Verba quae dativum regunt.
NOmen pone rei [cui quid] post verba Dativo.
- ...Rete non Milvo tenditur.
- ...Aureos mihi montes pollicetur.
This keyboarded and encoded edition of the work described above is co-owned by the institutions providing financial support to the Early English Books Online Text Creation Partnership. Searching, reading, printing, or downloading EEBO-TCP texts is reserved for the authorized users of these project partner institutions. Permission must be granted for subsequent distribution, in print or electronically, of this text, in whole or in part. Please contact project staff at eebotcp-info@umich.edu for further information or permissions.
NOmen pone rei [cui quid] post verba Dativo.
Omn•••• verba regunt dativum ejus rei, cui aliquid quocunque modo contigerit. Hujus modi verba habent ferè signa post se in vernaculo nostro sermone [to] vel [for.] Quaedam tamen non feruntur in dativo, sed ac∣cusativo cum praepositione ad, ut voco, provoco, incendo, loquor, hortor, invito, excito, incito, accerso, impello, atti∣net, pertinet, spectat.
Verba fidendi, desperandi, commodandi, incommodandi, placendi, displicendi, auxiliandi, impediendi, obediendi, op∣pugnandi, dativum requirunt. Excipe Laedo, offendo, juvo, quae accusativum postulant.
Verba parcendi, imperandi, irascendi, & contingendi, gau∣dent dativis. Moderor aliquando legitur cum accusati∣vo. Jubeo saepiùs.
Verba auferendi, arcendi, comparandi, dissidendi, distandi, dativum exigunt vel ablativum cum praepositione [a] aufert mihi, vel à me. Verba comparandi admitrunt [ad] vel [cum] Aquilam ad Noctuam, vel cum Noctuâ comparas.
MVtandum sexto cupiunt passiva Dativum.
Passivis additus ablativus, sed antecedente praepositi∣one, & saepe dativus. Ablativus agentis resolvitur in nominativum, qui praecedet verbum activè redditum. Literae ornant nobilitatem. Passiva quando{que} regunt casus activorum suorum. Doceberis à me alios mores.
SVm cum progenie, nisi possum, fige Dativis.
Sum cum compositis praeter possum exigit dativum. Est cum dativo exponitur pro [habco] Est mihi, tibi, illi, no∣bis, vobis, illis; pro habeo, habes, habet, habemus, &c. Sic
deest mihi, tibi, illi, argentum. Desunt nobis libri, Desunt illis necessaria, i. e. non habent necessaria, Otium est mihi, ••. e. vacat mihi. In quibus significatio est eadem, eadem est constructio
Dativum postulant verba composita cum his praepositi∣onibus, ob, con, ante, sub, inter, ad, in, prae, post, super. Sed allatro, antecedo, antecello, anteeo, antesto, antevenio, anteverto, attendo, condono, illudo, incesso, insulto, incumbo, praecedo, praecurro, praeco, praesto, praestolor, &c. eadem significatione dativum vel accusativum regunt.
Confero, condono, conduco, accedo, incumbo, applico, con∣verto, dativum, vel accusativum cum praepositione [ad.]
Aspicio, invenio, admiror, alloquor, adjuvo, inva do, prae∣verto, subeo, obeo, occido, adjuro, accusativum plane re∣quirunt.
Interdico dativum, & ablativum, interdico tibi aqua, su∣persedeo ablativum,
SVm gaudet duplici, sic plurima verba dativo.
Sum cum multis aliis geminum adsciseit dativum. Do duco, verto, tribuo, habeor. Palea est oneri, pro onus. Post hujusmodi verba prior dativus pro nominativo ponitur, aliquando accusativi locum habet, Nescio quid hoc vertas vitio mihi, pro vitium.