The journal of Monsr. de Saint Amour doctor of Sorbonne,: containing a full account of all the transactions both in France and at Rome, concerning the five famous propositions controverted between the Jansenists and the Molinists, from the beginning of that affair till the Popes decision. / Faithfully rendred out of French. ; A like display of the Romish state, court, interests, policies, &c. and the mighty influences of the Jesuites in that church, and many other Christian states, being not hitherto extant.

RESPONSIO.

MIra est omnino adversariorum audacia, & li∣bentes dixerimus animadversione S. Sedis

Apostolicae digna, non solum quod inverso ordine S. Augustini testimonium proferunt, sed etiam quod illud detruncant ac mutilant.

Haec enim sunt priora verba S. Augustini: Non cessavit Deus vocare, aut vocatum neglexit instruere, aut instructum cessavit perficere, aut perfectum neg∣lexit coronare; Ex quibus haec praecipua expunxe∣runt, aut instructum cessavit perficere; quia cum gratiam generalem omnibus datam ex hoc loco col∣ligere velint, ac videant non posse dici de omnibus quod perficit per gratiam quos instruit, quia alias omnes per Christi gratiam essent perfecti, quod dici non potest, ideo fraudulenter haec verba suppresse∣runt, ex quibus solis S. Augustinum de gratia interi∣ori omnibus data, in isto loco loqui non posse constat. Post ejusmodi fraudes quae sinceritas ab adversariis expectanda est? Deinde esto, nulla sit fraus in cita∣tione hujus testimonii, qua fronte adversarii illud au∣dent producere ab probandum peccatoribus gratiam sufficientem semper dari, cum ibi loquatur S. Augu∣stinus homini peccatori, sed non de ipso peccatore, verum de homine justo, ut erat David, cujus ini∣quitatibus Deus propitius fuit, cujus sanavit omnes infirmitates, cujus redemit de interitu vitam, & quem coronavit in misericordia & miserationibus. Nam S. Augustinus hunc Psalmum explicandum suscipi, Benedic anima—qui propitiatur omnibus in∣iquitatibus tuis, &c. Ex hoc animat peccatorem ad spem similis gratiae, & a desperatione revocat; sub∣dit enim immediate: Quid dicis quia es peccator? convertere & accipe retributiones istas, propitius sit omnibus iniquitatibus tuis, id est, convertere, & re∣tribuet tibi Dominus bona pro malis, sicut retribuit isti justo qui dicit, qui propitiatur omnibus iniquita∣tibus tuis.

Quod attinet ad illa verba quae sequuntur in S. Augustino: Sanat omnino ille quemlibet languidum, sed non sanat invitum: verum est, sed, ut ait ipse S. Augustinus ibidem: Opus est ut sanari velis, ut manum Medici non repellas, ut non solùm delecteris cùm fovet, sed etiam toleres cùm secat, ut toleres me∣dicinalem dolorem, futuram cogitans sanitatem. De∣nique ut pro salute aeterna toleres, quod pro tempo∣rali solent homines aegroti tolerare. Sed, amabo, velle sicut oportet sanari, patienter manus Medici ferre, tolerare omnia dura & amara hujus seculi tam∣quam medicamenta morborum nostrorum amore salutis aeternae, parvane sunt ista? & quis ad tanta i∣doneus est, nisi Deus operetur in homine istud velle, illudque in eo de die in diem confirmet & corrobo∣ret per efficaciam gratiae suae singularis?

Sed dicent adversarii: Subjungit S. Augustinus nos habere, id est, in voluntate nostra sanitatem no∣stram. Fatemur, verum non in eo sensu quem con∣tendunt, quasi id omnes proxime possint per gra∣tiam sufficientem omnibus datam, sed quia statim ut volumus sanari, sanamur, quia ista voluntas est sa∣nitas, & quanto major voluntas, tanto major sani∣tas, quod certe dici non potest de omnibus aliis bo∣nis quae extra voluntatem sita sunt. Audiant, quae∣so, adversarii ipsum Sanctum Augustinum seipsum hoc eodem loco explicantem: Hanc salutem si volueris, obtinebis; honores, divitias cùm quaesieris, non continuò si volueris habebis: hoc & pretiosius est, & sequitur voluntatem, ejus scilicet qui voluerit.