Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.

44 Maximilian Curtze:
quae quaeritur, ab, cuius corda ab. Quia igitur arcus ab est notus, erit
corda eius ab nota, et lineae ac et cb, quia semidyametri dati circuli, notae.
Ergo per 5am huius sector acb erit notus, et per 11am huius trigonus acb
erit notus. Subtrahatur igitur trigonus de sectore, et residuum est porcio
5 circuli inter arcum et cordam ab contenta.
17. Porcionis circuli sezi figurae ovalis catorzum arcuum inter Idos se
iipsos secantes contentae circutlos aream perquirree. (Fig. 11.)
Sint duo circuli afc, cuius centrum g, et abc, cuius centrum d, in
punctis a et c se intersecantes, ducanturque lineae ag et gc, ad et dcc,
Fig. 11. Fig. 12.
1o et linea ac. Quaerantur igitur per praecedentem areae duarunm circuli
portionum, scilicet afc et abc, quas ac corda mediat, et sic inventae simul
Fig. 13. iungantur, et area figurae ovalis afcb pro-___ -ducitur. Unde (Fig. 12) manifestum est, si
circuli aequales se intersecantes alter alterius
15 / \ \ arum 132 graduum et 23 minutorum rese\ d jl ) cuerit, figura ovalis inter duos arcus prae\ \ /~ / dictos inclusa erit fere medietas circuli
cuiuslibet praedictorum. Et si (Fig. 13)
duo circuli aequales se supra centra eorum 211'
20 alterutri transeuntes intersecuerint, quilibet
eorum aream inter alterutrius arcus inclusam continebit bis et fere
25 ma.
18. Dato circulo duplum circulum depingere. (Fig. 14.)
Sit circulus abcd, cuius dyameter ac, cui per 7am quarti circum25 scribatur quadratum efg7h. Item per 9am quarti EUCLIDIS eidem quadrato
7. ipsum.