Petri Philomeni de Dacia in algorismum vulgarem Johannis de Sacrobosco commentarius. Una cum algorismo ipso edidit et praefatus est Maximilianus Curtze.

41

superioris ordinis, tune, qcuia macior de mninore subtrahi non
potest, mutiuetur unitas a figura proximena sequente, quce unitas
valet 10 respectu figurae praecedentis, scilicet primae, quia
quaelibet unitas in secundo loco posita valet decem, ut dicebatur supra. Ab illo denario in secundo loco sub forma 5
unitatis accepto et a figura, a qua fieri debuit in principio subtractio, simul iunctis subttrahat'ur figZra inferior et residuum etca.
Verbi gratia: sint numeri isti:
463
348. io
Cum prima superioris ordinis, scilicet 3, sit minor quam 8,.quae est prima inferioris, inferior de superiori subtrahi non
potest. Accipiatur (igitur) 1 de 6, quae est figura proxima sequens, et quia quaelibet unitas in hoc 6 valet 10, haec unitas
valet 10. In loco igitur 6 scribatur 5, et postea a denario 15
accepto et a 3, a quo deberes subtrahere, subtrahas 8, et remanent 5, quae ponas loco ternarii sic:
455
348.
Si vero figura: docet, qualiter operandum est, cum figura illa 20
sit unitas, a qua muttandum est, et patet. Verbi gratia: sint
isti numeri:
413
348.
Cum ergo non possint subtrahi 8 de 3, deleas 1, quae est in 25
secundo loco, et quia illa valet 10, subtrahas 8 de 13, et remanent 5, quae reponas' loco 3, et propter figuram sequenter
ponas 0 loco 1, quam (in) loco secundo mutuatus es, sic:
405
348. 30
Tune sequitur illa pars: Si autemn figura, in qua docet, qualiter
operandum est, cum in secundo loco fuerit 0, et tacit duo.
Primo facit, quod dictum est, et secundo dat causam operatio