. 12.
- Subsidium impugnationis sententiae. Cap. 13.
- De re iudicata. Cap. 14.
- Quando res inter quosdam iudicata praeiu∣dicat alijs. Cap. 15.
-
De Appellationibus.
- Appellatio quid sit. Cap. 1.
- De appellatione iudiciali. Cap. 2.
- De appellatione extraiudiciali. Cap. 3.
- Appellare licet etiam in causis extraiu∣dicialibus. Cap. 4.
- Quae sit vis appellationis extraiudicialis. Cap. 5.
- In iudicio non licet appellare à futuro grauamine. Cap. 6.
- Si appellatio scripta porrigatur iudici, satis est, nec requiritur vt coram eo lega∣tur. Cap. 7.
- Quid agendum sit, si iustus metus impediat ab appellando. Cap. 8.
- Qu bus casibus appellare non licet, aut frustra appellatur Cap. 9.
- Quando ante sententiam definitiuam liceat appellare iu causis ecclesiasticis. Cap. 10.
- Quo ordine appellandum sit. Cap. 11.
- Quomodo a pluribus iudicibus appel∣letur. Cap. 12.
- Qui per appellationem in vna causa liberatur, a suo iudice in alijs tamen ei debet re∣spondere. Cap. 13.
- Non obstat prior appellatio deserta, quando propter nouum grauamen rursus appel∣lari possit ab eodem iudice. Cap. 14.
- In causa communi plurium, vnius appellatio alios etiam iuuat. Cap. 15.
- An iuramentum interpositum prohibeat appellationem. Cap. 16.
- Ob suspectum locum licet appellare. Cap. 17.
- Tam in maioribus, quàm in minoribus causis licet appellare. Cap. 18.
- Qualis causa reddenda sit in appellationibus. Cap. 19.
- Cum appellatur à definitiua licet aliter agere, quam in alijs appellationibus per∣mittatur. Cap. 20.
- Coram quo iudice appellationis causa sit propo∣nenda, & coram quo iustificanda. Ca. 21.
- Si exceptiones legitimae cum probationibus offeran∣tur iudici, si rectae fuerint, & licitae, appellatur, & iustificatur appellatio. Cap. 22.
- Iustificata appellatione, non est probata obiter exceptio. Cap. 23.
- Ob quas alias iniurias, & cauillationes iudicis, licet ab eo appellare. Cap. 24.
- Quomodo in diuersis appellationibus pro∣cessus iustificetur. Cap. 25.
- Ad quid inuentae sunt appellationes. Cap. 26.
- In causa appellationis aliquae exceptiones re∣peti possunt, quae in prima instantia lo∣cum non habuerunt. Cap. 27.
- Lapsus termini quando{que} non obest. Cap. 28.
- Terminus ad appellandum est decem dierum. Cap. 29.
- De terminis ad prosequendam & ad finiendam causam appellationis. Cap. 30.
-
Lata sententia definitiua non est ante decem
mandanda executioni. Cap. 31. - Quomodo labatur terminus in extra iudi∣ciali appellatione. Cap. 32.
- Terminus finiendae causae appellationis à iudice, à quo appellatur, non potest mutari. Cap. 33.
- Si compromissum interponatur, non labitur terminus. Cap. 34.
- Degeneribus Apostolorum. Cap. 35.
- Quando sit opus Apostolis, & quando non. Cap. 36.
- Quando petendi Apostoli, & quis terminus eo∣rum petendorum concedatur. Cap. 37.
- Quid in Apostolis contineri debeat. Cap. 38.
- ¶Appellanti non est fraudi si post grauamen ali∣gat ad tribunal iudicis, nec ob id impeditur, quando intra decem dies ab eo ap∣pellari possit. Cap. 39.
- Appellans si quid cum protestatione agat coram iudice à quo appellauit,ne propterea de∣serit appellationem. Cap. 40.
- Post appellationem debet iudex à tota causa supersedere, nisi grauamen inflictum re∣uocet. Cap. 41.
- Quae attentantur post appellantionem sunt irrita. Cap. 42.
- Quae innouata post appellationem à iudice appellationis reuocari debeant, & quae non. Cap. 43.
- Quatenus iudex, à quo appellatur, de appella∣tionis iustitia potest cognoscere. Cap. 44
- Quando iudex appellationis causam debeat ad inferiorem iudicem remittere. Cap. 45.
- Iudex ad quem appellatum est, non prohibeat inferiorem, nisi prius ei constet legitimè appellatum esse. Cap. 46.
- Sententiae excommunicationis, & suspensionis non reuocandae à iudice appellationis, nisi vocatis partibus. Cap. 47.
- Puniendus quomodo sit iudex, qui iustè appel∣lationi non detulerit. Cap. 48.
- Non est necessaria citatio partium in causa appellationis. Ca. 49.
- Iudex à quo appellatum est, non punietur à superiori, nisi citatus, & illi assidebit in causa retractanda, si visum fuerit. Cap. 50.
- Iudex ad quem appellatur, pro arbitrio non potest appellationem requirere, vel admittere. Cap. 51.
- Partes quando{que} possunt renuntiare appel∣lationi. Cap. 52.
- Suspectus appellans, aut fideiubeat, aut custodiatur. Cap. 53.
- Inferior iudex exequetur à se sententiam latam, si confirmetur à superiori. Ca. 54.
- In appellatione à definitiua grauamen quod∣cun{que} per interlocutoriam illatum, à iu∣dice appellationis reuocari potest. Cap. 55.
- Appellans cum deserit appellationem condem∣natur, aduersario prosequenti in expensis. Ca. 56.
- Qui non sui aduersarij appellationi defert, sciat suae quo{que} non deferendum. Ca. 57.
- Post appellationem, non est denuncianda excommunicatio. Cap. 58.
- Excommunicatio post appellationem lata, est inualida. Cap. 59.
- Reuocatio causae ab Episcopo facta, vel à supe∣riori iudice, quanti sit momenti. Ca. 60.
- Post appellationem legitimam à sequestro, appellans liberè fructus percipit. Ca. 61.
- judgments