Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.

De Inquisicione Capacitatis Figurarum. 55 cumque numerus imponetur dyametro ac, nullus in universitate numerorum 217 numerus dabitur costae ab, qui eum numeret secundum partes numeri ac. Sin autem sit, prout verbi gracia est dyameter ac 4, costa ab 3 est, non 4, neque 5, neque quicumque aequalis vel maior, quia esset contra 20am primi elementorum EUCLIDIs.47) Et quia per penultimam primi EUCLIDIs48) 5 quadratum dyametri est duplum ad quadratum costae, quadretur igitur dyameter, scilicet 4, et proveniunt 16; quadretur eciam costa, scilicet 3, et proveniunt 9. Ergo per eandem EUCLIDI 48) penultimam primi 16 est duplum ad 9. Sed quia 16 est duplum ad 8, ideo per communem conceptionem, scilicet quaecumque uni et eodem sunt eadem, l1 inter se sunt eadem, 9 et 8 erunt aequalia, scilicet superhabundancia erunt aequalia. 35. Sit circulus acbcd, cuius sinzs versus ae ut 2, et sinus rectus eb ut 4, et volueris scire residuun clyanmetri, scilicet lineam ec, multiplica sinum rectum, scilicet 4, per se, et proveniunt 16, et divide per sinum 15 versum, scilicet per 2, et proveniunt 8, et illud est linea ec. (Fig. 27.) Si vero sciveiis ec et ae, et volueris Fig. 7. eb, tunc multiplica ec per ae, et residui ex- a trahe radicem, et provenit eb. Et per primam partem poteris cognoscere altitudinem,_e \-b 20 turris, si funis dimissus fuerit ad infra facta parte circuli cum fune etc. 36. Si circulum in sex partes aequales diviseris, quod fit non rmutato circino, dum praedictum circinasti, et unam sextam in / 25 duas partes aequales diviseris, et a centro 217' circuli ad illam medietatem lineam duxeris, et aliam lineam intersecantem primam a proximis punctis divisionum feceris; dico, quod linea, quae est a centro usque ad intersectionem, est latus eptagonii circulo praedicto inscripti. 30 Verbi gracia sit in circulo exagonus abcdef, cuius centrum g. Dividatur ergo latus ab in duo media in puncto 7h, et ducatur linea gh: dico quod ipsa est latus eptagonii praedicto circulo inscripti. (Fig. 28.) 15. rectum, scilicet per 4 et proveniunt. 47) EUCLIDES I, 20: Ornnis trianguli duo quaelibet latera simul iuncta reliquo sunt longiora. 48) EUCLIDES I, 46: Der Pythagoras. Siehe Anm. 18 u. 34.

/ 897
Pages

Actions

file_download Download Options Download this page PDF - Pages 36-55 Image - Page 36 Plain Text - Page 36

About this Item

Title
Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.
Canvas
Page 36
Publication
Leipzig,: B. G. Teubner,
1877-99.
Subject terms
Mathematics -- Periodicals.
Mathematics -- History.

Technical Details

Link to this Item
https://name.umdl.umich.edu/acd4263.0003.001
Link to this scan
https://quod.lib.umich.edu/u/umhistmath/acd4263.0003.001/60

Rights and Permissions

The University of Michigan Library provides access to these materials for educational and research purposes. These materials are in the public domain in the United States. If you have questions about the collection, please contact Historical Mathematics Digital Collection Help at [email protected]. If you have concerns about the inclusion of an item in this collection, please contact Library Information Technology at [email protected].

DPLA Rights Statement: No Copyright - United States

Manifest
https://quod.lib.umich.edu/cgi/t/text/api/manifest/umhistmath:acd4263.0003.001

Cite this Item

Full citation
"Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik." In the digital collection University of Michigan Historical Math Collection. https://name.umdl.umich.edu/acd4263.0003.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed May 1, 2025.
Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.