Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.

Ptolemaus de Analemmate. 7
qualiter imperfectiorem accidat fieri. qve itaque certitudinaliter deprehensa
sunt inichil) secundum expositum locum, misi tibi consideraturo summatimn,
si quid tibi uidemur ad intellectum coauxisse et ad rationabilitatem suppositionum et ad promptitudinem usus eius qui per2)
Qvoniam igitur eas que secundumn unamquamque molem dimensiones
consequens est determinatas esse et positione et multitudine sieut et magnitudine, declinationum autein que ad rectos angulos sole hunc habent
modum; omnes enim alie et indeterminate secundum speciem et infinite
secundum numerurm; eonsequtum est tres solas esse tales secundum unamquamque molem dimensiones, quoniam et solas tres rectas ad rectos angulos inuicem constitui possibile est, plures autem hiis est impossibile; propter
quod quidem et in spera sole tres diametri construuntur ad rectos angulos
inuicem, et maximi circuli soli tres in recto angulo faciunt declinationes
ad inuicem acceptorum in spera mundi, et uno quidem ipsorum intellecto
seeundum distinguentem quod sub terra emisperium ab eo quod super terram,
uocatur autem orizontem, seeundo autem penes distinguentem orientale
emisperium ab occidentali, uocatum autem meridianum, reliquus et tertius
erit penes separantem boreale emisperium ab eo quod ad meridiem, uocatum autem secundum verticem. et dictarum autem diametrorum communis
quidem orizontis et meridiani uocatur meridiana, communis autem sectio
meridiani et eius qui secundum verticem uocatur gnomon, communis autem
sectio eius qui secundum verticem et orizontis uocetur equinoctialis, quoniam et ipsius equinoctialis ad ipsos fit communis sectio. simul translatis
itaque cum sole hiis circulis circa manentes communes sectiones ut circa
axes duas quidem possibile est intelligere lationes orizontis quidem circa
equinoctialem diametrum ut ad id quod super terram et sub terra et circa
meridionalem ut ad orientem et occasum, meridiani autem circa meridionalem diametrum ut ad ortus et occasus et circa diametrum gnomonis ut
ad aquilonem et meridiem, eius autem qui secundum verticem circa diametrum gnomonis ut ad aquilonem et meridiem et circa equinoctialem ut
ad id quod super terram et sub terra. sed quoniam non est possibile eundem simul duabus ferri lationibus, conuenientiorem et priorem duarum
dietarum assignandum unicuique, hoc est orizonti quidem eam que circa
equinoctialem diametrum, ut rursum determinet positionem ad id quod sub
terra et super terram, meridiano autem eam que circa meridianum, ut
notet distinctionem que ad ortum et occasum, ei autem qui secundum verticem eam que circa gnomonem, ut insinuet transitum ad aquilonein et
1) Hier durchstrichen: misi tibi. 2) Folgt eine Lücke, am Rande: cvcü-. 0
1,41ttur.