Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.

554 E. Wappler: Zur Geschichte der deutschen Algebra.
radix quadrata de 36 quadratis simul iunctis. Queritur de valore vnius
quadrati et radice eiusdein. Procede sic et pone, quod illi tres quadrati
simul collecti sint 3 -, qui sunt equales radici quadrate de 36 quadratis,
quare 33- sunt equales ~ 36k-. Et quia k- assimilatur * k-, quare iuxta preceptum vicesime regule fiat processus, et veniunt 2, radix quadrata(!) uel
latus vnius quadrati, erit ergo vnus quadratus 4, et tres simul collecti 12
equale(!) radici quadrati(!) 36 quadratorum simul iunctorum, quod fuit
propositum.
B1. 364. Item sunt duo quadrati, quorum differencia est 24, et si radix vnius
in radicem alterius ducta fuerit, illud, quod provenit, equale est 35 0.
Queritur de quantitate lateris vnius quadrati et minoris. Operare sic et
pone, quod quadrati minoris latus sit 1 -i, erit ergo quadratus minor 1 -.
Et quia differencia quadratorum est 24, quare quadratus maior est 1 k- +- 24,
cuius radix est 1 i- +- 24. Ducatur ergo radix vnius in radicem alterius
uel 1 -i in * l - -+ 24, quadrando prius ex utraque parte, et erit ex vna
parte 1 k- et ex alia parte 1 - +- 24, que in se inuicen ducta faciunt 1 ---
+ 24k- equales 35 0(!). Et quia prius partes sunt equale(s), per vniuscuiusque multiplicacionemn in se equetur et 0 in se multiplicando, et sic
1 --- +- 24k- sunt equales 1225 0. Fiat ergo processus iuxta preceptum
vicesime secunde regule, et veniunt 5, latus scilicet minoris quadrati.