Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.

- 153 -
in longitudine uero XIIII gerat (?) que in se multiplicate CLIIII componunt
manifeste ostendit quantum inter se spatii circularis ambitus comprehendat.
Veruntamen nulli potest dubium esse quin ex hac resolutione subtiles
geometre regulas illas collegerint quas percipiunt ad inueniendam aream
circuli aut diametri medietate medietatem circuitus utendi aut totam diametrum quarta parte circuitus, aut totum circuitumn diametri quarta aut
quolibet alio modo ad idem ipsum proficiente. Quam regulam idcirco
compendii causa inuentum putamus ut non semper necesse esset circulum
resolutione quotiens uellemus arealem ejus quantitatem scientia tenere cumr
presertim circa ea subjecta sepe considerandum scirent que nullatenus
resolutionem paterentur. Nec enim nisi in membranis et pelliculis et
si quidem sunt ejusmodi exercitium commode non ualet. quibus igitur
objectionibus supra memoratis satisfactum arbitramus simulque demonstratur
qualiter illa media figura per quam circulo quadratum equalis(?) esse
probatur ex ipso circulo et per diametrum ejus vel per resolutionem signatur.
Iam igitur hujus scientie quasi fundamento quodam firmati consequuntur
certis incerta et notis ignota perquiremus. Ac deinceps quemadmodum
ex eodem quadrilatero in quod circulum resoluimus quadrati species promoueatur curabimus intimare. Hoc autem faciemus si prius confrugosa oratio
alicujus proemii interpositionem lenigetur.
Prologus tertii libri.
Si tu is esses presul eximie cujus sue laudes animum deleetarent et
pascerent nulla facundia satis esset his quantum de te ipso tum de auis
de proauis. deque uniuersis majoribus tuis non modo romanorum sed
graiorum quoque principum illustrissimis de horum nobilitate de dignitate
de gratia de potencia de copiis de amplitudine rerum de preclarissimis
factis de uirtute de sapientia de meritis eorum jactari ualerent. Virgilius
cupiens a parentibus magnificare augustum eneida XII libris conscripsit.
Quanto pluribus quis esset si quisque uellet colligere quod primus 'quod
secundus quodque tercius gessit octonum quorum primus ab henrico patre
suo suscepit regnum. sed filio reliquit imperatori IIII. pater ap. theutones
primus regnauit filius ap. ipsos primus imparauit. Et quibus nisi illis
germania debet quod sibi cum tanto orbe ipsa esoluit tributum italia? Per
quos alios nostri imperatores romani sceptri facti sunt successores? Vellem
mi diceres o maro. Quid tale contulit nostro latio ille tuus ille primus
ille magnus ille diuonatus eneas? Ignosce auguste quanto sit infra tuum
genus piis et preclaris octonibus comparatum. Sed esto fuerit tale eneas
ille quid tua refert? Tu enim eneam ut X millesimus attingas nepos.
Putasne igitur octonum nepos si qualem tu uirgilium haberet qui eum