Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.

60 Maximilian Curtze:
te effectum dabo). facio opus, ut prius, et quando venio ad hoc ag1381
gregatum 1-, huius debeo extrahere radicem. Sed ea non potest precisius
1381
et verius nominari quam radix de -96 Huic radici addo medietatem
li~~~ ~~~1381 11
rerum, scilicet, et proueniet radix de 1381 huic radici adiunctis
1 14i 196 14
a l31 11
5 Dico ergo, quod prima quantitas diuisoris est radix de 131 et, et quia
quantitas secundi divisoris est hac in ternario maiore, ideo secundus diuisor
1381 53
fiet radix de 19T additis ~l Iam habes quesitas quantitates. Sed sunt
binomina, uno enim nomine est eas impossibile exlplicari, et sunt linee 148
irracionales et incommunicantes cum 15 et 17 numeris propositis. Si
o1 legisti decimum librum Euelidis, ubi de hiis lineis irracionalibus agit,
facilius intelliges. Quod si autem probare voles et ostendere tantum factum
esse, pone quocientes in diuisione, ut fieri solet more fractionum, ut hie
15 17
11 1381P 53 1381
et radix de l 3 et radix de
14 196 14 196
prima fractio secunda fractio
15 Denominatores horum fractionum sunt binomia et ponuntur sub virgula,
numeratores sunt racionales et numeri. Si vis eas coniungere, duc denominatorem unum in alium, et quod exit, fac denominatorem aggregati ex
eis. item numeratorem prime in denominatorem secunde et e converso
numeratorem secunde in denominatorem prime, et coniunge hec aggregata
20 pro numeratore aggregati. Et si recte fecisti, denominator precise septies
continebitur in numeratore, quare recte actum convinces. Item si vero hec
practica de binomiis et numeris surdis uni non sit cognita, ille frustra
agitur.
Ecce quanta I diuersitas in proposicione questionis. Cum enim idem148'
25 modus practice sit in utrisque, tamen primum est impossibile, aliud possibile, proptera quod emptio humana non fit, nisi numero et quantitate
distineta. Nemo enim vendet tibi aliquid pro radice de decem, cum ea
non sit numerus, neque in numero, et si eciam ad infinitas fractiones
distenderes, nunquam tamen radicem de illo numero comprehendes, sed
30 quantitate continua comprendere potest. Ergo primum dixi impossibile,
secundum autem possibile, quia illud in quantitatibus surdis quidem fieri
potest. licet enim mercator querens multiplicitate fractionis ad vicinam
accedit adeo ecian, ut in una millesima parte assis non esset, tum
illud precisioni non sufficit. Quando igitur partitum proponitur, quod
35 in numero comprehendi non potest, ego dico, ipsum mercatoribus esse
impossibile, qui unitatibus omnes suas merees dimeciuntur non radicibus
surdis! -