Concio quædam admodum elegans, docta, salubris, & pia magistri Iohannis Harpesfeldi, sacre Theologiæ baccalaurei, habita coram patribus & clero in Ecclesia Paulina Londini .26. Octobris. 1553. Cui accedunt & sequintia, videlicet VVilhelmi pij Decani Cicestrensis, & Iohannis VVymslei Archidiaconi Londini, oratios nes laudatoriæ. Item magistri Hugonis VVestoni, decani VVestmonasterij, uiri longè doctissimi & eloquentissimi, ac cleri referendarij. Oratio coram patribus & clero habita, mirè elegans ac valde docta, cum responso et exhortatione reuerendi patris, domini Edmundi Loninensis episcopi

¶ ORATIO 10 ANNIS. Wymslei Archidiaconi Londo∣niensis.

REuerendi patres, ae domini mei obseruan∣dissimi, superiori sessi∣one uestra, per reue∣rendum patrem domi∣num Londoniensem e∣piscopum, consensu et approbatione uestra, ex more & consuetu∣dine ueteri, iniunctum nobis fuit ac manda∣tum, ut conuenientes in unum de referenda∣rio, (quem proloquutorem uulgo uocant) e∣ligendo, & uobis praesentando, qui nostras uices suppleret, imo qui nostram mentem ac uoluntatem ad uestras paternitates referret tractaremus & concluderemus. Et quoniam morem iussionibus uestris (ut par erat) ges∣simus, ac quae iussistis perfecimus: uisum est coetui nostro uniuerso ut quae à nobis gesta conclusa{que} sunt, ea, me referente, quem licet immeritum, ac longè isto officio inidoneum, ad hoc elegerunt, in praesentiarum decla∣rentur & exponantur. Vt ita{que} paternitates uestrae reuerendae, quid hic gestū, factū con

clusum{que} sit apertius ac manifestius intelli∣gatis paucis, sic habetote. In caetu nostro re∣uerendi patres, fuerunt multi (gratia sit su∣superis) praestantissimis ingenijs, summa do∣ctrina, admirabili cloquentia, experientia, ac dexteritate singulari, deni{que} nulla nō uir∣tute excellentes: Quorum copia initio diffi∣cultatem nonnullam nobis fecit, circa referē darij nostri electionē. Nam id reuera nobis acoidebat patres, quod amenum pratum om∣nimodis floribus adornatū, ingredienti, ac co∣ronulā exipsis floribus cōpingere uolenti ac∣cidit. Vt enim is, dum oculos huc illuc{que} de∣flectit, & singulorum pulchritudinem & de∣corem considerat, uariè afficitur. ac nunc istum, nunc illum, pro concinnando corollo in animum inducit, nō nisi post long ā secum deliberationem statuere potest, quid sibi tan∣dem faciendum statuendum{que} sit quàm com∣modissimè, sic nos dū in coetu nostro, huius ingenium, illius literas, singulorū deni{que} uir∣tutes, expendimus, dū omnes admiramur, & cupimus omnes, uix tandem nos nostro nego∣cio explicamus. Et quid mirum inquam, quan do tantus corum qui eligi possunt sit nu∣merus, ut nisi unus eligendus esset, omnes profecto dignissimi sint, qui eligi debuissent

Caeterum quando unum tantum oporter eli∣gi (sie enim iussistis patres, & sic negocijs nostris maximè expedire uidetur) unum ele∣gimus quem certo scimus uos uestris suffra∣gijs ualde probaturos. Nam mirè & insigni∣ter est prudens, multae solertiae & dexteri∣tatis, eruditionis ac eloqentia dotibus co∣mendatissimus, choro deni{que} uirtutum omni∣um sic clarus, ut quem huic praeferamus ce∣tè non habemus, quanquam in nostro coetu ut diximus, uiri sunt multi, hi{que} longe doctis∣simi & ornatissimi. Huic Westono nomen est, cuius fama per totam Britanniam longe est celeberrima. Hunc reuerendi & hono∣randi patres uobis uestra authoritate & i∣dicio approbandum praesentamus, supplican∣tes, ut quos ad haec tractanda concluden∣da{que} authoritate uestra induxistis eos eorum{que} referendarium uestris fauoribus prosequi digne∣mini.