Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.

-- 147 solum circulus sed et quadratum esset. Sed non 'est quadratum CLIIII. hoc ita probo. Omnis tetragonus sic est.*).... arithmeticorum regula docet ex imparium coaceruatione generatur. At uero CLIIII coaceruatis super se ipsos ab uno quosque uelis imparibus nusquam occurrit. Non igitur CLIIII quadratum. Eadem lex alios quoque circulares numeros includit. neque unquam poterit numerus repperiri quicumque circuli proprietate nitatur quadrati quoque ratione participet. Sed fieri poterit ut aliquis dicat CLIIII et si minime numero minuciis tamen quadrari posse. Quare procuraui inuestigare et hoc. Ergo quamvis contrarium naturam videatur ut CLIIII in quadraturam redigatur. incipiamus tamen ipsique nature iura inferentes ad untias quoque animum vertamur an forte illis appositis numero, totaque illa summa per eundem numerum et per ipsas uncias dimensa CLIIII tetragonare ualeamus. Et quare hic ipse numerus si ab aliqua summa in se ducta crearetur id a XII vel a XIII ut supra dictum fieri oporteret. XII in primis assumatur. huic autem adjiciatur triens aut quincunx. Sed quincunx exuberat. Nam XII in se et XII quineunx postremo quincunx in quincuncem supra CLIIII sextantem q. dimidiam sextulam apponunt. Triens autem minus reddit eisdem CLIIII. Namque (XII) et XII triens item XII triens ad extremum triens in trientem CLII acrescente uncia et duella accumulant quibus adhuc desunt ad perficionem CLIIII. assis dextans**) et II duelle.1) Quamobrem quincunce exuberante triente vero ab integritate plenitudinis refugiente nonne dementie est et illo minore et illo summe potiore? Illud tamen adhuc fieri potest ut eisdem XII et trienti minutias apponamus diligentius investigantes ante si et per qualem multiplicationem ad eam quam querimus summam pertingamus. Erunt autem hec minutie que apponantur. Semuncia sicilicum sextula.2) Quippe alie aut plus componunt aut multo minus. He autem sole ad ipsos CLIIII tam proxime accedunt ut exceptis partibus unius oboli tercia. IIII. IX. nihil excrescat, nichil excedat nichil exuberet. Quod apertius ostendi ualet abaco quod stilo computando potius (potius) quam disputando. Neque id quicumque proficiet si quis minutias confingat a numero denominatas quomodo solent calculatores ad minutissimum aliquid quod iam nomine careat diuisione perducta. Quis autem nesciat quantam partem aut scipuli *) Fehlt der Rest der Zeile. **) sextans? 12 + 54+ + 2) d. i. 24; 48; 72 104

/ 917
Pages

Actions

file_download Download Options Download this page PDF - Pages 136-155 Image - Page 136 Plain Text - Page 136

About this Item

Title
Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik.
Canvas
Page 136
Publication
Leipzig,: B. G. Teubner,
1877-99.
Subject terms
Mathematics -- Periodicals.
Mathematics -- History.

Technical Details

Link to this Item
https://name.umdl.umich.edu/acd4263.0002.001
Link to this scan
https://quod.lib.umich.edu/u/umhistmath/acd4263.0002.001/152

Rights and Permissions

The University of Michigan Library provides access to these materials for educational and research purposes. These materials are in the public domain in the United States. If you have questions about the collection, please contact Historical Mathematics Digital Collection Help at [email protected]. If you have concerns about the inclusion of an item in this collection, please contact Library Information Technology at [email protected].

DPLA Rights Statement: No Copyright - United States

Manifest
https://quod.lib.umich.edu/cgi/t/text/api/manifest/umhistmath:acd4263.0002.001

Cite this Item

Full citation
"Abhandlungen zur Geschichte der Mathematik." In the digital collection University of Michigan Historical Math Collection. https://name.umdl.umich.edu/acd4263.0002.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed April 30, 2025.
Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.