Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo.

About this Item

Title
Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo.
Author
Schonaeus, Cornelis, ca. 1541-1611.
Publication
Londini :: [Printed by Thomas Snodham] ex typographia Societatis Stationariorum,
1620.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Latin drama, Medieval and modern -- Early works to 1800.
Cite this Item
"Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A11579.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 2, 2024.

Pages

Actus I.

Scena II.

TOBIAS, TOBAEVS.

Eiusdem generis.

QVID, hiccin patrem astare dicebas Myda? Sedeccum: adibo. Mi pater, adsum, nū quid est Per me curatum quod velis? Tohae. Probè facis Fili, quòd accersitus protinus aduolas. Accede propiùs, habe quod mandem. Tob▪ Impera Quod vis, quicquid praecepris, effectum dab. Tobae. Achiorem, Nabathum, atque Aegionem illum senem, Consanguineos nostros absque mora conueni: quibus Cum pauperie sat sio, res est domi: dicesque me Cupere, vt convivae hodie esse dignentur mihi:

Page 9

Nihil{que} eunctentur, sed protinus simul Omnes vt adsint curent. Tobi. Hem, fiet pater. Tobae. Gaudeo me jam inde ab adolescentia semper Eo fuisse animo, vt nihil minus putem Perire, quàm quôd in egenos confertur. At Haec vxori mecum non conueniunt: venit Saepè ad me clamitans, quid agis Tobaee? cur Rem omnem profundis? cur quod nos comparavimus Nostrum defraudantes genium, tu crebrioribus Conuiuijs insumis? haud existimans, Quanto labore partum. Et longè errat, mea Quidem sententia, quae quod famelico Tenuiorum ventri saturando impenditur, Arbitretur perire. Mea sic est ratio, Et sic animum induco mum▪ qui egestate, Fame. aut siti periclitantium sis Facultatibus opitulatur, deum sibi, Non hominem demeretur. Sed cesso domum Reuerti, vt quod opus sit futurum apparem?

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.