Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.

24 Maximilian Curtze:
scilicet 637, per numerum denominationumr inter se ductarum, scilicet 22,
2
2Sv,2 dividalnus sie 1637..22. Qui numerus de divisione excereverit, integer
11
erit, residuum vero partes erunt dividentis, ut 28 integri et viointi
2
et una pars de 22 partibus unius hoc modo 28 21 22. Harum inter
91 -11
se ducendarum minutiarum oriendae minutiae componunt denominationes,
ut in hoc exemplo et hac figura monstratur: Duae tertiae per 3 quartas,
ex quibus inter se ductis 12ae efficientur. 2 tertiae per 3 quartas si
ducantur 6 12ae surgunt, nam tertiarum denominatio 3, quartarum 4, ex
quibus inter se ductis 12 efficitur. In figura vero si ypotenusa per cathetum ducatur, in superficie denominationes minutiarum minutiarumque minlutiarum directo inveniuntur hoc modo.
I~ M
M 4 t
t 6 9 |
f 12118 24130 36j S
1t4 2T 28 35 42 49 0
10 16I24|32 40 48 56164 N
N 118 27 36 45 5463 72 81
De civisione minutiarum diversorum generum. Has autenm minlutias
supradicta doctrina et resolvendo eas ad ultimum genus partiemus. Exerpli
causa 20 et duas partes et 13 per 3 et tertiarn dividamus. Et quia non
habent 13 tertiam, multiplicanda est tertiarum denominatio, id est 3, per
differentiam partium, id est 13, ut sint unius generis, fietque numerus 39.
Post haec ducas 20 per 39, eritque 780, quibus addantur duae partes de
13 ductae per denominationem tertiarum, id est 3, quae sunt 6, quia una
pars 13 in 39 sunt 3, ut de 39 est 3, et erit 786. Iterum multiplica 3
in 39, ut sint unius generis; unde 130 partes additione 13, tertiae 39,