Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo.
About this Item
Title
Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo.
Author
Schonaeus, Cornelis, ca. 1541-1611.
Publication
Londini :: [Printed by Thomas Snodham] ex typographia Societatis Stationariorum,
1620.
Rights/Permissions
To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.
Subject terms
Latin drama, Medieval and modern -- Early works to 1800.
Cite this Item
"Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A11579.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 2, 2024.
Pages
Scena III.
TOBAEVS, ANNA. Eiusdem generis versus.
DEū immortalē, quidnam hoc obsecro maliest?Quae haec est calamit as? oculi prospiciūt nihil,Visus plane perijt, quò me vertam miser?O dolor, ecquis me viuit infelicior?Perij, pessime hodie hic dies mihi illuxit.An. Quis hîc vocifer atur proforibus? mi vir hicQuid insolens sibi vult questus? quid deestTibi? satin' sanus? Hei mihi, quisnam tuumFimo foedauit vultum? quid conniuent oculi? Tobae. Ah occidiMiser, lumen, quo nihil est homini charius,Mihi infelici penitus ereptum est. An. Quid ais? hē,Numnam perijmus? quid terram prospect as? erigito caputObsecro, quid obuertis mihi occipitiū? an te tui pu∣det?Tob▪ Quid faciam infelix? vix sum apud me, ita haec mihiMentē penitus eripuit inexpectata calamitas. An. DeumImmortalem, quid hoc monstri est? homo plane ex∣caecatus est.Sed vnde quaeso mi vir hoc tibi profectū est infor∣tunium?To▪ Aliquaentulum permitte adme vt redeā, audiesRemomnem. An. O miseriam! Tob. Totam hanc noctem propemodumDuxi insomnem, dum consauguinei nostri corpus se∣pelio.
descriptionPage 23
Post multam tandem noctem adsomnum me compo∣no, cúmque iamPaucas quievissē horas, expergiscor denuo: ac statimApertis illabitur oculis avicularum, quae forte clamMe, parieti cervicali meo contiguo adhaerebant,Stercu•• calidum. Hîc ego simul & inopinato casu, & graviDolore exanimatus, è lecto provolo, meosIdentidem oculos suffricans: at quo magisIllapsum eluere fimum enitor, hoc video minus.Quid hoc, an non prodigij simile? An. Me miseram! occidi.An quicquam mentiebar tunc, cum quiddam nobis tristiusImpender•• augurarer? ô miserum vespill••nem! videQuaeso quā magnificū tibi pro tot tantis{que} officijs tuisReferatur praemium! nunc animadvertis arbitrorDeo displicuisse quod abs te actum est hactenus. Tob. Mitte obsecroConvitiarier, satis me cruciat infortuniumMeum, etiamsi tu exprobrando non refrices. An. •• nunc, & DeoTuum hoc beneficium iacta gratissimumFuisse. Viden' quàm ridicula tibi persuaseris miser!Piscator post hac ictus sapies. Tob. Vah, nihilVnquam cuiquam tam accidit infeliciter,Ut desint qui malum suis exasperent convicijs.Verùm id demum delet impotentius, si quemAequum est consolari, is aegritudinem conduplicet.An. O ingentem confidentiam! num cogitatQuid dicat? num facti pig••t? Quod sim••i••
descriptionPage 24
Aliquando consilijs mos esset gestus, ah,Facile hoc declinassemus infortunium.Nunc pro tuo peccat•• ego supplicium qu•• queSuffero, cui omnia mala tecum toleranda sunt.Tob. Parum est, vt audio, esse infoelicem, nisiCulpa insuper infortuniū istud cōmeruisse existimer.Quasi quotitidiana non abundè doceat experientia,Non illos à Deo prae reliquis diligi, quibusHic omnia cedunt ex animi sensentia:Sed eos potiùs, quos ipse temporarijs malisDoloribus{que} emendatos, se dignos efficit.Adimmortalitatē nō nisi per ••rumnas patet aditus.An. Enim verò probè facis, qui te par as ipseConsolari: nam omnes noti, atque amici deseruntTe: nec cuiquamiam Tobaei in mentem venit.Perge tua pro••undere in homines ingratissimos:Cùm alijs prosis, ipse tibi paupertatem accersere: nunc videQuo pacto huc advolent, tuis vicissim calamitatibusAuxiliaturi: audin? puls ādo nostras effringūt fores.Quod si nunc suppetat, istis quod quondam insump∣tum est palponibus,Minùs deploranda esset haec tua c••citas.Iam nihil opis reliquum est: cum oculis & rem simulAmisti. Cuius nūc auxilium imploraturus es miser?Planè ad restim tibiiāres redijt▪aut i••iunandū eritPostha•• fortiter, aut mendicandum▪ v••rum mavis ••ligc. Tobae. Ta••eTem••raria, ml tua me movet prococitas.Idem animus in paupertate erit, olim qui in divitijs fuit.
descriptionPage 25
Deus etiamnum vivit, cuius in me munificentiamNondum sensi claudier: huic fido, tu mod••Desine tua hac vti linguae petulantia.An. Hem, desino, tu vide quo pacto offugias inediam, tibiQuam iam imminere denuncio: ego mihi facile pro∣spexero.