VOlunt Sorbonici Molinistae hanc damnari pro∣positionem. Damnetur quidem, sed distincta damnetur, ut in quo sensu damnata fuerit, in quo sensu indemnata remanserit, clare intelligatur. Interiores quippe gratiae multae sunt; interior est gratia habitualis, interior gratia est charitas, inte∣rior gratia est spes, interior gratia est sides, et in∣teriores gratiae sunt quotquot virtutum infusarum habitus habitualem gratiam comitantur. Quis ne∣get his omnibus interioribus gratiis saepe resisti, quas etiam saepe constat expelli? Rursum interiores gratiae sunt mentis illuminationes a Deo saepius immissae, ab homine saepe repulsae. De his omnibus, ut de ex∣terioribus gratiae auxiliis, lege, Prophetiis, Praedi∣cationibus, promissis, comminationibus, suasioni∣bus et correptionibus, dicebat Stephanus 1 1.1 In∣daeis, Vos semper Spiritui sancto resistitis; et Pau∣lus 2 1.2 Corinthiis, Hortamur vos ne in vacuum gratiam Dei recipitatis. Praefatas omnes gratias interiores continet universalissimum et plane aequi∣vocum INTERIORIS GRATIAE nomen quod in propositione ponitur; ut certo certius sit et citra omnem controversiam indubitatum, praefatam propositionem secundum quod hujusmodi interio∣res gratias sub sua universalitate comprehendit, non tam esse damnandam, quam omnium Theologo∣rum consensu damnatissimam asserendam. Quid ergo eam Molinistae damnari postulant, quam nemo sanae mentis dubitat esse damnatam?
Certe cum inter Molinistas et sanctorum Augu∣stini et Thomae Discipulos tota in materia de gratia disceptatio sit circa gratiae efficaciam, (in hoc quod dicunt Thomistae, omne auxilium gratiae mo∣tricis prout venit a Deo esse efficax, et humanas sibi subdere voluntates: Dicunt vero Molinistae, nullum esse ex sua natura efficax, sed quodcunque indifferens et humanae pedissequum voluntatis) oportuerat omnino Molinistas (si non fucum et fraudem meditabantur) efficacitatis gratiae in hac propositione imprimis meminisse, quo attingeretur nodus controversiae, nec aliquis ambiguitatis subesset locus.
Oportuerat rursum resistentiae significatum cla∣rius expressisse. Cum enim resistentia alia sit in∣valida, qua frustra contranitimur: alia validissima, qua id cui contranitimur omnimode impedimus: Debuit explicari resistentiae qualitas ad tollendam aequivocationem, quandoquidem non de quacun∣que, sed de resistentia ultimo modo dicta, proprie ambigitur in hac controversia. Et tam ipse Janse∣nius, quam Augustinus, Thomas, eorumque disci∣puli, quibus sub Jansenii odioso nomine infertur bellum, admittunt passim, quandiu sumus in cor∣pore mortis hujus, concupiscentiae et legis mem∣brorum adversus Dei gratiam et legem mentis con∣tumacissimam pugnam. Admittunt pravorum de∣sideriorum carnis adversus victricis gratiae divinos impulsus, conatum et resistentiam: sed talem ta∣men quae gratiae Dei efficacis victricem delectatio∣nem non impediat, aut inspirationem flagrantissimae & luminosissimae charitatis non praefocet aut extin∣guat.
Igitur ur sine fuco et fraude ac sine insidiarum suspicione procederetur, debuerant Molinistae sub his verbis articulum controversum proposuisse Sedi Apostolicae; Gratia Christi tam est efficax, quod in statu naturae lapsae nunquam ei ita resistitur, quin haec suum ad quem proxime & immediate a Deo de∣stinatur effectum infallibiliter operetur: vel brevius, Nulla prorsus Christi gratia effectu suo caret: vel adhuc clarius, Omnis Christi gratia etiam sufficiens est efficax pro effectu ad quem datur.
Non placuere Molinistis controversae difficultatis ram sincerae et clarae expressiones, ut quae parum favissent eorum fini, et nimia sui luce corum artes dissipassent. Intererat nimirum eorum scopo ut ae∣quivoca propositio, quae in suo latissimo significato has omnes complectitur, ex aliis quas etiam con∣tinet intolerabiles et manifeste falsas, indistincta damnaretur: ut mox indistinctae damnationis ca∣lumnia ad has quoque trahi posset. Jamque eis li∣ceret probabiliter apud imperitos fingere, quod propositio sub nomine Jansenii delata, et in odium Jansenii damnata, fuisset quoque damnata in sensu Jansenii, hoc est, Thomae et Augustini. Ideoque explosam a Sede Apostolica gratiam Christi effica∣cem cui nunquam resistitur, admissam et celebratam gratiam Molinae sufficientem cui saepe resistitur et semper resisti potest; tales a Sede Apostolica quae∣rere definitiones, non est quaerere pacem Ecclesiae, sed est, per delusam Petri Sedem, nova bella et majores turbas in Ecclesia Dei perverse exci∣tare.
Tenemus, spero, captas vulpeculas quae demo∣liuntur vineam Domini Sabaoth. Apprehendimus sapientes in astutia eorum, et consilia eorum dissi∣pavimus; dum disjectis nebulis aequivocationum, quas in oculos Sedis Apostolicae nitebantur obfun∣dere, distinximus pravos et ad praesentium disputa∣tionum causam prorsus inutiles sensus, a germano propositionis sensu, qui apicem quaestionis unice tangens, unicus proponi debuerat. Superest ut ostendamus hunc tanquam Augustinianum et Tho∣misticum, hoc est, fidei antiquae sincerissimum esse extra censuram, nec sub Jansenii nomine quasi ex proscripti jam auctoris praejudicio in damnationem compelli posse.
Caeterum qui Jansenium nomino, et Jansenium tueor, tam sum Jansenista quam sum Mahometa∣nus; antiquus sum in Schola Evangelica et Augustini et Thomae discipulus, qui ita Augustinum & Tho∣mam in Iansenio defendo, ut Evangelium defende∣remin Alchorano. Haber Alchoranus quatuor E∣vangelicas