Ang libingang bakal / Rosendo Ignacio.

ANG LIBINGANG BAKAL31
wig man din ang isa at isa. Gayun din, kabilang doon
ang Mnza larawan ng bahay, simbahan, ibon at tao;
nguni't ang pinikadakila, sa m~a yaon ay ang anyo jag
isang bantay -parang, tna Itaglay sa ulo ang isangma
laprd na suinbrero at sableng nagkikintalb sa kamay
Matapos kong inaisaisang" siyasatin ang lahat ng
bungang yaon n- aking pagod ay dagling sin usian sa
kahon nq amning aiparador., Doon ko nga itinage ang
lahat na' iyo~n na di i'lalabas- kundi sa pagdating ni
Rosa' sa Boideghein. Siya' lamang ang l~ubos na pinag.,uukulan at siya lamaug ang dapat rnagkamit at tumanggap se aking mta kamay, ng gayung gawa, bagu
ang iba.
Gayun nga ang nangyari, hanggaug sa sumapit ang
tiglamig na siyang ibabalik niya.
B"C"ong rpaon noon., no ang, aking ina 'y paroroon
sa siyudad upang magbayad sa aming j iriuupahang ba.
hay sa p~rang, Sa bisa ng aking pagsamno at, pagluhog
ay napilit kong kanyang marapating ibigay, yaong larawan DR bantay parang sa anak nug nayari ng aming
tahanan.
Sarnlantalang hjndi pa siya dumiarating ay di ako
mnapalagay: naroo~n ang ako'y tumakbo sa loob n g bahay, naroon naman sa mpa parang na sakbibi DRi isang
walang kapalagyan ng aking sarili. 'Ano,kaya ang sasalbihin ni Ross sa aking gawarig yaon.? Mangingfti
kaya. siya~t masisiyahan doon sa aking padala? Anoman ang kasapitan, ay pilit nd imalalanian ko sa aking
mna, at gayun din yaong natutungkol niyang habilin
para sa akin ay, walang pagsalang sasabihin sa akin
kung siya'y ~dumating na. Para mandin sa aking' pag.
aa'ntabay, ay naririnig kong -binibigkas ni Rosa ang
aking panlan; sapagka't walang ibangtngaskt
kong mawa~tas kundi lamang ang sa kanya. lyang ma..sarap:na taginting na umaalingawngaw sa kalbuturan
nk aking kaluluwa, iyan ang t-uwi rni'y gigikla sa akin,