The journal of Monsr. de Saint Amour doctor of Sorbonne,: containing a full account of all the transactions both in France and at Rome, concerning the five famous propositions controverted between the Jansenists and the Molinists, from the beginning of that affair till the Popes decision. / Faithfully rendred out of French. ; A like display of the Romish state, court, interests, policies, &c. and the mighty influences of the Jesuites in that church, and many other Christian states, being not hitherto extant.

RESPONSIO.

HAec verba prout exponuntur in libro Retractat. non solum nobis non adversantur, sed valde favent. Verum est enim omnes homines posse si velint; sed praeparatur voluntas a Domino scilicet ut velint; atqui certum est apud S. Augustinum vo∣luntatem in omnibus hominibus non praeparari. Multi, inquit, de praedestinatione Sanctorum cap. 6, audiunt verbum veritatis, sed alii credunt, alii contradicunt; volunt ergo isti credere; nolunt autem illi, quis hoc ignoret? quis hoc neget? sed cum aliis preparetur, aliis non praepaeretur voluntas a Domino, discernendum est utique quid veniat de misericordia ejus, quid de judicio. Certum est etiam apud S. Augustinum & alios Patres, voluntatem praeparari nihil aliud esse, quam nobis volitionem ipsam actu∣alem a Deo dari, ut voluntas praeparari nunquam dicatur, nisi cum actu volumus. Hoc patet ex iis S. Augustini verbis de Christi oratione pro Petro ut fides ejus non deficeret. Sed quia, inquit de cor∣rept. & grat. cap. 18, praeparatur voluntas a Domino, ideo pro illo non posset esse inanis oratio. Quare, ut innumeris S. Augustini locis patet, haec Apostoli verba, Deus est qui operatur velle, eodem sensu su∣muntur

atque ista, praeparatur voluntas a Domino, proindeque ista sicut illa gratiam efficacem deno∣tant; ergo licet omnes possint servare mandata si velint, quia tamen nunquam volunt nisi cum vo∣luntas eorum praeparatur, ac semper voluntas eo∣rum non praeparetur, probari non potest ex hoc loco, omnes homines semper habere gratiam in∣ternam qua proxime possint Dei mandata servare: imo ex hoc loco probatur hanc gratiam omnibus semper non dari. Alia verba sequentia evidenter denotant, ex hoc loco concludi non posse gratiam omnibus dari qua possint Dei praecepta servare. Sic enim S. Augustinus loquitur: Sed praeparatur volun∣tata a Domino, & tantum augetur munere charitatis ut possint. Quis autem dixerit in omnibus homi∣nibus, infidelibus, Atheis, Haereticis, excaecatis vo∣luntatem tantum augeri munere charitatis ut pos∣sint Dei praecepta servare? Cum ergo in omnibus non sit illud charitatis munus, omnes non possunt, quia solum possunt cum augetur voluntas munere charitatis, & illud munus est gratia haec magna de qua loquitur S. Augustinus de gratia & libero arbi∣trio, cap. 15 & 16, quae tanta est, quanta sufficit ut volendo faciamus, & quam qui non habet, non∣dum potest. Ut pateat quam verum sit ac S. Au∣gustini doctrinae conforme quod dicimus, jam citata ex libro de gratia & libero arbitrio testimonia in∣tegra legenda sunt. In his enim S. Augustinus di∣cit quod non solum possumus mandata servare si volumus, sed etiam quod ea servamus si volumus; & tamen docet nos aliquando illa non posse ser∣vare. Per hanc, inquit cap. 18, gratiam fit, ut ipsa bona voluntas quae jam esse coepit, augeatur, & tam magna fiat ut possit implere divina mandata (en illud charitatis munus quo possumus) quae vo∣luerit cum valde perfecteque voluerit, ad hoc enim va∣let quod scriptum est, Si volueris conservabis man∣data, ut homo qui voluerit & non potuerit, nondum se plene velle cognoscat, & oret ut habeat tantam volun∣tatem, quanta sufficit ad implenda mandata. Sic quippe adjuvatur ut faciat quod jubetur: Tunc e∣nim utile est velle cum possumus, & tunc utile est posse cum volumus: Nam quid p••odest si quod non possumus volumus, aut si quod possumus nolumus! Idem docet capite sequenti, ubi & utitur eodem isto loco Scripturae: Voluntas praeparatur a Domino. Certum est, inquit, nos mandata servare si volumus, sed quia praeparatur voluntas a Domino, ab illo pe∣tendum est ut tantum velimus, quantum sufficit ut volendo faciamus. Ex his patet, nos per eamdem gratiam simul & posse & plene velle: proindeque cum omnes gratiam, qua plene velint, non habeant, gratiam et •…•…on habere qua possint; etsi verum sit omnes n•…•…olum posse servare mandata si velint, sed etiam ea servare si velint. Quibus & similibus sententiis non significatur gratiam quae det bonum posse, & bonam voluntatem semper esse praesen∣tem, sed denotatur omnia quae ad colendum Deum & pie vivendum pertinent, sic in bona voluntate consistere, ut cum plene volumus, possimus juste vivere, nec bona vita ab exterioribus rebus pen∣deat, quas habere saepe non possumus, etiamsi plene & toto corde eas appetamus.