Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo.

About this Item

Title
Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo.
Author
Schonaeus, Cornelis, ca. 1541-1611.
Publication
Londini :: [Printed by Thomas Snodham] ex typographia Societatis Stationariorum,
1620.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Latin drama, Medieval and modern -- Early works to 1800.
Cite this Item
"Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A11579.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 2, 2024.

Pages

Actus III.

Scena IIII.

MELCHIAS, IOACHIMVS, OZIAS. Eiusdem generis.

—Eheu vix sum compos animi, ita Vsque currendo sum defatigatus miser. Pedibus pul magnā habeo gratiā, qui me ex periculo Tanto surripuerunt. Sed vbi nunc Oziam Nostrae vrbis principē reperiā cogito. Ioa. Melchias Est, & te nominat: appellemus▪ O. heus, heus Melchia

Page 106

Mel. Quis homo est quime? Eho, teipsum quaere∣bam Ozia. Hem, tu quo{que} hîc aderas Ioachime? nō praevideram Te, ignosce. Ioa. Quidnam est quod ita trepidas, aut quid exanimatus es Obsecro? edò. Mel. Actum est, perijmus miseri, Ozi. Istud avertat Deus. Mel. Nescitis quantum ego vobis adventu meo Nunc apportem mali. Ioa. Eheu miseriam! facilè quidem Isthuc futurum, cùm te accurretem procul Conspiciebamus, augurabmur modò. Mel. Ad restim iam quidem res nobis devenit pla∣nissime. Ozi. Vae nobis miseris, sed narra sodes quid sit mal. Mel. Hostes omnibus vndi{que} obsessis fontibus, aquā Vniuersam praeripuerunt nobis. Ozi. O Deus, Quid ego audio? actum est, siquidem tu ist huc vera praedicas. Mel Verissimum esse reperietis quod nuncio. Nam clanculum modò ad hauriendam aquam dum exeo, prius Quàm ad vllum pervenissem fontem, circumventus vndique, Ex insequentium manibus vix effugi miser. Ozi▪ Vae nobis infelicibus: vt animus in spe, a for∣midine Vs{que} antehac attentus fuit, ita postquā adempta spes, Lsss▪ cura{que} cōfectus stupet. Mel. Eheu Miseriam! quid facimus nūc, aut quid das cōsilij Ozia? O. Ne{que}

Page 107

Quid consulam, ne{que} quid nobis faciendum sit scio. Ioa. Deum immortalem! quàm ego nunc tous dis∣pliceo mihi? Nullos credo vsquam nobis miseriores viuere. Sed intrò si videbitur nunc concedamus, vt omnibus Ciuitatis nostrae conuocatis optimatibus, Consilium vnà capiamus, quid nobis potissimùm Opus fato siet. Ozi. Vt lubet, praecede, sequimur: O Deus, Serva obsecro, atque tuere nos miserrimos.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.