Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.

10 J. L. Heiberg:
eas autem que in manentibus similiter meridionales et secundum verticem
et orizontes. et in magnitudinibus semper eligimus acutum angulum consistentium ex utraque parte, si non sint recti, et principia acceptionum
facilnus earum quidem que in circulis motis ab altero polorumi circulationis,
ad quam declinatio, hoc est in hiis quideni que ipsius ektimoril) a termino
diametri equinoctialis ante niediationem quidem celi ab orientali, post
mediationem autem ab occidentali, in hiis autem que horarii a termino
diametri meridiani, quando quidem positio radii fuerit borealior circulo qui
secundum verticem ab arctico, quando autein australior, a meridiano, quod
et ipsum oportet obseruare, quoniam non eandem habet determinationem;
in hiis uero que descensiui solurn a termino gnomonis qui super terram.
earum autem que in circulis manentibus ab altero termino tanquam
communi sectione uniuscuiusque et suppositi plani, ad cuem faciens angulum
declinatio, hoc est in hiis quidem que meridiani a2) termino recte meridiane
radio quidem existente borealiori quam circulus qui secundum verticem ab
arctico, australiori autem a meridiano; et hoc enim rursum oportebit determinare; in hiis que eius qui secundum verticem a termino qui super terrain
gnomonis solum, in hiis autem que orizontis a termino diametri equinoctialis
ante mediationem quidem celi ab orientali, post mediationem autem celi
ab occidentali vel borealiori quidem existente radio quam circulus qui
secundum verticem ut ad aquilonem, australiori autem ut ad meridiem;
quod et ipsum oportebat3) obseruare, et quia uniuersaliter eas que ex
utraque parte positiones earum, que in ortibus uel occasibus determinantur,
dico autem earum que horarii et earum que descensiui et earuin que eius
qui secundum verticem, mediatio celi simpliciter designat, earum autem
que versus aquilonem aut meridiem, dico autem earum que descensiui rursum et earum que ektimori et earum que meridiani et earum que orizontis,
positio radii ex utraque parte circuli qui secundum verticem, et has ipsas
non habentes unum et eundem terminum.
Premissis itaque hiis exponemus instrumentales acceptiones secundum
unamquamque speciem subiacentium nobis angulorum exempli gratia, ut
promptam habeamus methodum, que erit in.4) prius autem5)
119 (fast ganz unlesbar) secundum se superueniemus super
Z<X>(v) zsg QcXga8Ae8eEv roLog Co- anguli') praetermissi ab antiquis,
120 AaTyiov,,la)[(<v)(v>())(e l)cailotev quem nos uocamus ektimorum, ac1) Hier scheint ein i ausradirt. 2) ab die Hds. 3) Aus oportet corrigirt.
4) Lücke freigelassen, am Rande: av5l;,uozs. 5) Ein de ist im Ambros. S. 119
am Anfang der Zeile sichtbar.
1) ywovL. 1) Folgt eine Rasur von 1 Buchstaben.