The journal of Monsr. de Saint Amour doctor of Sorbonne,: containing a full account of all the transactions both in France and at Rome, concerning the five famous propositions controverted between the Jansenists and the Molinists, from the beginning of that affair till the Popes decision. / Faithfully rendred out of French. ; A like display of the Romish state, court, interests, policies, &c. and the mighty influences of the Jesuites in that church, and many other Christian states, being not hitherto extant.

RESPONSIO.

Aliquis fortasse sibi in mentem induxerit, id Anna∣tum abstractionibus suis esse consecutum, ut saltem a summo Pontifice gratiae sufficientes in abstracto, potentiae proximae in abstracto, indifferentiae in abstracto sancirentur. Verum etsi nihil hoc ad Au∣gustinianos, tamen falsum est. Absit enim ut tali∣bus ineptiis fidem Catholicam inquinarit summus Pontifex, summus idem Catholicae fidei vindex. Et certe cur eas ipsi tribuatis, causa nulla est. Pri∣mum verborum istorum nulla in Constitutione mentio: Ergo ista verba nullo modo usurpanda de∣crevit. Restat ut rem significatam ad fidem per∣tinere decreverit. Sed quae tandem est res significata per gratiam sufficientem in abstracto, & cetera ejusmodi? Vis dicam? Nulla. Vis probem? Nil

facilius. Nomen enim illud sufficiens, & cetera id genus, non univoce Thomisticis notionibus & Mo∣linisticis conveniunt; sed tantum aequivoce. At si∣cut univocorum una est notio quae potest praescindi & in abstracto definiri: ita aequivocorum nulla com∣munis notio quae possit abstrahi & definiri. Exemplo∣sit nomen, Taurus, quod aequivoce convenit Phi∣losopho, monti, astro, animali: Iam quaero, quid est Taurus, quatenus abstrahit a singulis illis significationibus? Nihil omnino praeter syllabas Tau, rus. Similis de gratia sufficiente ratio est. Sua constat significatio gratiae Molinianae, quam sufficientem dicunt; sua item Thomisticae. At u∣trique, ut fatentur omnes, vox suffic••ens aequivoce convenit. Abstrahe ergo illam ab utroque significa∣tu, nihil remanet praeter sonum sensu vacuum, quem ne quidem tibi reliquit summus Pontifex, qui ejusmodi verba in Scholarum angulos relega∣vit, a fidei decretis longissime arcuit. Ridiculum ergo ut summus Pontifex gratiam sufficientem qua sufficientem in abstracto definierit, quia gratia sufficiens qua sufficiens, in abstracto nihil prorsus est.

Quid igitur, inquies, definivit? Idem quod Concilium Tridentinum in illis decretis quae a Jan∣senio violata querebamini. Non ergo vetat, imo jubet & Religo & pietas, ut Innocentii Constitu∣tionem omnes venerentur, & probent, pariter∣que Alexandri VII. decretum amplectantur, qua∣tenus nihil superadstruit, & illos quos putavit In∣nocentius Jansenianos, cum ipsis proscribit erro∣ribus. Verum ut hoc damnare proclive est, ita in iis, quibus tribuuntur, invenire difficillimum. Ut∣ut sit, nihil est quod de iis inveniendis laboremus. Haec ad te proprie cura pertinet, mi Annate, tu Jan∣seniani errories, Janseniani sensus, fidejussor es, quandoquidem tibi Romae de eo creditum est.

Deteges igitur quando voles Jansenistas illos qui negarunt gratiae efficaci posse dissentiri, qui neces∣sitantem gratiam invexere. Nobis interim & caeteris Ecclesiae fidelibus sufficit ut illos tuos Jansenistas, & illum Jansenium tuum, quisquis fuit, ex animo damnemus, ut facimus.